در مناطق هزارستان که سفر کنی یکی از شکایات مردم، کمبود یا نبود "چوپان" می باشد، اکثر اطفال امروزه به مکتب می روند و چوپان های سنتی هم توقع شان بالا رفته به شهر می روند و کارگری می کنند و دیگر منتظر آخر سال و چند سیر گندم و یک جوره لباس و کفش آولق (صاحبکار) نمی نشیند.
در بهسود از لابه لای صحبت اهالی قریه فهمیدم که آنها راه حل محلی برای این کار پیدا کرده اند، خانواده ای که چهار یا پنج طفل مکتبی دارد به نوبت در طول روزهای هفته یک طفل شان به مکتب نمی رود و در عوض گوسفندها را به چرا می برد و هم چنین آنها در طول یک ماه 4 تا 5 روز به معلمین خود هم حق می دهند که برود سراغ دهقانی زمین هایش، هم مکتب و معارف پیش می رود و هم اقتصاد مردم ضرر نمی بیند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر