۱۳۹۰ فروردین ۷, یکشنبه

نگرانی های امنیتی

با وجود آنکه مقامات، در رأس آن والی صاحب در کنفرانس مطبوعاتی هفته گذشته به مردم اطمینان داد که آنها قادر اند تا سه ماه دیگر مسئولیت امنیت را بر عهده گیرند و گفته شد که درخواست شده تا پلیس از 740 نفر به 1400 نفر برسد و قطعه واکنش سریع امنیت ملی از 60 نفر به 300 نفر برسد و نیروهای پلیس با تجهیزات و وسایل زرهی جدید مجهز شود اما به نظر می رسد که این ها فقط درخواست است اگر به این درخواست ها پاسخ داده نشود چه خواهد شد؟

 و هم چنین بسیاری ها از ظرفیت، مدیریت، هماهنگی، فرماندهی و توان عملیات نیروهای پلیس و امنیت ملی مطمئن نیستند جناب والی صاحب که در رأس ولایت قرار دارند واقعن چقدر مطمئن است؟

  هم چنین گفته شده است که از اردوی ملی دعوت نشده است که در بامیان بیایند با توجه به توان و امکانات این نیرو چرا چنین درخواست صورت نگرفته است؟

و نیز درخواست مسلح سازی افراد محل یا نیروهای اربکی برای دفاع از منطقه شان  نیز صورت نگرفته است؟ 

به نظر من هر کدام از این فاکتور ها می تواند یک خلاء بزرگ در مسیر اخذ مسئولیت امنیت باشد، انتظار آن است که مقامات به طور کلی برای این خلا ها و چالش ها جایگزین های مناسب را سنجیده و در نظر گرفته باشند و اگر نگرفته باشند سه ماه وقت کافی برای آن هست و گرنه با این چالش ها به استقبال این امر مهم رفتن یک نوع انتحار دسته جمعی می باشد.

۱۳۹۰ فروردین ۶, شنبه

خروج پی آر تی، خوش بینی یا بد بینی؟

قرار است تا سه ماه آینده مسئولیت امنیت ولایت بامیان به خود افغان ها واگذار شود.

پی آر تی کشور نیوزلند با 130 سرباز در حدود 9 سال است که در این ولایت مستقر است و هدف این بود که  اینها امنیت را تأمین  کنند تا بازسازی شکل بگیرد و دیدیم که امنیت به کمک خود مردم برقرار بود و چیزی هم خراب نشده بود که نیاز به بازسازی داشته باشد، ما به نوسازی نیاز داشتیم نه بازسازی! 

ما همواره از پی آر تی کشور کوچک و فقیر نیوزلند انتقاد می کردیم و دوست داشتیم که یک کشور قدرتمند تر و ثروتمند بیاید اما حالا آینده چی خواهد شد؟

خوش بین ها می گویند: پلیس و امنیت ملی هم از لحاظ تجهیزات، هم از لحاظ تعداد نفرات تقویت خواهد شد و این نیروها متکی به خودشان بار خواهند آمد، پی آر تی هم تا یکی دو سال دیگر در قرارگاه شان به حالت آماده باش خواهند بود و نیز اردوی ملی، آیساف و آمریکایی ها در بگرام هم بطور دایمی اوضاع را کنترل می کنند و آماده کمک می باشند و نباید برای خروج 130 نفر اینقدر نگران بود و شاید برخی ها می خواهند با ابراز این نگرانی ها زمینه حضور بیشتر این ها را مهیا کنند.

اما بدبین ها می گویند که خوش بین ها ساده اند، کرزی با براداران راضی و ناراضی شان خودشان این پلان را طرح کرده اند تا امنیت تنها داشته این مردم را از نزدشان بربایند و آینده چنین و چنان خواهد شد.

شما چه فکر می کنید؟

۱۳۹۰ فروردین ۴, پنجشنبه

واگذاری مسئولیت امنیت

والی صاحب امروز کنفرانس مطبوعاتی را در خصوص واگذاری مسئولیت امنیت به نیروهای محلی تا سه ماه آینده برگزار کرد. در این کنفرانس مقاماتی از پلیس، امنیت ملی و رئیس پی آر تی نیوزیلند شرکت داشت.
سرابی گفت شنیده ام که برخی از نهاد های مدنی در این باره ابراز نگرانی کرده اند اما نیروهای امنیتی بامیان آماده اند تا این مسئولیت را بر عهده گیرند و برای این کار تقاضا کرده ایم که هم بر تعداد و هم بر تجهیزات آنها افزوده گردد و شمار چند برابر نیروهای فعلی شود.

حاجی قدسی آمر امنیت هم گفت ما آماده ایم، مقداری از تجهیزات خواسته شده تاکنون مواصلت کرده (چهل رنجر جدید) و مابقی تجهیزات زرهی و ... و نیز افزایش در تشکیل تا زمان باقی مانده امید است تحقق یابد.

رئیس پی آر تی هم گفت نیروهای نظامی ما تا یکسال دیگر و نیروهای ملکی ما تا دو سال دیگر در بامیان خواهند بود و ما اگر احساس کنیم که پلیس بامیان بطور واقعی می تواند مسئولیت را بر عهده بگیرد، آنگاه خارج خواهیم شد اگر به این اطمینان نرسیم ممکن است برای چندین سال بمانیم در فاصله باقی مانده روی پروژه های انکشافی به ویژه برق کار خواهیم کرد.

والی صاحب گفت نمایش توان پلیس بامیان، همکاری مردم با آنها و ... فرصت خوبی است که ما می توانیم از آن برای رشد، انکشاف و پیشرفت بامیان استفاده کنیم.
قدسی در پاسخ به اینکه پلیس بامیان آیا قادر است این مهم را بر عهده گیرد با قاطعیت جواب مثبت داد البته افزود که وضعیت امنیت کل کشور رو به خرابی برود بامیان را نمی توان استثناء کرد.

۱۳۹۰ فروردین ۳, چهارشنبه

مدیریت روستایی

قرار است بخش انکشاف مسلکی بنیاد آقا خان در بامیان کورس شش ماهه مدیریت روستایی را برای فارغ التحصیلان بی کار در هزارستان برگزار کند.
اولین دور این کورس سال گذشته انجام شده و به پایان رسید و اکثر هفده نفر فارغ این کورس توانستند در نهادهای دولتی و غیر دولتی صاحب شغل و درآمد خوب شوند.
در طی مدت این کمک هزینه و ناهار نیز داده می شود.
در این دوره نیز 25 نفر جذب خواهد شد که نصف آن از دختران خواهد بود.
در این کورس کامپیوتر، انگلیسی، مسایل مدیریت و انکشاف آموزش داده خواهد شد.
تا 21 ماه حمل فرصت دارید که ثبت نام نمایید، سپس از بین ثبت نام کنندگان واجدین شرایط انتخاب خواهند شد.
برای اطلاع بیشر با نعیم کربلایی naeem.karbalaei@akdn.org در تماس باشید.
 اگر واجد شرایط می باشید (فارغ التحصیل بی کار با حداقل نمره 60 فی صد) فرصت خوبی است تا به افزایش ظرفیت مسلکی تان بیفزایید و آنگاه آسان از سد مصاحبه و گزینش بگذرید البته با شرط داشتن پارتی خوب.

تذکر: این پست یک آگهی بود، البته از نوع رایگان اش، بیشتر بخاطر کمک به دانشجویان!

دومین روز نوروز


به همت بچه های اکوتوریزم دومین روز نوروز  برنامه اسکی بود در انتهای دره خشکک در دامنه کوههای بابا، دخترکم الهه خیلی دلش می خواست که در این بازی شرکت کند به اتفاق او و عرفان رفتیم به این محل.
بازی اسکی با حضور چند اسکی بازی خارجی و وسایل اسکی از یک شرکت توریستی داخلی.
محیط زیبایی بود برای اسکی، آنها بچه های قریه را آموزش داده بودند و آماده کرده بودند برای مسابقه.


در پایان هم الهه هم به آرزویش رسید، یکی دو بار اسکی زد و چند بار هم زمین خورد و خبرنگاران تلویزیون طلوع، نگاه و فردا هم گردش جمع شدند تا به عنوان تنها دختر شرکت کننده با او مصاحبه کنند او هم با قدرت زیاد مصاحبه کرد.

نوروز 2

در زیارت میرهاشم بعد از آنکه رئیس، سخنگو و عضو شورای علما سخنرانی ها کردند سخنگوی ولایت هم به نمایندگی از محترمه والی صاحب پیام ایشان را که خود در کابل تشریف دارند قرائت کرد و در آن از تصمیم رئیس جمهور برای واگذاری مسئولیت امنیت ولایت بامیان به دولت استقبال کرد اما بابه محسنی سخنگوی شورای علما بازهم تریبون را به دست گرفت و گفت نظر ما مخالف است هر چند والی صاحب به عنوان نماینده رئیس جمهمور مجبور است از این اقدام رئیس جمهور حمایت کند.

اگر تلاش و کوشش چند جوان از دفتر اکوتوریزم  برای برپایی جشنواره نوروز نبود شاید تصور می کردی که نوروز با یک روز جمعه هیچ فرقی ندارد و فردایش مجبوری به سرکار و اداره ات بروی، نمی شود در یک روز تمام رسوم و سنت های نوروز را به جای آورد. موسیقی سنتی، قصه گویی، برپایی نمایشگاه صنایع دستی و ... از مهترین برنامه های سومین جشنواره نوروز بود که بعد از ظهر در مقابل صلصال دایر شده بود اما فضا به هیچ وجه مناسب چنین برنامه نبود، هزاران مشتاق جمع شده بود اما گرد خاک، بی نظمی و هوای سرد مانعی بود برای استفاده بهتر از این محفل، جای یک سالن بزرگ آمفی تأتر یا سالن ورزشی سرپوشیده که مناسب چنین برنامه هایی است در بامیان خالی می باشد و هیچ کس تاکنون در این زمینه فکری و اقدامی انجام نداده است.

نوروز 1

سالها پیش پدرم دستم را می گرفت و روز نوروز را به کارته سخی- کابل می برد و خاطرات شیرینی از آن دوران دارم من هم به تأسی از آن دوره هر ساله دست کودکانم را گرفته به محل جنده بالا در بامیان یا کابل می برم، امسال هم چنین کردم.

زیارت میرهاشم که دقیق تاریخ آنرا نمی دانم هر ساله مملو است از جمعیت که با سخنرانی های علما و مقامات آغاز می شود و بعد علم منسوب به حضرت علی (ع) بر افراشته می گردد.
 این محفل تلفیق عجیبی دارد، علمای سنتی، زنان ، جوانان و کودکان با لباس های نو و جدید هر کدام برای منفعتی گرد هم می آیند؛

علما کوشش دارند که وانمود سازند که نوروز هرچند رسمی سنتی است اما اسلام هم با آن میانه نیکو دارد و این روز متعلق به خلیفه چهارم مسلمین و امام اول شیعیان است و به تفصیل از کسانی که در شب نوروز در مرقد این امام زاده شفای خود را از خداوند بزرگ دریافت کرده اند یاد می کنند.

زنان به طور عموم زنان خانه و سنتی با لباس های رنگارنگ و برقع، این اولین و تنها حضور آنان در طول یک سال است که در یک میله بزرگ و عمومی که با حضور مردان می باشد ظاهر می شوند.

جوانان که با لباس های افغانی که امسال برای خود درست کرده اند برای تماشای علم و نیز زور آزمایی برای بالا رفتن روی علم، زیارت آن  و کشیدن دستمال و ... حضور می یابند که متأسفانه امسال دست اندر کاران با کشیدن نرده های فلزی این هیجان را نیز از جوانان سلب کرده بودند.

کودکان برای بازی به ویژه تخم جنگی می آیند، من هم برای عرفان سه دانه تخم خریدم از پسرکی چالاک نحوه برد و باخت این بازی را پرسیدم که گفت تخم مرغ  ات را در دست بگیر اگر من با تخم مرغ خود آن را بشکنم آن را برده ام که همین کار را هم کرد و تخم مرغ را در یک چشم به هم زدن ربود!

و جماعت کاسب هم برای فروش بیشتر و بهتر.

اما خاک آلود بودن قبرستان اطراف میرهاشم، نبود جای مناسب برای نشستن مردم یا خانواده ها، نبود امکانات بازی و تفریح برای اطفال  و ... مشکلات سبب می شود که این رسم سنتی و بزرگ را با افسوس  بر بی مدیریتی و ناکار آمدی مسئولین به پایان برسانی.

۱۳۸۹ اسفند ۲۸, شنبه

سومین جشنواره نوروز

قرار است سومین جشنواره نوروز در روز اول و دوم سال 1390 در بامیان برگزار گردد، روز اول مقابل صلصال با برنامه هایی چون موسیقی محلی، تآتر، بازی های محلی، نمایشگاه صنایع دستی و روز دوم در دره خشک مسابقه اسکی و دیگر بازی های زمستانی برگزار خواهد شد.

۱۳۸۹ اسفند ۲۳, دوشنبه

همدردی با مردم جاپان

قرار است ساعت 2 بعد از ظهر امروز تعدادی از جوانان بامیان در چوک شهید مزاری برای اعلام همدردی با مردم زلزله زده جاپان گرد هم آیند.

مردم جاپان در این چند سال ثابت کرده اند که دوست مردم افغانستان هستند در این گردهمایی شرکت خواهیم کرد و با آنان در این مصیبت همدردی خواهیم نمود.

تغییر در ساختار رهبری

دیروز از شانزدهمین سالروز شهادت استاد شهید بابه مزاری در بامیان تجلیل شد، مانند سالهای گذشته بخش اعظم آن اختصاص داشت به خواندن بیانیه های رهبر صاحب های کابل نشین.

آخرین سخنران هم سرور جوادی بود که نقدی زد بر رهبر صاحب ها!
او گفت رهبران فعلی جامعه ما- با احترام به خدمات گذشته شان- به درد امروز نمی خورند، آنها موضع منعفلانه دارند در حالی که جامعه تبعیض زده ما به موضع اعتراضی نیاز دارد، رهبر باید مغز، آنهم مغز سالم جامعه باشد، حساس باشد، اگر خاری به تن یکی از مردم فرو رود واکنش نشان دهد، در حالی که رهبران فعلی اگر تیر به تن مردم فرو روند واکنش نشان نمی دهند.

وی بار دیگر هشدار داد که ممکن است تاریخ قتل عام بار دیگر تکرار شود، امارت اسلامی باز تولید شود، باید برای آن روز آماده بود و باید در ساختار رهبری تغییر آورد، این وظیفه همه است به ویژه روشنفکران، علما و ...

۱۳۸۹ اسفند ۲۲, یکشنبه

مطالبات زنان بامیان

روز پنج شنبه حقوق بشر با عده ای از زنان فعال میزگردی را به مناسبت روز جهانی زن برگزار نمود، مطالبات زیر خواسته آن زنان بود که پس از سه ساعت بررسی پیشرفت ها و موجودیت مشکلات مطرح گردید، برای آنکه این خواسته راهنمایی باشد برای دادخواهی این زنان این مطالبات را اینجا می آورم که اگر خدا خواست و سال آینده هم زنده ماندیم آنرا بررسی کنیم که چقدر زنان به آن رسیده اند یا نرسیده اند.
  1. استخدام بیشتر معلمین زن در مکاتب.
  2. جدی گرفتن تعلیمات اجباری به ویژه برای دختران.
  3. استفاده از مساجد و حسینیه ها برای  آموزش زنان.
  4. افزایش مراکز تعلیمی زنان و فراهمی سهولت ترانسپورتی برای آنان در زمینه آموزش.
  5. گسترش آگاهی از طریق رسانه ها در محلات دور دست.
  6. ایجاد فاکولته طب در دانشگاه بامیان.
  7. افزایش آگاهی دهی در زمینه تنظیم خانواده به ویژه برای مردان.
  8. ایجاد آگاهی دهی در مورد حقوق زنان به علما و از طریق آنها به جامعه.
  9. ایجاد محکمه فامیلی، حضور وکیل مدافع زن، حضور سارنوال زن.
  10. مجازات مجرمین خشونت علیه زن.
  11. ایجاد فرصت های کاری و شغلی بیشتر برای زنان.
  12. تلاش برای بازاریابی تولیدات و صنایع دستی زنان.
  13. استخدام بیشتر زنان در پست های کلیدی و مدیریتی.
  14. ایجاد مراکز رأی دهی بیشتر برای زنان.

هشت مارچ واقعی

هشت مارچ روز جهانی زن، روزی است برای همبستگی تمام زنان جهان که صد سال پیش توسط توسط فعالین جهانی حقوق زنان پیشنهاد شد.

دلایل آن این بود که تمام زنان جهان یک روز خاص را تجلیل کنند، چونکه آنان فارغ از آنکه در کجا زندگی می کنند، به کدام دین یا عقیده باور دارند، مربوط کدام نژاد یا قوم اند و ... همگی در جنسیت اشتراک دارند و همگی درد و رنج تبعیض جنسیتی را در جوامع شان تجربه کرده اند برای مبارزه با این تبعیض یک روز را به طور مشترک تجلیل کنند که چقدر در مبارزه با تبعیض موفق بوده اند؟ چقدر دستاورد داشته اند و چقدر کارها مانده است؟ چه مطالبات را باید سرلوحه فعالیت بعدی شان تا سال آینده قرار دهند؟ و از کدام منابع و امکانات ملی و بین المللی می توانند به اهداف دادخواهی شان برسند.

اما در کشور ما دیده می شود که این اهداف به فراموشی سپرده شده است.
زنان قدرتمند شهری به قول دوست عزیزم استاد پویش این محافل را در تالار های مجلل به اصطلاح جشن می گیرند!
مذهبی های ما هم برای اینکه از قافله عقب نمانند یکسره آنرا نکوهش می کنند که چرا دنباله رو زنان آمریکایی هستید ما خود الگو های برتر مانند فاطمه زهرا (س) داریم و تمام انرژی شان را صرف مدح زنان سترگ صدر اسلام می کنند!

آنچه که غریب می ماند همبستگی جهانی با دیگر زنان مبارز برای پیروزی در نبرد با تبعیض جنسیتی می باشد و تبعیض هم چنان قدرتمند رو در روی زنان باقی می ماند.

تقدیر نامه های هشت مارچ

ریاست امور زنان با مدیریت جدید هر چند برای برنامه ریزی روز جهانی زن امسال قابل تقدیر است، برگزاری راهپیمایی، شعار ها، پلاکارت ها، شرکت بیش از 300 نفر زن در این مراسم و پیدا کردن بودجه و ...

اما توزیع تقدیر نامه به برخی از زنان بخاطر فعالیت برای زنان جای سئوال و پرسش را دارد.

فاطمه کاظمی، رئیس امور زنان؛ قابله ریحانه کارمند صحت عامه؛ صغری عطایی، رئیس کمیسیون انتخابات؛ راضیه حسینی، کاندید پارلمان 1389؛ زینب، پلیس قومندانی امنیه، دو تن از زنان شوراهای قریه؛ عذرا محمدی و حکیمه پیمان، کارمندان ریاست امور زنان، شکیبا معلم لیسه نسوان؛ طیبه خاوری، عضو شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر؛ بختاور (بختی) بازیگر خردسال فیلم بودا از شرم فرو ریخت به کارگردانی سمیرا مخملباف؛ فاطمه محسنی، مسئول خانه امن؛ زینب نوری عضو شورای ولایتی و ...

آنانی که با نام های فوق آشنایی دارند برای در ذهن شان این سئوال خلق می شود که این خانم های محترم (البته به جز چندتایی) کدام کار فوق العاده را انجام داده اند که مستحق تقدیر نامه می باشند.

مگر آنکه فکر کنیم اکثر شان مربوط به یک حزب اند یا تقدیر نامه بخاطر چاپلوسی یا کدام مقصد دیگر برای آنان توزیع شده است، دوستان محترم خوب است که شعور مخاطب را در نظر بگیرند باید مخاطب هم به این انتخاب آنها صحه بگذارد و این تقدیر را قبول کند و گرنه این گونه تقدیر نامه ها ارزش نخواهد داشت.

۱۳۸۹ اسفند ۱۸, چهارشنبه

تقدیر از خدمات خر

مردم بامیان امروز در یک اقدام نمادین از  مرکب (خر) هایشان بخاطر زحمات صادقانه اش تقدیر کردند.
جناب محترم خر مرکب زاده!
ما جمعی از مردم بامیان افتخار داریم که از زحمات شما که سالهاست بدون چشمداشت پاداش به ما مردم فقیر قریه های بامیان که از طرف مقامات بلند پایه مملکت همیشه نادیده گرفته شده ایم، خدمت نموده اید و در رسانیدن آب بر هر خانه ای از ما کمک بزرگ انجام داده اید تشکر و قدردانی نموده و مفتخریم که اولین لوح سپاس را به شما تقدیم داشته و آرزومندیم که همیشه شکم شما پر از کاه و جو بوده و مثل  دیگران ما را فراموش نکنید
با احترام
جمعی از مردم بامیان

بدین وسیله من هم از خر قربان و خر حسن که بیش از دو سال است که زحمت آب خانه ما را بر عهده دارد تقدیر و تشکر می کنم.

روز جهانی زن

برای یک روز هم شده زنان پیش تر از مردان

۱۳۸۹ اسفند ۱۶, دوشنبه

دهمین سالگرد تخریب بودا

امروز از دهمین سالروز تخریب مجسمه های بودا توسط طالبان در مقابل رواق صلصال ویران شده تجلیل به عمل آمد.


رئیس دفتر حقوق بشر گفت تخریب بودا نقض هویت فرهنگی و نقض حق فرهنگی است، عاملان مجرم اند و ناقض حقوق بشر، جنایتکاران علیه بشریت اند.

رئیس اطلاعات و فرهنگ هم گفت به تحقیق که این جنایت کار طالبان داخلی نیست.

یکی از مسئولین یوناما هم گفت که تجلیل از سالروز تخریب بودا نباید به پروسه صلح لطمه وارد کند زیرا مجسمه های بودا برای سالها نمادی از صلح بوده است.

رئیس دفتر آقا خان هم از فرهنگ مدارا، صلح و دوستی آیین بودا سخن گفت.

و مسئول دفتر شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر هم گفت، با کی می خواهید صلح کنید؟ با کسانی که بودا را تخریب کرده اند و تاکنون معذرت هم نخواسته اند؟

۱۳۸۹ اسفند ۱۵, یکشنبه

مزاری؛ عدالت و حق خواهی- سمینار

سایر دوستان وبلاگ نویس به خوبی و به سرعت سمینار را پوشش داده اند و مسئولیت را اداء کرده اند.
من هم می پردازم به برخی مسایلی که دوستان اشاره نکرده اند.

 نوربند قلاء شلوغ تر از همیشه بود، خیلی ها به علت نداشتن کارت دعوت نتوانستند به سالن راه پیدا کنند و جمعیت تا آخر محفل ساعت 4 ماندند و به قول استاد فروغ (معاون علمی دانشگاه بامیان) مانند دیگر محفل ها سمی ناهار نبود.


 سرور جوادی هم دلش می خواست که از خاطراتی که با رهبر شهید داشته صحبت کند اما دست اندر کاران به او فشار آورده بودند که موضوعی را برای بحث اش انتخاب کند؛ "مزاری و راهکار عملی عدالت" را انتخاب کرده بود.
او در ابتدا گفت بستر و سنگر مزاری در میان هزاره ها بود اما نمی توان نقش او را در سایر مبارزات عدالت خواهانه مانند انقلاب ایران و جنبش های لبنان و فلسطین نادیده گرفت.

او همزمان با استبداد ستیز می کرد و تطبیق عدالت در خود را هم دنبال می کرد، اگر او می گفت هزاره بودن جرم نباشد، یعنی اینکه همه انسان ها برابر باشند، نه امتیاز برای دیگران (پشتون) می خواهیم نه نقض برای خود.

او در گرماگرم مبارزه، جوانان را برای تحصیل به دیگر کشورها می فرستاد و برای آنها پیام داد اگر امروز نمی توانید از عزت و هویت مردم خود با تفنگ دفاع کنید، باید فردا با تخصص خود دفاع کنید.

او عدالت را سمبولیک نمی خواست، با فقر امکانات آن زمان گروههایی را مأمور تحقیق کرد تا بروند در هزارستان تحقیق کنند و راههای برون رفت هزاره ها را از فقر جستجو کنند و در همان زمان سرک بین دره صوف- یکاولنگ را بصورت ابتدایی ایجاد کرد تا هزارستان را از محاصره بودن نجات دهد.
امروز ما نباید فریب شعار هایی چون دموکراسی، آزادی، وحدت ملی و ... را بخوریم، پشت پرده گپ های دیگری است.
امروز برخی از چهره های هزاره سهیم در حاکمیت فکر می کنند سلطان به آنها مرحمت کرده می گویند برو شله ات را بخور و پرده ات را کن، آنها فکر نمی کنند این حق هزاره است!

ایجاد حقله وصل با اقوام غیر حاکم در طول 300 سال گذشته دیگر راهکار مزاری برای عدالت بود.
اما زمانی به این حقیقت پی برد تا خومان توانمند و مشت آهنین نشویم نمی توان به عدالت رسید.

طرح چهار جانبه و گفتگوی نمایندگان چهار قوم عمده (پشتون، تاجیک، هزاره و ازبک) و طرح فدرالی از دیگر راهکارهای استاد شهید برای تطبیق عدالت بود.

و در پایان اعتقاد داشت اگر هیچ یک از طرح های فوق به نتیجه نرسد، دیگر ما اسیر فرهنگ کهنه و فرسوده 40% حاکم بر کشور نمی شویم و ما و ریسمان، هیهات!!

و مزاری منحصر ترین متفکر در سلسه رهبران افغانستان بود.
 علی امیری در موضوع مزاری و بنیان گذاری افغانستان نوین صحبت کرد و گفت مزاری به این جمع بندی رسید که با توجه به سه ضلع قدرت در افغانستان؛ سلطنت، روایت حنفی از مذهب و قومیت پشتون نمی توان عدالت را در آن تطبیق کرد باید این موازنه را بر هم زد و به جای آن تنوع قومی، کثرت مذهبی و حضور زنان به عنوان نیمی از پیکره اجتماع را جایگزین کرد و برای آن باید افغانستانی نوین ایجاد کرد، او موفق نشد این طرح عدالت خواهانه خود را تحقق بخشد و وظیفه ماست که در هر جایی که قرار داریم برای تحقق آن فعالیت کنیم.
اما او هشدار داد که دشمنان این طرح نیز امروزه جدی تر شده اند، امروزه استبداد در بسته بندی جدید باز تولید شده، آنها نمی خواهند این طرح به پیروزی برسد ما باید آماده باشیم که راههای تازه- با ریسک خطر پذیری بالا- را برای تحقق آن جستجو کنیم.

در پایان هم شرکت کنندگان سمینار یا فرزندان بابه دسته گلی را به تندیس بابه در چوک شهید مزاری تقدیم کردند.
این مراسم را عده ای جوانان و پیروان بی مدعای رهبر شهید برگزار کرده بودند که حتی حاضر نشدند که نامی از آنها برده شود، هدف آنها این بود که تجلیل از مزاری باید مردمی و همگانی شود نه در انحصار شخص یا حزبی خاص.

توضیح اینکه عکسها را جناب مهدی مهرآیین البته با دوربین من گرفته است.

۱۳۸۹ اسفند ۱۲, پنجشنبه

مزاری؛ عدالت و حق خواهی

قرار است روز شنبه سمینار مزاری؛ عدالت و حق خواهی برگزار شود و جمعی از اندیشمندان چون علی امیری، سرور جوادی، عزیز نوری از کابل  و صادق علی یار و بازمحمد فروغ از بامیان در این سمینار صحبت نمایند. و ابتدا قرار بود استاد عزیز رویش و استاد ندام هم بیایند که نمی دانم چرا نام آنها در لیست سخنرانان نیست.

از دیگر کم و کیف این محفل خبری ندارم، کمیته برگزاری متشکل از چند نفر محدود می باشد که به احتمال زیاد به هدف مدیریت بهتر این کار انجام شده است.

اما من با اینکه از تدویر چنین سمینارهایی استقبال می کنم اما انتظار داشتم که کمیته برگزاری به ویژه کمیته علمی از قبل برای این کار تشکیل می شد، فراخوان سخنرانی، تحقیق یا مقاله می داد و کوشش می کرد، بهترین شخصیت هایی که می توانند در این زمینه گپ بزنند و صحبت هایشان تأثیر گذار می بود دعوت می شدند.

و به طور خصوصی انتظار داشتم با توجه به شانزدهمین سالگرد عروج آن رهبر فرزانه،  یاران و هم سنگران بابه که تا آخرین لحظات سه سال مقاومت غرب کابل در کنارش بودند و ماندند، در چنین محافلی بیایند قصه ها و خاطرات درد و رنج آن روزها را بیان کنند و من و دیگر دوستان یک شکم سیر به این بهانه گریه کنیم و عقده های خویش را باز کنیم.

و نیز انتظار داشتم که به جای سخنرانی آن شخصیت ها، همین جوانان و شخصیت هایی که در بامیان داریم که کم هم نیستند در یک گفتگوی صمیمانه شبیه گفتمان یا تریبون آزاد درباره بابه و زوایای مختلف زندگی و عملکردهایش به ویژه در سه سال مقاومت غرب کابل صحبت نموده، نقد بررسی و سئوال و جواب نماییم.

اما فکر می کنم که به این انتظارات نخواهم رسید، مانند دیگر محافل کلیشه ای عده آمده، سخنرانی های داغ و آتشین و انقلابی و احیانن سخنرانی شیک آکادمیک ارایه نمایند و بقیه هم مانند کلوخ های چشم دار آن بیانات غرا را تماشا و گوش کنند و پایان محفل.

اما به احترام بابه و ادای دین به آن شهیدان در این محفل شرکت خواهم کرد.