سومین جلسه گروپ کاری کنفرانس انکشافی بامیان ختم شد.
البته وزیر صاحب ها و سفیر صاحب های کمتری نسبت به سال گذشته شرکت کرده بودند، برخی ها تعهداتی دادند و برخی ها هم حاشیه روی کردند و برخی ها(خارجی ها) هم گفتند با دولت مطبوع خویش مطرح خواهند کرد.
نماینده سفارت ناروی از اینکه می دید در ولایتی امن مثل بامیان سرمایه گذاری جدی نشده تعجب کرده بود!
داکتر حسن عبدالهی، سرپرست معینیت وزارت انکشاف شهری که از دوستان سابق است، گفت که فلان و فلان پروژه را دیزاین کرده و پروپازل آن آماده است و ... در فرصت ناهار بهش گفتم مرد حسابی از اینهمه دیزاین و پروپازل یک وعده عملی می دادی با توجه به اینکه وزارت تان هم از پالیسی سازی به اجرایی تبدیل شده.
او گفت امسال یازده ملیون دالر بودجه در دست داریم، پنج ملیون آنرا در بامیان مصرف خواهیم کرد، ایجاد کمپلکس فرهنگی که شامل سینما، سالن کنفرانس، استادیوم ورزشی و ... است در اولویت است، گفتم این وعده را به جمعیت می دادی خیلی خوب بود، گفت در بعد از ظهر اگر فرصت شد، اعلان می کنم که متأسفانه فرصت نشد؛ در ختم کنفرانس به والی صاحب گفتم که معین چنین گفته، شما هم تأکید کنید که یادش باشد، گفت: حتما"
نماینده وزارت اقتصاد در آخرین لحظات کنفرانس با عرض تأسف گفت کمیته ای که برای پیشهاد پروژه ها در پلان سال 1390 در آن وزارت کار می کرد، کارش ختم شده و پیشنهادات به وزارت مالیه رفته، بایست این جلسه قبل از تشکیل این کمیته برگزار می شد و بیشتر پروژه های خواسته شده این کنفرانس در پلان انکشافی سال آینده جای نخواهد داشت!
جدای از اینکه نمایندگان وزارت خانه ها و دونرها چه تعهد دادند یا تنها برای خوش گذرانی و فریب مردم آمده بودند؛ نظم عالی، آمادگی خوب و ترتیبات فراهم شده در این کنفرانس نسبت به سالهای گذشته خیلی بهتر شده بود، فکر می کنم مدیریت والی صاحب و زحمات همکارانش به ویژه محترم عبدالرحمن احمدی، ناصر سیف، بسم الله تابان، ... و خانم صابره نوازی را در برگزاری موفقیت آمیز این کنفرانس باید قدر دانست.
(دیگه گپ ها ره به تفصیل روزهای آینده ان شاء الله خواهم نوشت)
۱ نظر:
پس چی بوده دست آورد این کانفرانس؟ (البته غیر از اینکه به گفته شما، آقایان و خانمها برای پذیرایی نسبت به سالهای قبل خیلی عالی درخشیده اند واین شاید زمینه را برگزاری کانفرانس های بی نتیجه و تفریحی بیشتری در آینده فراهم ساخته باشند)
ارسال یک نظر