۱۳۹۱ مهر ۹, یکشنبه

راههای رسیدن به استرالیا

از خلال گفتگوهایی که با دوستانم در افغانستان در این چند روز داشتم به این برداشت رسیدم که عده ای قصد پناهندگی استرالیا را دارند در پست قبلی معلوماتی را راجع به آمدن با کشتی نوشتم حال من احساس مسئولیت می کنم که تجارب خود را در باره راه قانونی پناهنده شدن در استرالیا در اختیار دوستان قرار دهم که آنان در سایه معلومات دقیق تصمیات درست اتخاذ کنند.

قبل از شروع بحث باید یاد آور شوم که استرالیا یکی از بزرگترین کشورهای پناهنده و مهاجر پذیر دنیاست که بر اساس جدیدترین  آمار حدود 43 فی صد شهروندان این کشور را مهاجرین تشکیل می دهد و بدنبال محدودیت پذیرش پناهنده از طریق کشتی این کشور پذیرش پناهجو یا مهاجر را از 13500 در سال به 20 هزار در سال رسانده است.

حال راههای کم خطر تر و قانونی تر را مورد بررسی قرار می دهم:

یکی از راههای قانونی و رسمی درخواست پناهندگی خارج شدن از افغانستان و مراجعه به دفاتر سازمان ملل و مشخصن دفتر کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان یا UNHCR  می باشد مثلن دفتر این سازمان در پاکستان، ایران و سایر کشورها.

برای قبولی در استرالیا شواهدی در دست است که مراجعه به دفاتر UNHCR در کشور مالزی و اندونزی زودتر از دیگر دفاتر این سازمان در دیگر کشورها جواب مثبت داده می شود که من درباه علت این کار معلومات ندارم.

حال برای رسیدن به این دو کشور جنوب شرق آسیا دشواری زیادی وجود دارد زیرا این دو کشور به راحتی به افغانها ویزا نمی دهند یک راه آسان اخذ پذیرش از دانشگاهها یا موسسات آموزشی کشور مالزی می باشد که از طریق اینترنت هم می توان این درخواست را انجام داد که کم هزینه است و اگر متوسل به شرکت های مسافرتی شوید هزینه اش بیشتر خواهد شد.

با پذیرش تحصیلی به راحتی می توانید ویزای مالزی را از سفارتخانه این کشور یا در خود میدان هوایی کوالالامپور پایتخت مالزی بدست آورید و نماینده آن دانشگاه یا موسسه تحصیلی هم در میدان هوایی منتظر شما می باشد و شما را به راحتی از میدان هوایی خارج می کند اخذ ویزای اندونزی سخت تر است مگر آنکه با قاچاق بران انسان وارد معامله شوید که این کار هم خالی از خطر دستگیری نیست و اگر از راه دریا (عبور از مرز مالزی-اندونزی) باشد خطر غرق شدن را برعلاوه از دستگیری باید به جان خرید.

بعد از رسیدن به مالزی یا اندونزی شما می توانید به دفتر UNHCR مراجعه کنید و وقت ملاقات بگیرد بستگی به تعداد مراجعین ممکن است این تاریخ ملاقات برای چند ماه بعد تعیین گردد در تاریخ معینه به صحبت های شما گوش داده می شود بعد شما کارت ثبت در این دفتر را دریافت می کنید که پلیس شما را اذیت نکند.
 سپس تاریخ مصاحبه بعدی را تعیین می کنند که ممکن است ماهها بعد باشد و در آن موعد از شما درباره علل درخواست پناهندگی  و اسناد و مدارکی که ادعاهای شما را پشتیبانی کند پرسیده خواهد شد بعد باید چند ماه صبر کنید تا در مورد ادعای شما مطالعه دقیق شده و جواب دهند.
 بعد از چند ماه اگر دلایل تان قوی باشد تازه UNHCR شما را به عنوان پناهنده یا Refugee خواهد شناخت و کارت مهاجر برای شما صادر خواهد کرد. و شما باید در لیست انتظار بمانید تا این سازمان درخواست شما را به کشورهای مهاجر پذیر یا کشوری که شما پیشنهاد کردید ارایه نماید این پروسه نیز ممکن است ماهها یا سالها به طول بیانجامد بعد از آن در مراجعات بعدی فورمه های خاصی را باید خانه پری کنید و بعد  مصاحبه حضوری در سفارت آن کشور و معاینات طبی و صحی و نهایتن منتظر صدور ویزا می مانید که ممکن است چند ماه به طول بیانجامد و سرانجام با هزینه آن کشور یا سازمان بین المللی مهاجرت به کشور مقصد پرواز خواهید کرد.

در تمام مدت انتظار در کشور مالزی یا اندونزی حق سفر از محدوده که UNHCR برای شما تعیین می کند ندارید چون شما اسناد اقامتی قانونی ندارید، کمک هزینه ای به شما تعلق نمی گیرد و نیز در کمپ یا مکان خاصی برای اسکان نیز داده نخواهد شد باید از پس انداز خود خانه ای را اجاره کنید و زندگی را با صبر و انتظار طولانی و مراجعات مکرر یا تلفن به UNHCR بگذرانید، 

تبصره: اگر UNHCR اندونزی شما را به عنوان مهاجر به رسمیت شناخت شما می توانید از کمک هزینه دیگر نهادهای بین المللی مثل IOM که ماهانه حدود 150$ است برخوردار شوید.

انتظار انتظار و انتظار؛ حوصله، حوصله و حوصله چیزی که ما افغانستانی ها متأسفانه خیلی کم داریم در این مدت اگر تنها باشید و خانواده تان در افغانستان یا جای دیگر باشد  اگر خودتان یا خانواده تان با مشکلات مالی یا مشکلات خانوادگی مواجه  شوید  نمی توانید به وطن بازگردید یا به امید قبول شدن یا بخاطر شرم از مردم.

البته راه بازگشت وجود دارد IOM یا سازمان بین المللی مهاجرت خدمات و سهولت بازگشت شما را با کمک سفارت افغانستان و با هزینه این سازمان بعد از سپری شدن چند هفته از درخواست بازگشت تان فراهم خواهد کرد.

اگر خدای ناکرده قاچاق به مالزی یا اندونزی از راههای هوایی یا دریایی وارد و توسط پلیس دستگیر شوید متأسفانه شما را در مراکزی خاص بازداشت خواهند کرد که بازداشتگاههای مالزی و برخورد پلیس آن کشور با چنین افراد خیلی به دور از استانداردهای حداقلی بین المللی باشد و بازداشتگاههای اندونزی هم چندان وضعیت بهتری ندارد.

خلاصه آنکه درخواست پناهندگی در چنین کشورهایی گرچه راه اصلی و قانونی است اما ممکن است حداقل 2 سال و حداکثر 6-7 سال به طول انجامد و هزینه ای حداقل سالانه 2000$ آمریکایی خواهد داشت و حق کار هم برخوردار نخواهید بود.

و راه آسان تر اما پر خطر تر همان راه کشتی بود که متاسفانه حالا با این قانون جدید چشم انداز روشنی برای آن نمی توان دید.

۱۳ نظر:

ناشناس گفت...

تشکر جناب نظری در هرکجای دنیا باشی ما را از معلومات وخبرهای تازه بهره مند میسازی به یقین که مردم ما یکتعداد افکار بیرون شدن از افغانستان را دارد وبخصوص که اوضاع اینجا روز بروز نابسامان تر می شود، انشاالله که از معلومات وپیشنهادات خوب شما در آینده نیز بهره مند شویم، خدانگهدار
سیرت

Eng . stanikzai گفت...

نظری جان قند سلام امید خوب همرا با طادق جان تیموری صحتمند باشی برادرم بسیار نا جوان بودید مرا هم همرایت خبر می کردی که می رفتم خوب از نظریات خوبت تشکر اگر اول به ما لیزیا برویم در انجا همراه با کمشنری ملل متحد UNHCR در تماس شود اگر کمشینری ملل متهد قبول کرد ومهاجریت را باز بدون مصرف مرا به استرالیا انتقال می دهد باور کنید هیچ مدرک پولی هم ندارم و بسیار علاقه به استرالیا دارم نمی شود که پول قرض بدهد و بعد از کار کرد در استرا لیا برایش بپردازم
انجنیر ستا نکزی

محمد ظاهر نظری گفت...

انجینر صاحب سلام چنانچه نوشته ام هیچ کمک مالی نمی کنند وانگهی 4-5 سال علاف در مالزی با خرج جیب ات باید زندگی کنی حال خود حساب کار خود را بکن.

بامیان بام جهان گفت...

نظری جان سلام سلام.

واقعا خوشحال شدیم که شما به خیریت به استرالیا رسیدیدو حالا عنوان وبلاگ تان شده زندگی در استرالیا برای بامیان.

در هرجایی که باشی دعای مردم ما پشت سرشماست که شما برای شان بسیار زحمت
کشیده اید و خدمت بزرگی که شما کرده
اید کمتر کس کرده است بهترین خدمت
همان وبلاگ زندگی در بامیان بود اما
افسوس که در ایران به راحتی قابل
دسترس نبود و نیست

موفق باشی

مخلص تان رحمت الله

ناشناس گفت...

من كه نمي توانم بخشي از نظرات وا بخوانم

ناشناس گفت...

نظری عزیز!

این دیگه از حوصله من خارج است!

سپاس!

لیاقت علی افتخاری گفت...

عجب روز و روزگاری! زمانیکه آقای نظری در بامیان بود همواره نوشته های زندگی در بامیان را میخواندم. خدا حافظی اش از بامیان عامل خدا حافظی من از ویبلاگش گردید. زیرا دیگر احساس تعلق نمیکردم. از آن زمان ببعد برای اولین بار از ویبلاگش سر میزنم. محتوای کاملا متفاوت که حس گوناگون به خواننده دست میدهد! تو میروی و غمت جاودانه میماند.

ناشناس گفت...

اخذ ویزا تضمینی مالزی با کمترین هزینه و در سریعترین زمان ممکن برای افغانها. ویزا مالزی برای افغانها - مهاجرت افغانها به استرالیا - ویزا اندونزی افغانی و ویزا اروپا و شینگن افغانیها - ویزا کالج و دانشگاه برای افغانها -تحصیلات در مالیزیا - ویزا کار افغان در مالزی - ویزا استرالیا برای افغانها.
سایت : www.Eghamat.co

عبدالمجید عباسی زاده سرخ آبادی گفت...

درگام نخست نهایت خرسندم که نقطه ای وصل گاهم را باشما درین دنیای مجازی یافتم تامنبعد بتوانم از داشته های فکری شما که عاری زا نیک منشی نخواهم وبود یافتم
ثانیا از اطلاعات که که درین صفحه بنمایش گذاشتید خواستم تشکر کنم چون آنانیکه بخاطر بخارج رفتن باخون در کف دست به راه های پرمخاطره میاندازد و تاباشد اندک خطر را مهار کرده باشد

علی گفت...

سلام تشکر ازاطلاعات که دراختیارمردم گذاشتی وآمیدوارم که جوانان ما یک کمی از زحمات که درچنین راه های میکشد دروطن خود بیکشد وطن خودرا درحد دیگر کشورها برساند نه خودرا..........
موفق باشید...
منتظیر خبرومعلومات جدید هستیم

سیدعلی گفت...

اقای نظری سلام علیکم ورحمت الله وبرکاته.
برادرعزیزبرای محصیلین کدام راهای اسانتر وجودداردیاخیرمن یک محصیل استم ازفسادوبدبختی افغانستان خیلی خسته شدم می خواهم به دیگرگشورپناهنده شوم.

ناشناس گفت...

با سلام من خانمی هستم که می خوام از طریق ویزای تحصیلی به مالزی بیام و پول کافی واسه مدت زیادی ندارم که واسه خودم یه جا داشته باشم. آیا شرایط من که تنها هستم ممکن هست زودتر جواب بگیرم

ناشناس گفت...

انتانتانت