سرک کابل- بامیان

چند روزی بود که کابل بودم، شلوغی، ترافیک، گرمی هوا، آلودگی محیط و ...  اما مجبور بودم، روز شماری می کردم کی از کابل فرار کنم اما راه خراب کابل بامیان نیز آدم را نیمه جان می کنه!

چند عکس ره آورد این سفر:

سرک قیر، بازار سیاه خاک، دروازه هزارستان، کار در کوتل اونی نیز جریان داشت، گفته می شه که شرکت کوریایی "سم ون  SAMWAN" برنده داوطلبی ادامه قیر ریزی از اونی تا بامیان شده، گرچه که از سیاخاک الی کابل مسیر قیر ریزی شده و از امنیت نسبی برخوردار است اما از بامیان الی کوتل اونی راه خیلی خراب و سنگلاختی است.

پایین تر از سیاخاک؛ سر چشمه، چند سال پیش از میدان شهر الی سیاخاک 4 ساعت به طول می انجامید، حال آنکه فعلا" یک ساعت طول می کشه!

ده برگشت قصد داشتوم که از مسیر غوربند بیایوم، اما روز قبل، دو موتر توسط تروریستان خدا نشناس ده منطقه بین سیاگرد و چهار ده هدف فیر راکت قرار گرفته و شش نفر به شمول زنان و اطفال (احتمالا" مسافرین بامیان و بند امیر) کشته شده بودند، بنائا" دوباره از همین مسیر بازگشت کردیم.

لحظه ورود به سرک برچی؛ بنر، بیلبورد و عکس های بزرگ  آقایان و خانم ها، هر تازه وارد ره متعجب می کنه؛ همگی محتاج رأی ملت! 

اما مگه میشه با زور عکس کلان و بیلبورد رأی کمایی کرد؟

 به قول دوستی یکی از حاجی صاحب های پولدار غرب کابل با همین ترفند آقا زاده ره در شورای ولایتی کابل جا زد و حالا خود آماده ورود به کرسی پارلمان است و دیگران هم در این روش با او رقابت می کنند.

البته این مسخرگی فقط در سرگ برچی و آنهم در بین هزاره ها دیده می شه.

ده برگشت، از دره میدان میوه های فصل، هر جعبه، حدود 7 کیلو 100 الی 130 افغانی! سیب، شفتالو، زرد آلو و قیصی (جای شما خالی) خریدم.
بی انصاف میوه فروش های بامیان سیب چینایی را کیلویی 80 افغانی بالای ملت می فروشه!