۱۳۹۰ بهمن ۲۲, شنبه

22 دلو امسال

دوست داشتم درنوزدهمین سالیاد حادثه افشار بر مزار آن شهیدان در افشار باشم و ضجه کنم، اما در آن روز بامیان بودم و امروز که از این روز فراموش ناشدنی در بامیان تجلیل شد من در راه بامیان- کابل بودم.

تلفنی از مهدی درباره کم و کیف محفل بامیان جویای احوال شدم، گلویش را عقده گرفته بود و مرا و امثال مرا به بی غیرتی و فراموش کردن این روز که مربوط به سرنوشت سیاسی شان است متهم کرد.
گویا مراسم آن طور که مهدی انتظار داشت شرکت کننده نداشت از محفل کابل خبری دریافت نکرده ام اما فکر می کنم این فراموشی و بی تفاوتی نسبت به حادثه افشار در بین توده های مردم را باید جدی گرفت و تجزیه و تحلیل کرد و برایش راه حلی پیدا کرد.

به نظر من عامه مردم گناه و تقصیری ندارند، رهبران فکری، سیاسی، اجتماعی مردم را باید ملامت کرد که این روز را تبدیل به ماتم ملی نکرده اند، از این روز یاد نمی کنند و قربانیان را تجلیل نمی کنند، برایش تبلیغ نمی کنند و ...

۱۷ نظر:

ناشناس گفت...

سلام بر تمام خواننده گان عزيز ويبلاگ زندگي در باميان.
آري امروز در باميان چندان مردم خفته ما بيداري لازم را نشان ندادند،ياران و رهروان بابه بايد بابه گونه مبارزه كنند.تنها گذاشتن رسم ما باميانها شده است.
تمدن بخاطر مختار نامه اش عزيز مردم باميان است،و فعالين مدني باميان بخاطر منفور شده كه بازتاب دهنده ي دردهاي مردم است .نميدانم كه اين ملت بخود خواهد آمد !!!! از اطاق به شوق آمدم كه بيبنم تا امروز قوما چه كده باشه ديدم كه افراد انگشت شماري در باميان و كابل گرد آمده
هركه نيآموخت از گذشت روزگار -وي نيز نياموزد زهيچ آموزگار

ناشناس گفت...

سلام بر تمام خواننده گان عزيز ويبلاگ زندگي در باميان.
آري امروز در باميان چندان مردم خفته ما بيداري لازم را نشان ندادند،ياران و رهروان بابه بايد بابه گونه مبارزه كنند.تنها گذاشتن رسم ما باميانها شده است.
تمدن بخاطر مختار نامه اش عزيز مردم باميان است،و فعالين مدني باميان بخاطر منفور شده كه بازتاب دهنده ي دردهاي مردم است .نميدانم كه اين ملت بخود خواهد آمد !!!! از اطاق به شوق آمدم كه بيبنم تا امروز قوما چه كده باشه ديدم كه افراد انگشت شماري در باميان و كابل گرد آمده
هركه نيآموخت از گذشت روزگار -وي نيز نياموزد زهيچ آموزگار

ناشناس گفت...

جناب نظری خوب شد پیدایت شد. دیر بود چیزی ازت نمیشنیدیم. جایت خالی برنامه زیبای بود خیر که اشتراک کننده کم داشت ولی از لحاظ محتوی بد نبود

ناشناس گفت...

نظری جان سلام

عاملین افشار و جنایات دیگری در هر جا باید محکمه شود. این یک اصل است آنهم اسلامی ولی

وقتی در کتابهای جدید تاریخ سرگذشت 4 دهه اخیر را جناب وزیر پاک میکند. (متوجه هستید که در این دوره اقوام تاجک، هزاره و ازبک از پشنونها حق خواستند) وقتی پارلمان کشور در دوره اول کاری اش تعقیب هر کس و گروهی را برای حادثات گذشته قانوناً منع کرد. افشار خواهان کجا بودند.

در اهداف افرادیکه قضیه افشار را تعقیب می کنند شک و تردید های وجود دارد زیرا آنها اصل قضیه را رها کرده به شاخه هایش چسبیده اند و این راه بجای نمی برد جز...

ناشناس گفت...

با درود بر شما وخوانندگان خوب وبلاگ تان!
نظری عزیز ضمن درود به ارواح پاک شهیدان و به خصوص شهدای مظلوم و گمنام افشار !
برادر عزیز درست انگشت بالای درد جامعه گذاشتی
ما همیشه گذشته های خود را فراموش میکنیم و از همین فراموشی ها و بی تفاوتیها ضربه های جبران ناپذیری را بر خود و جامعه خود رقم زده ایم خوب است اندکی به دیگران بنگریم . درجای با یک دوست پشتون همکار بودم ایشان روزی کلکسیون عکسهای شخصیتهای بر جسته افغانستان را به من نشان داداز احمد شاه ابدالی تا همین شخصیت های جهادی و طالب ها وغیره برایم خیلی جالب بود راستش هم تحسینش کردم و هم به حال خود و جامعه خواب رفته ساده اندیش خود گریستم >... انها از عبدالرحمن جابر و طالب قاتل بشریت و دشمن تمدن شخصیت می سازند و ما اسوه های ایثار و مقاومت مان را چگونه فراموش میکنیم و جقدر ساده از کنار این جان فشانی ها می گذریم براستی اهل قلم و نخبه گان جامعه ما چقدر توانسته اند شخصیت کاتب ها پهلوان ابراهم گاو سوار و چهل دختران و گلمحد خان هزاره و صد ها دلیر مردان و شیر زنان که تاریخ مار رقم زده اند و پیوند نا گسستنی را با شهدای افشار و مقاومت ایجاد کرده اند به مردم و جامعه و دنیا معرفی کنیم و ما چند کتاب در این زمینه ها داریم که اکنون ما بی تفاوت نباشم من باید بدانم چه گذشته است بر تبار من ریشه در کجاست ؟کی دوست من است نقطه قوت ما در گذشته کجا بوده و نقطه ضعفم کجاست تاریخ خونبار ما نکته های عبرت اموز بیسیاری دارد که اکنون مجال نیست .

اسد الله گفت...

نظری عزیز سلام. واقعا ممنون که برای شهیدان گمنام و فراموش شده ای افشار که هنوز خون زخمهای شان خشک نشده اما مردم ما فراموش شان نموده اند پست گذاشتی.
به امید روزی که هیج افغانستانی به روی برادر افغانستانی خویش تفنگ و شمشیر نکشد.
موفق باشید

بیدار گفت...

جناب نظری صاحب با سلام و آرزوی موفقیت.
به نظر من متأسفانه ما گرفتار روزمرگی و بی احساس شده ایم. حتی اگر بعض تجمعات را برگزارنماییم نیز بیشتر از آنکه از روی انجام وظیفه واحساس همدردی باشد انگیزه های دیگری درکاراست.
به نظر می رسد بزرگترین گمشده ای مردم ما بیداری و احساس مسئولیت اجتماعی است اما بهرحال به لطف خدا روز بروز بیداری در بین جوانان ما افزونتر می شود اما جای همبستگی و احساس مسئولیت اجتماعی هنوز خالی است که باید بیشتر روی آن کارکنیم.
مثلا همین چند روز بعد در مراسم سالگرد رهبر کبیرو پیشوای صادق مردم ما شهید مزاری شما بیبینید که سودجویان و ابن الوقتها که با راه مزاری بزرگ هزاران فرسنگ فاصله دارد چگونه با ظاهر سازی و شیادی از نام و نشان رهبر شهید برای محبوبیت خود سوء استفاده می کند!

ماگذشته از درک اجتماعی به درد اجتماعی نیاز داریم که اگر نخبگان و بزرگان ما به همین منوال سکوت و بی مسئولیتی شان را ادامه بدهند واز مردم شان در صحنه های مهم حمایت نکنند روز بروز درد ما فراموشتر خواهد شد و به انسانهای جامد و بی احساس که فقط و فقط در صدد اندوختن و خوردن و خوابیدن و... است تبدیل خواهیم شد و پیامد شومش ذلت و بی هویتی و ضعف اجتماعی مان خواهدبود.

مجددا ازشما به دلیل داشتن درد و درک از شرایط ناگوار مردم مان،‌تشکر می کنم. زنده باشید

لیاقت علی افتخاری گفت...

آقای نظری سلام! من اکنون در غزنی، حاییکه در آن تولد شده ام و کمتر و حتی میتوان گفت اصلا احساس تعلق نمیکنم، بسر میبرم. ولی کماکان وابستگی ام به بامیان ادامه دارد. یگانه منبع که میتوانستم از طریق آن احول بامیان را بگیرم همان ویب لاگ زندگی در بامیان بوده است که متاسفانه اینروزها مطلقا تعطیل کرده اید و همسنگران شما که آدرسهای انترنیتی آنها را در ویب لاگ تان اضافه نموده اید نیز مثل شما تعطیل اند. برما بتابید، آقای نظری عزیز! بشدت نیازمند آپهای شما عزیزان هستیم و تنها از این دریچه میتوانم بامیان را بخوانم و بدانم. لیاقت علی افتخاری

مرتضی گفت...

تشکر از شما آقای نظری بیرار و کل بیرارون که خوانده ونظر دیده ان.
ما همه بازمانده های افشاریم و همه ما در افغانستان عدالت و برابری و برادری همه اقوام افغانستان ره می خواهیم.
هیجوخت به انحصار و امتیاز طلبی از جانب هرقوم که باشه جواب مثبت نمی دهیم.
ماعاشق قیافه کسی نیستیم ما عدالت و برابری و برادری می خواهیم

ناشناس گفت...

سلام
دوباره برگشت به تباهی مردم افغانستانراه بعضی ها در سر دارد
افشار

امینی گفت...

سلام دیر شده آبدیت نمی کنی نظری جان کجایی؟

به خوانندگان عزیز وبلاگ تان پیشنهاد می کنم مقاله ذیل را حتما بخوانند خیلی جالب است:

http://kabulpress.org/my/spip.php?article98253

سخیداد هاتف گفت...

نظری عزیز سلام،
قریب یک ماه شد که ننوشته اید. یاد تان باشد که ما نوشته های تان را می خوانیم.
شادکام باشید.

محمد ظاهر نظری گفت...
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
محمد ظاهر نظری گفت...

Dear all friends sallam I am not in Afghanistan now I as soon as will write about it

بصیرت گفت...

سلام نظری عزیز امیدوارم سلامت باشی .. مدت های زیاد هست که هیچ نوشته جدید را در سایت نمیگذارید ..امید که هرکجا باشی موفق و گامگار باشی.

ناشناس گفت...

سلام آقای نظری صاحب امید که خوب و سر ی حال باشید من همیشه ازنوشته های خوب شما استفاده میکنم . امید که در دفعه بعد در مورد کسانیکه به کربلا میرود با پول قرض به خانه شان نان خوردن اولادهایش ندارد امید که ازلحاظ شرعی چه حکم دارد که این پول های قرض رابرده به شرکت های هوای و موتروانهای عرب و هوتل ها میدهد جرا که غریب هم درین ملک زیاد است .
محمد

ناشناس گفت...

سلام نظر عزیز

سال نو تان مبارک.

امیدوارم خوب باشید و سلامت. و امیدوارام به زودی فرصت نوشتن با بیابید.

از همینجا برای همه ای بامیانی های عزیز نوروز و سال نو را تبریک می گویم.

رازی جاغوری