۱۳۸۹ آذر ۲۲, دوشنبه

دعا یا عمل

دیروز در ختم محفل روز جهانی حقوق بشر از  آقای حاجی محرابعلی احمدی رئیس محکمه مرافعه ولایت بامیان که ریش سفید است دعوت شد تا دعا کند.
وی در قسمتی از دعای خویش از خدا خواست که به هیچ کس اجازه تجاوز به حقوق دیگران را ندهد و در قسمتی دیگر آرزوی چیره شدن عدالت در سرتاسر گیتی را کرد.

یکی از مشکلات ما مردم این است که آدم های ایده آلیست، تئوریسین و سخنران خوبی هستیم اما آدم عملگرا حداقل در حدود مسئولیت خود نیستیم، حاجی صاحب رئیس کل دستگاه قضاء در ولایت بامیان است، دستگاه قضاء در تمام افغانستان و نیز بامیان متأسفانه از جاهایی است که با پول حق را ناحق و ناحق را حق می کند و قانون فقط بالای ضعفا تطبیق می گردد؛ حاجی صاحب به جای استمداد از درگاه باریتعالی در تحقق عدالت، کمی به زیر دستان خودش نظری اندازد، خود نیز می تواند عدالت را حداقل در تحت مسئولیت خود تطبیق کند.

البته حاجی صاحب، سالها در مسند قضاء کار کرده، اکنون سن او هم بالا رفته است، این هم شاید دلیلی باشد بر عدم نظارت وی از زیر دستانش!

۱ نظر:

ناشناس گفت...

اینگونه دعا ها کاملا عوام فریبانه است. حاجی صاحب با خواندن این دعا از لحاظی به مردم چنین وانمود میکند که وی شدیدا عدالت خواه و با خدا و آدم متدین است، از طرف دیگر میخواهد اذهان عامه را طوری مغشوش کند که هیچ مشکل در داره تحت نظرش نیست و همه مشکلات ریشه ها و عوامل بیرونی دارد!