قرار است امروز گردهمایی برای دریافت راههای مبارزه با پدیده سگ جنگی در مسجد رهبر شهید برگزار گردد.
به نظر من روی آوردن جوانان وعده زیادی از مردان به این پدیده مذموم صرف برای تفریح و پر کردن اوقات فراغت یا به قولی "سات (ساعت) تیری" است.
پس راه حل آن نیز معلوم است مهیا کردن سهولت ها و امکانات برای پر کردن اوقات فراغت و تفریح سالم می باشد.
چقدر برای این کار سرمایه گذاری کرده ایم؟، یا به اصطلاح امروزی فند ریزی کرده ایم؟ یا فند جمع کردیم یا پروپازل به دونرها داده ایم؟ یا به سرمایه گذاران خصوصی مجال داده ایم و عرصه را برای آنها باز کردیم؟
ورزش و پرداختن به آن در دنیای امروزی یکی از بهترین و سالم ترین وسیله پر کردن اوقات فراغت و تفریح است، واقعیت آن است که در این زمینه کار مهمی انجام نشده است، تنها مکان ورزشی اینجا استادیوم فوتبال پشت بازار است- استادیوم خاکی شهید مزاری - علی رغم غیر استاندارد بودن از لحاظ طول به همت خود جوانان تاکنون پا برجا مانده است و گرنه مافیای زمین خیلی زود تر از اینها آنرا غارت کرده بود.
ورزشکاران رزمی کار در دکان های کرایی با وضعیت اسف بار ورزش می کنند و برای دختران و زنان هم هیچ مکان ورزشی وجود ندارد.
پس اگر جوان را با یک فتواء از سگ جنگی و تماشای آن منع کنیم، او چی کار کند و چگونه اوقات فراغت اش را بگذراند؟ ممکن است برود به دهها کار ناشایست دیگر مانند بزهکاری و مزاحمت برای ناموس و ...بپردازد.
صدور حکم ممنوعیت و فتواء صادر کردن و ... آسان است، تجربه شده است اما جواب نداده است، یکبار این راه حل را هم تجربه کنید.
۱ نظر:
درود بر نظری بزرگوار!
خوب است که در همه ابعاد زندگی در بامیان میپردازید. باوجود آنکه با نظرت درمورد عدم کارایی فتوا وغیره موافق هستم ولی سگ جنگی به هیچ عنوان توجیه ندارد حتی اگر هیچ امکانات تفریحی دگر وجود نداشته باشد.
ارسال یک نظر