شماره چهارم مجله "قریه" مطلبی دارد بنام "عروسی دسته جمعی و دوگانگی در مصارف" که نویسنده با اشاره به عروسی دسته جمعی صد جوان که در دره علی ولسوالی یکه و لنگ در 17 اسد این ماه رخ داده نوشته است که این گونه محافل علی رغم فایده های آن پیامدهای بدی هم می تواند داشته باشد.
نویسنده در توضیح نظر خویش نوشته است: 1- بسیاری از خانواده ها برای دریافت 500$ آمریکایی، کمک (موسسه کمک های آسایش جهانی، احتمالا" زیر نظر آیت الله سیستانی) دختران و پسران خود را مجبور می کنند که تن به ازدواج دهند.
2- برخی خانواده ها بعد از این عروسی، محفل دیگری را مطابق عرف و عنعنات خویش برپا می سازند که این محفل برای آنانی که توانایی برگزاری چنین محفلی را ندارند، احساس فقر کرده و تحت فشار روانی قرار می گیرند .
3- عدم دقت در ثبت نام که نتیجه آن سهم بردن خانواده های فقیر و غنی توأم می باشد.
"قریه" ماهنامه ای است از یکاولنگ که عبدالهادی هادی مدیر قریه جات ولسوالی یکاولنگ آنرا به همکاری چند قلم بدست دیگر آنرا منتشر می کند.
رسم و رواج های غلط در عروسی ها، مشکلات زیادی را خلق کرده است، چند روز پیش در همسایگی ما فردی که آدم بی بضاعتی هم هست، یک دختر و سه پسر جوان دارد، دخترش را به شوهر داد (نامزد برای امرار معاش خانوده در اردوی ملی خدمت می کند)، تنها دو نیم لک افغانی (بیش از 5000$ آمریکایی) را به عنوان گله (شیربها) مطالبه کرده است و گفته که هیچ جهازی به دخترش نخواهد داد!
اگر عروسی دسته جمعی، چنان مشکلاتی را ببار آورد و عروسی سنتی نیز چنین مشکلاتی را دارد، راه حل این مشکل به نظر شما چیست؟
۲ نظر:
وبلاگ کاندید استاد ندام
http://nodiscrimination.wordpress.com/
تنهاراه باقی مانده ،دخالت ریش سفیدان ،متنفذین وروحانیان محل می باشد که باوضع قوانین می توانندنقش بسیار خوبی درکاهش هزینه ها وازبین بردن برخی رسوم داشته باشند .دربسیاری ازمناطق این دخالتها نتیجه مطلوبی داده است.البته میزان همکاری مردم نیز بسیارمهم می باشد.
ارسال یک نظر