۱۳۸۹ اسفند ۳, سه‌شنبه

اولویت با کیست؟ انسان امروز یا دیروز!

یکی دو سال پیش مقامات محلی از قول مسئولین نروژی وعده دادند که آن کشور 7 لک دالر برای لین دوانی (سیم کشی) برق برای سه قریه مرکز بامیان (زرگران، داودی و زیر شهر غلغله) اختصاص داده اند و قرار شد موسسه آقا خان این پروژه را تطبیق کند و نیز گفته شد که منبع برق آن بند برق توپچی یا برق وارداتی ازبکستان خواهد بود.

حال می بینیم که نه از بند برق توپچی علی رغم افتتاح آن خبری است و نه از لین دوانی؛ گفته می شود که مخالفت یونسکو، بخاطر صدمه دیدن آثار باستانی و میراث فرهنگی جهانی بامیان از این پروژه(لین دوانی) یکی از علل تآخیر آن می باشد.

چندی پیش مطلبی را در موضوع محیط زیست نوشتم و دوستی ناشناس برایم نوشت که این گپ ها برای وضعیت امروز بامیان نیمه لوکس است، محیط زیست در نهایت باید در خدمت من انسان باشد اگر من نباشم محیط زیست سالم و حفاظت شده به چه کار آید؟ این مطلب مرا به فکر فرو برد و حق را به این دوست می دهم و حال میراث های فرهنگی هم به نظر من چنین حکمی را دارد.

حرف از محیط زیست، میراث فرهنگی و ... خوب است اما نباید از وضعیت زندگی انسان امروز غافل شد، انسان امروز از روی فقر و فلاکت در نبود ضروری ترین نیازهای اولیه و حیاتی مانند برق، مسکن، آب آشامیدنی و ... در مغاره ها و اطراف آن زندگی می کند، مردم را در فقر و عدم امکانات نگه داشتن بهانه خوبی برای حفظ آثار تاریخی نمی تواند باشد، زندگی و معیشت امروز اولویت دارد تا حفظ آثار تاریخی!

برق، آب و داشتن سرپناه مناسب یک حق و یک ضروت اولیه است، مسئولین باید با جسارت تمام به فکر تأمین این نیازها باشد و از یونسکو و تعهدات بین المللی و نقض قانون و ... هم نهراسند.

حفظ و حراست از میراث فرهنگی باید به تغییر زندگی من انسان کمک کند وگرنه من در فقر و فلاکت و عدم امکانات زندگی کنم و مسئولین شعارهای حراست از میراث فرهنگی سر دهند، از دیدگاه من این میراث مانع تغییر زندگی من و همنوعانم است و هم چنین بهانه ای برای مسئولین بی کفایت و شعاری است انحرافی در تحقق حقوق اولیه من.

۱۳۸۹ بهمن ۲۴, یکشنبه

میراث فرهنگی و امیر فولادی

دیروز کارگاه آموزشی از طرف ریاست اطلاعات و فرهنگ در خصوص اهمیت و حفظ آبده تاریخی مرکز بامیان دایر گردید.
بنا به تعریف قانون حفظ آثار فرهنگی و تاریخی؛ هر اثر منقول یا غیر منقول که حد اقل صد سال قدمت داشته باشد آبده گفته می شود.
در مرکز بامیان 15 ساحه آبده -غیر منقول- مشخص شده است که حدود هشت ساحه آن در لیست میراث های فرهنگی جهانی سازنان یونسکو آنهم میراث های در حال خطر ثبت شده است.

بزرگترین آنها هم خودتان می دانید، سرخ بد و خنک بد یا صلصال و شهمامه یا بودای بزرگ و کوچک می باشد که توسط یاران کرزی و دوستان فاروق خان در سال 2001 ویران شد.
از مطبوعات و رسانه ها خواسته شد که به مردم درباره این ارزشها، میراث ها که نشانه و نماد فرهنگ، هویت و تاریخ ماست آگاهی دهید تا از آنها حراست کنند، احساس مالکیت کنند.

این آبدات می توانند به بزرگترین منبع عایدات و رشد اقتصاد ساحه کمک کند، چنانچه در دهه های گذشته بامیان از بابت توریست رونق خاصی داشت.

یکی از کسانی که در این زمینه تلاش های موثر و قابل قبولی را انجام داده است امیر فولادی می باشد که در رأس پروژه ای بنام اکوتوریزم قرار داشت، آموزش 25 جوان به عنوان راهنمای توریست، برپایی چندین جشنواره نوروز و تابستانی و ... با هزاران شرکت کننده، تجلیل از هنر موسیقی محلی -دمبوره- و اساتید پیش کسوت آن، آموزش هوتل داران، معرفی ساحات تاریخی از طریق رسانه ها، جزوات و ایجاد وب سایت، گرد آوری یک تیم جوان و کارآمد در اکوتوریزم و ...از مهترین دستاورد های این جوان مبتکر، خلاق و مدیر موفق می باشد.

درباره امیر فولادی اما و اگر های زیادی در حد شایعه وجود دارد که یکی از عواقب این حرف ها این بود که متأسفانه بامیان دارد این مدیر جوان را از دست می دهد، او از بامیان به کابل تبدیل شده است، از کسانی که به فرهنگ و ارزش های فرهنگی بامیان علاقه دارند انتظار می رود به پاس شایستگی ها و خدمات وی و نهادینه شدن فرهنگ تقدیر از مدیران موفق وی را تقدیر کنند، هرچند که حالا دیر شده است و او روزهای آینده بامیان را ترک خواهد کرد.

به نظر من مدیریت آقای فولادی در عرصه فرهنگی به ویژه انکشاف توریزم خیلی موفق تر از کسانی است  که با هزاران ترفند مثل رشوت، پرداخت پول، باند بازی حزبی با جعل مدرک تحصیلی در عین بی سوادی به نام رئیس، ولسوال، آمر یا ... حکم می آورند و فقط و فقط به فکر چاپیدن و دزدیدن می باشد که بعد از مدتی بی لیاقتی و ضعف مدیریت اش همه را به ستوه می آورد.

۱۳۸۹ بهمن ۲۳, شنبه

پیروزی مردم

دیشب حدود ساعت نه  شب  تلویزیون بی بی سی گفت مبارک استعفاء داد و به طور زنده شادی و هیجان مردم را در میدان آزادی (التحریر) قاهره نشان می داد و نیز برنامه نوبت شما هم ویژه برنامه داشت، نظرات مردم مصر، جهان عرب، شهروندان ایران و ... را منعکس می کرد که درباره این پیروزی نظر می دادند.

من هم در این گوشه دنیا احساس عجیبی داشتم، احساس نزدیکی با شاخ آفریقا، کاش من هم در میدان التحریر می بودم و به پاس این پیروزی در آن جشن سهیم می شدم.

بالاخره همت، پایمردی، استقامت، پشتکار و قدرت اراده مردم در یک مبارزه و جنبش به دور از خشونت و مدنی دیکتاتور را بعد از 30 سال حکومت مستقیم و 60 سال حکومت غیر مستقیم به زیر کشاند، این پیروزی متعلق به تمام مردم در سرتاسر جهان است.

تذکر:
1- دیروز سالروز حادثه المناک افشار بود، رسالت هریک از ما ایجاب می کند که از کنار آن نبایست بی تفاوت گذشت، برخی دوستان نوشته های خوبی در این زمینه دارند به عرض رسانده می شود که کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نیز تحقیقات مفصلی را در زمینه مستند سازی نقض های حقوق بشر در گذشته انجام داده است از جمله حادثه افشار که گزارش جالبی است و قرار است به زودی  به نشر برسد.
2- از قرار نوشته جناب برهانی این وبلاگ و دیگر وبلاگ های بامیان در ایران فیلتر شده  است، از این بابت متأسف شدم به قرار آمار ها و نظرات دوستان، خواننده های زیادی این وبلاگ در ایران داشت، خدا کند که این امر موقتی باشد و رفع شود.

۱۳۸۹ بهمن ۲۱, پنجشنبه

منع سگ جنگی

قرار است امروز گردهمایی برای دریافت راههای مبارزه با پدیده سگ جنگی در مسجد رهبر شهید برگزار گردد.
به نظر من روی آوردن جوانان وعده زیادی از مردان به این پدیده مذموم صرف برای تفریح و پر کردن اوقات فراغت یا به قولی "سات (ساعت) تیری" است.

پس راه حل آن نیز معلوم است مهیا کردن سهولت ها و امکانات برای پر کردن اوقات فراغت و تفریح سالم می باشد.
چقدر برای این کار سرمایه گذاری کرده ایم؟، یا به اصطلاح امروزی فند ریزی کرده ایم؟ یا فند جمع کردیم یا پروپازل به دونرها داده ایم؟ یا به سرمایه گذاران خصوصی مجال داده ایم و عرصه را برای آنها باز کردیم؟

ورزش و پرداختن به آن در دنیای امروزی یکی از بهترین و سالم ترین وسیله پر کردن اوقات فراغت و تفریح است، واقعیت آن است که در این زمینه کار مهمی انجام نشده است، تنها مکان ورزشی اینجا  استادیوم فوتبال پشت بازار است- استادیوم خاکی شهید مزاری - علی رغم غیر استاندارد بودن از لحاظ طول  به همت خود جوانان تاکنون پا برجا مانده است و گرنه مافیای زمین خیلی زود تر از اینها آنرا غارت کرده بود.

ورزشکاران رزمی کار در دکان های کرایی با وضعیت اسف بار ورزش می کنند و برای دختران و زنان هم هیچ مکان ورزشی وجود ندارد.

پس اگر جوان را با یک فتواء از سگ جنگی و تماشای آن منع کنیم، او چی کار کند و چگونه اوقات فراغت اش را بگذراند؟ ممکن است برود به دهها کار ناشایست دیگر  مانند بزهکاری و مزاحمت برای ناموس و ...بپردازد.

صدور حکم ممنوعیت و فتواء صادر کردن و ... آسان است، تجربه شده است اما جواب نداده است، یکبار این راه حل را هم تجربه کنید.

۱۳۸۹ بهمن ۱۹, سه‌شنبه

توسعه بازار

خیلی وقت است که از انکشاف یا توسعه بازار چیزی ننوشته ام، مواردی که هر روز آنها را می بینم، بازار و اقتصاد با آنهمه اهمیتی که دارد از دید من مخفی مانده یا به قول برخی ها از بس که نق می زنیم، این موارد را نمی بینیم.

 از زرگران و شهرک صفا محله خودمان شروع می کنم، ببخشید من می خواستم از نانوایی عکس بگیرم که این کودک و مرکب مزاحم شدند، شما به اولین نانوایی این شهرک نگاه کنید مثل خیلی های دیگر کاری به این حاشیه ها و پس زمینه ها نداشته باشید!

 بله این هم اولین تانک تیل دیجیتالی، البته هنوز تکمیل نشده است، از بس که ندید و بدید هستم نگذاشتم که تکمیل شود!


 دو مغازه نوساز، بصورت پخته و اساسی

 این هم اولین ماهی و جیلبی پزی و آن طور که تابلویش می گوید بستنی یا آیسکریم فروشی البته در فصل تابستان نه بهار!
قابل توجه نامزد داران!


 این هم دو نما از مارکت یا پاساژ جدید ساخت و مدرن ولیعصر(عج)، مقابل هوتل ماما نجف

 در یک ماه گذشته چهار شرکت زیارتی و توریستی مثل قارچ سبز کرده اند!



اینجا پاریس است، نه ببخشید بامیان- پاریس، حمام مردانه لوکس مجهز به وان و اولین حمام نمره زنانه و نیز کله و پاچه پزی هم در جوارش بیشتر برای متأهلین!

 بنده خدا دایم نق نزن و چوب لای چرخ انکشاف نگذار، این زیبایی را هم بنگر!
 

۱۳۸۹ بهمن ۱۷, یکشنبه

محیط زیست

به جز شخص والی صاحب دیگر مقامات به ارزشها و اهمیت حفظ محیط زیست نه واقف اند و نه اهمیتی برایشان دارد.
ریاست محیط زیست وقتی می تواند موفق باشد که دیگر نهادها با آن هماهنگ باشد.
این ریاست هم در قسمت تطبیق قانون محیط زیست و جدیت درباره آن هم بی تقصیر نیست؛ کمی آسیاب کند است و کمی گندم تر است!

امروز صحبتی با یکی از مسئولین محیط زیست داشتم و آنچه خواندید گزیده ای بود از آن صحبت ها.

اما وضعیت محیط زیستی کنونی بامیان:

بامیان یکی از پاک ترین مناطق کشور از لحاظ محیط زیست می باشد، هوای پاک، آب های جاری، خاک و اکوسیستم طبیعی، نبود زباله و ...

اما با توجه به رشد جمعیت، شهر نشینی و اگر خدا بخواهد سرک پخته و برق و صنعت هم به زودی خواهد آمد، روزهای خوش محیط زیستی بامیان پایان خواهد یافت، نشانه اش همین بازار فعلی که با یک سرک و چند صد دوکان می باشد، می بینیم که پشت بازار، یکی از منابع عمده آلودگی محیط زیستی است، روز به روز زمین های محدود زراعی تبدیل به خانه های مسکونی می گردد و ...

ریاست محیط زیست هم که وضعیت اش چنین است که ذکر شد، پالیسی ساز است و قدرت اجرایی ندارد، دیگر نهاد ها و ارگان های مسئول و ذیربط هم که چنان است؛ پس کی قانون (محیط زیست) را تطبیق و اجرا کند؟

۱۳۸۹ بهمن ۱۳, چهارشنبه

تف دانی

دیروز علی پیام نویسنده مشهور، حقوق دان و اکنون مشاور والی، در جایی درباره محیط زیست صحبت می کرد و آنقدر از "تف دانی" بد و بیراه گفت که من در گوشه کتابچه ام نوشتم: "قال علی پیام؛ مرگ بر تف دانی".

بنده خدا خاطره ای نقل کرد که به هوتلی رفته بوده و هوتل چی او را نهایت احترام کرده و به شاگردش فرمان داده تا بهترین و پاک ترین تف دانی را برای استاد بیاورد.

بیا و این جواب نیکی!