۱۳۹۰ تیر ۲۸, سه‌شنبه

تجلیل دستاورد ها

در بهسود که بودم در صحبت با چند نفر این حس به من دست داد که مردم از روند فعلی به شدت مأیوس و نا امید هستند.
یک معلم گفت: به هیچ کس باور ندارد، تمام این حرف ها (ارزشهای جهانی و ...) دروغ است و یک دهقان کار درد دل کرد و گفت که دلش به ترقیدن رسیده است و غیر از بشر دوست به هیچ کس اعتماد ندارد، اگر بشر دوست اجازه دهد حاضر است کمربند انفجاری به خود بسته کند و خود را در مقابل کرزی منفجر کند!

بعد از صحبت بیشتر فهمیدم که این تلقی را آنها از رسانه ها دریافت کرده اند!
رسانه های جمعی و خودم به عنوان بخش کوچکی از این مجموعه مقصر هستیم، اگر این دهقان به چنین کاری دست زند یا آن معلم خود را به دار آویزان کند و ... آیا ما شریک در چنین جرمی نخواهیم بود؟

کلان کردن کاستی ها، نوشتن درباره شکست ها، بطور دایم از مشکلات و ناهنجاری ها گفتن، انعکاس اخبار انفجار و کشتار مخالفین، نشر گفته های شکست خورده ها و عقده ای ها و ... به نظر من منتج می شود به ایجاد روحیه یأس و نومیدی، عدم اعتماد به نفس و ...

 بیاییم موفقیت ها، دستاوردهای هرچند کوچکمان را هم یاد آور شویم و برای آن تجلیل کنیم.
از اندک پیشرفت ها یاد کنیم، اندک کارهای مثبت و خوب مسئولین را هم تجلیل کنیم، آنها هم انسان اند و با تشویق ما روحیه می گیرند.

دو روز پیش تا شهیدان و بعد به شش پل رفته بودم عکس هایی از کار سرک را برای اینکه حرف هایم مستند باشد خدمت تان تقدیم می کنم.
قیر دوم سرک،  نزدیک شهیدان، من دو روز پیش  از مرکز بامیان تا شهیدان را 20 دقیقه رانندگی کردم، رانندگان دیگر ممکن است در مدت کمتر نیز این فاصله را بپیمایند؛ تا یکاولنگ فعلن یک و نیم الی دو ساعت می شود پیمود.

 نزدیک پسته تلاشی آقرباط

 سرخدر، مرکز بامیان

لیسه عالی سرخدر

 ریگشاد و دو راهی ملاغلام

 دو راهی ملاغلام

 پیچ خطرناک، دهن آهنگران

 دهن آهنگران

 دهن آهنگران

 قریه توپجی، امتحانات چهار نیم ماه اول

 قریه نو آباد (مهاجرین) شش پل

۵ نظر:

ناشناس گفت...

سلام آقای نظری محترم خبر وعکسهای خیلی جالب بود موفق باشید
داودناظری

Unknown گفت...

سلام دوست عزیزم آقایی نظری، بسیار زیبا نتیجه گیری کرده اید و رویکرد خوبی را در پیش گرفته اید، راهی را که انتخاب کره اید مستدام و پر رهرو باد.
بااین دیدی که از موفقیت های کوجک خود یاد کنیم و قدردانی کنیم یقیناً به موفقیتهای بیشتری دست پیدا خواهیم کرد.
شکر نعمت، نعمتت افزون کند.

ناشناس گفت...

با سلام

مطلبی جالبی را اشاره نمودید با مطلب شما یاد تحقیقات آن سازمانی افتادم که از اکثر مردم افغانستان یاد کرده بود که به انواع بیماری های روانی گرفتار اند!

همیشه همه جا مردم از دولت می نالند و از زشتی ها، جنایات و عمل غیر اسلام و انسانی طالبان یاد نمیکنند فقط یادگرفته اند که ناله کنند غافل از اینکه این عمل خود اینها آب در اسیاب دشمن می اندازد، متاسفانه مردم افغانستان عادت کرده اند که هر 10 سال شاهد انقلابی باشند و اینکه از این انقلاب چه می برآید برایشان مهم نیست فقط خود انقلاب و تغییرات برایشان مهم است.

شبانگاه وقتی مشغول صرف شام استی تلویزیونها با آب و تاب تصاویر جنازه ها را نشان می دهد که نان در گلو ات بند می ماند.

از آمریکا می گویند که 1 ملکی در پهلو 5 طالب کشته شده ولی از قتل عام های طالبان چیزی نمی گویند و این تو را فکر می اندازد که آیا واقعاً این رسانه بیطرف است و اصلاً این خود رسانه طالبان نیست؟

حرف برای گفتن زیاد است ولی حوصله طبق تحقیقات ندارم زیرا اینجا همه چیز رنگ و بوی طبیعی خود را از دست داده و باید ربط داشته باشی تا ارز وجود کنی

بدرووووووووووووووود

علی دانش گفت...

زنده باشی نظری صاحب بری معلومات بروقت و دقیق تان. به فال نیک میگریم ولی سال خوب از بهارش پیداست هم فکر میکنم همیشه جادارد.

ناشناس گفت...

Ba Salam
mohtaram Nazari Aziz mamnoon az etla rasani bajaye tan mofed bod wa lezat bordam
Ama Aykash yak bar ham ba Nahoor SAFAR mekardin wa sadaye mazlomiat anha ra ke az tahajoom wahshianae TLIB KOCHI WA KOCHI TALIB AWARA BI SAR PANAH SHODA AND FARYAD MEKARDI !