این عکس ها را در 20 می 2012 دوست و همسفر عزیزم صادق جان تیموری گرفته است، لحظه ای که بعد از 35 ساعت سفر دریایی خطرناک و خواندن آبت الکرسی و مناجات به جزیره کریسمس رسیدیم و با کمک نیروی دریایی استرالیا 175 پناهجوی عمدتن هزا ره در حال پیاده شدن می باشند.
این عکس خستگی و کوفتگی این سفر را برای من به خوبی نشان می دهد با این پست می خواهم این لحظه را جاودانه سازم که هیچگاه این لحظه را در میان انبوه زرق و برق دنیای غرب از یاد نبرم و نیز خود و مردم خود را!
۹ نظر:
سلام جناب نظری
بلاخره خودت را از افغانستان کشدی بیرون
به نظر من کاری خوبی کردی.
هرجا باشید سلامت وتندرست باشید.یاحق
راستی میشه استرالیا را غرب دانست؟
جناب نظری میشود بعضی از خاطرات راه را که برای دیگران هم مفید باشد بنویسید .
فرار مغزها
مهاجرت به استرالیان و غرب یکی از نکات منفی زندگی هزاره ها است. با این مهاجرت ها، پول قابل توجه از اقتصاد ما خارج می شود، مغزها و استعداد ها خارج می شوند، نیروی جوان خارج می شود، تاثیر منفی بر نفوس ما دارد، جوانان ما راه حل واقعی را جستجو نکرده همیشه یک راه حل فرار را در پس کله ای خود نگه می دارند.
در استرالیا و غرب هم اکثر مطلق شان میان برزخ زندگی غربی و شرقی گیر می کنند و نسل های اینده شان یا کاملا غربی می شوند و یا شرقی کلان می شوند و در نتیجه در تضاد با جامعه ای میزبان.
نتیجه هیچ است.
ازره
... که این طور ...!
نظری عزیز،
امیدوارم خستگی راه را از تن بیرون کرده باشد.
نمی دانم چرا حس غریبی به من می گوید، که نظری در آینده ای نه چندان دور با دست پر (تجربه و دانش)به آغوش بامیان و افغانستان بر خواهد گشت. (البته با پاسپورت استرالیایی)
اقای نظری از لابلای بعضی نوشته هایتان فهمیده بودم که به اندونزی رسیده اید و بعد هم دیکر خبری ازتان نداشتم.نگرانتان بودم. خدا را شکر که به سلامتی به استرالیا رسیده اید.
سلام و خسته نباشید.
خوشحال میشیم بتونیم با هم تبادل لینک داشته باشیم.
اگر موافق هستین به آدرس
links.nitaran.ir
برید و روی گزینه "افزودن لینک جدید" کلیک کنید.
فقط در صورت تمایل زودتر اینکارو انجام بدین چون ما فقط برای مدت محدودی گزینه افزودن لینک رو فعال نگه میداریم.
مرسی
سلام آقای نظری
ازاینکه به سلامت به مقصد رسیدید خوشحالم ولی اصلا فکرش را نمی کردم که شما ازاین راه به استرالیا بروید.بیشتر فک می کردم بورسیه یاسفرکاری به خارج ازافغانستان برای تان پیش آمده .... به هرحال موفقیت بیشتر شما را درهرجا که هستید ازخداوند می خواهم ولی خوشحال خواهم شد که ازانگیزه های تان بنویسید.
ارسال یک نظر