دیروز سالگرد کاهگل سرک بود، کاهگل مالان همه دور هم جمع شده بودند تا کارهای سال گذشته خود را ارزیابی کنند، البته این بار در خانه علم سوئیس (جوار دانشگاه بامیان)، آنان چند کار دیگر را نیز طی سال گذشته کرده بودند، محراب زوار را کاندید ریاست جمهوری کردند، با هریکن و لامپهای خاموش بر ضد بی برقی شعار دادند و بر علیه تیکه داران قومی در پارلمان اعتراض کردند.
جواد ضحاک رئیس شورای ولایتی، دولت مرکزی و کرزی را فاقد گوش، چشم و مغز برای شنیدن، دیدن و درک مشکلات و خواسته های مردم بامیان (هزارستان) خواند و تهدید کرد اگر وضع به همین منوال پیش رود بامیان هلمندی دیگر خواهد شد.
این صحبت ضحاک مرا تکان داد، او چندی پیش همراه دیگر روسای شوراهای ولایتی با کرزی دیدار داشت وشاید مسایلی را می داند که ما نمی دانیم!
یکی دو تا استاد دانشگاه هم تعاریفی آکادمیک از جامعه مدنی، تمدن و نقش روشفکران در حرکت جامعه مدنی ابراز داشتند، البته بدون ارتباط با حرکت های مدنی فوق.
سرور جوادی وکیل پارلمان نیز علی رغم مصروفیت در سمینار کوچیگری که پریروز در کابل برگزار نموده بود خود را به این سمینار رسانده بود، او سخنان ارزشمندی در باب چند و چون حرکت های مدنی، لوازم، شرایط و تأثیر گزاری آن بیان کرد، او جامعه مدنی را بسان قمچینی (شلاقی) توصیف نمود که همواره باید بر پشت دولت برای حرکت در خدمت مردم و بیدار باشی زده شود.
او به سردمداران جامعه مدنی توصیه کرد که حرکت شان باید تأثیر گذار باشد و مواظب باشند از قدرت تأثیر نپذیرند، چیزی که امروز شاهد آن هستیم، معلومات کافی و دقیق درباره موضوع بدست آرند و کوشش کنند تا قانون مندی را شعار دهند و انتقاد سالم را شیوه کار خویش کنند.
جوادی تحرک نسل جوان اصحاب رسانه در بامیان را در جهت رساندن صدای جامعه مدنی بسیار مهم و با آینده ای درخشان توصیف کرد، وی در ختم سخنرانی اش مرا که توسط این وبلاگ می شناسد بسیار زیاد مورد احترام، شفقت و عزت قرار داد.
در ادامه جلسه (بعد الظهر) والی صاحب هم به سمینار پیوست و همکاری اش را با حرکت های مدنی اعلام داشت و صادق علی یار هم جمع بندی کرد، وی سخنان جواد ضحاک را نقد کرد و گفت ما صلح و امنیتی که خودمان به وجود آورده ایم به هیچ وجه از دست نخواهیم داد، ما از هلمند الگو نمی گیریم و سرمشقی خواهیم بود برای هلمند و قندهار و ...
وی بامیان مرکز هزارستان و متعلق به تمام هزاره ها دانست، علی یار با تأسف و تأثر یاد کرد که هنوز هم حکومت مرکزی با هزاره ها و بامیان بصورت تبعیض آمیز برخورد می کند و نقش حرکت جامعه مدنی را برای مبارزه با این روش حکومت را مهم و ارزنده توصیف کرد.
عبدالله برات اگر چه یک فرد و یک شهروند بامیانی است اما در این سمینار و حرکت های مدنی فوق نقش محوری داشته است و اگر فرصتی شد و اجازه داد روزهای آینده بیشتر از وی و کارهایش خواهم نوشت.
۵ نظر:
salam aqay nazary bamyan chy khabar ast az tamam matalib weblak tan mostafed meshawem (dawodnaziry)
ba salam
omid ki sarbaland wa perooz bashi wa afat ha asebi ba tu rasanad chon masoliati shuma ham sangin tar az anhast ki ba namai khedmat kar mardom nan charb mail mekonand shuma az dard migoeed ama ana hanooz ham mardom frosh manda and khub ba har hal salamti at ra az khuda mekhaham shad bashi aqa e nazari
حرفی که می زنم بی ربط به این نوشته تان است اما بی ربط به وبلاگ تان نیست.
برنده شدن وبلاگ تان را در مسابقه ی وبلاگ نویسی دویچه وله تبریک می گویم.
راستی که سیاست پدر و مادر ندارد. دیروز جوادی عبدالله برات و والی بامیان را قاچاقبر می گفت امروز با برات رفیق شده.
برای اثبات حرفم می شود به آرشیف هفته ناه بهار شماره 123 مراجعه نمایید
اری همه میدانند که امنترین مناطق افغانستان و ستعد بازسازی مناطق هزاره جات هستند ولی دولت کور است کر است من محمد استم خوشحال میشوم در ارتباط باشیم ایمیل من samaafgh@gmail.com
ارسال یک نظر