بنیاد اجتماعی توازن پنجمین شماره نشریه "توازن" را که ویژه نامه می باشد منتشر کرده است.
در نبود رسانه چاپی معتبر، مسلکی و منتقد توازن غنیمتی است بس بزرگ که آمدن اش را به فال نیک می گیریم و امید است همانگونه که در سرمقاله این شماره اش نگاشته "مژده ای باشد برای شهروندان دردمند فراموش شده" و تکان و "نیشخندی تلخی باشد نثار نهاد های مغالطه گر بنام نهاد مدنی"!
این نشریه در کنار چاپ متن کامل سخنرانی های دومین سمینار حرکت های مدنی نقد های جدی را درباره گفته های سخنرانان نیز بیان داشته و نیز تلنگری برای برای پریشانی خواب خیلی از مسئولین صاحب های خواب آلود دارد که " زندگی این است نه آن خواب گران که تو داری".
صادق علی، مدیر مسئول؛ محمد امین ابتهاج حجتی، معاون مدیر مسئول و شفق قوم یاری، سردبیر معرفی شده است.
این نشریه در دفتر توازن که سربازار کنار ریاست اطاق های تجارت می باشد فروخته می شود.
به دوستان توازن توصیه می کنم برای اینکه دیگر علاقه مندان هم از محتویات این نشریه مستفید شوند، خوب است که نشریه تان را در یک صفحه اینترنتی نیز بارگذاری نمایید، این جانب هم به سهم خویش آنرا اطلاع رسانی خواهم کرد.
۵ نظر:
به نشر سپرده شده است.
به فروش رسانده می شود.
سلام! جمله های بالا را از متن نوشتۀ شما نقل کرده ام. به نظر من جمله های بالا معیوب به نظر می رسد.
پیشنهاد:
منتشر شده است.
فروخته می شود.
چطور به نظر می رسد؟
سپاس از نوشته های کوتاه و پرمحتوای تان!
ظریفی صاحب تشکر از تذکر به جای تان؛ اصلاحش کردم، تقصیر از من بود، عجله داشتم.
سلام آقای نظری عزیز. از خبر انتشار توازن خیلی خوشحال شدم. به همه دوستان فرهنگی بامیان، به خصوص دست اندرکاران این نشریه ی زیبا مبارک باشد. خوشحالی من بیشتر یکی به این خاطر است که می بینم «بامیان» باالاخره صاحب یک نشریه واقعی شده است، شهری که بیش از هر نطقه ی جهان نسبت به آن احساس تعلق می کنم.و دیگر به این خاطر که توازن نشانه ی تغییر در بامیان است. شاید این تغییر به چشم خیلی ها نیاید و یا ناچیز و کم اهمیت جلوه کند، اما برای کسانی که با گذشته ی چند سال پیش این شهر آشنا هستند، مایه ی امیدواری و خرسندی است.
در دوران مقاومت علیه طالبان، ما در بامیان یک نشریه راه انداخته بودیم به نام «هزارستان». متن مقاله ها را با ماشین تحریر تایپ می کردیم و برای ساختن تیترها و عناوین مطالب، حروف و کلمات چاپی را از نشریاتی که از خارج می آمد، قیچی کرده در کنار هم قرار میدادیم و بعد با یک دستگاه زیراکس کهنه و خراب -که با چه خطر و مکافاتی از کابل تحت تسلط طالبان آورده بودیم- تکثیر می کردیم. با همه این زحمت ها، بعد از دو شماره، همان زیراکس کهنه هم از کار افتاد و هزارستان برای همیشه تعطیل شد. حالا وقتی من بامیان امروز را با بامیان آن روزگار و "توازن" را با "هزارستان" مقایسه می کنم، خیلی تغییر و تفاوت می بینم و بسیار خوشحال می شوم.
من در این سالها پیوسته اخبار بامیان را تعقیب کرده ام. با همه ی بی مهریها، ستم ها و تبعیض های که نسبت به بامیان شده است، برخی تغییرات مثبت را هم باید دید و مایه دل خوشی و امیدواری ساخت و از همین امکانات و زمینه های اندکی که فراهم است استفاده ی بیشتر کرد.
بامیان با همین تلاشها و اندیشه های خلاق میتواند الگوی مدنیت و اعتراض و انتقاد مدنی برای کشور باشد که واقعا از نبود چنین فعالیتها رنج میبرد. خدا کند که این نشریه به چاپ خود ادامه بدهد و هر روز پربار تر شود و از به دنبال پیشنهاد آقای نظری برای باز کردن یک صفحه اینترنتی مه هم درخواست میکنم از مسولین این نشریه که چنین کاری را حتما انجام بدهند. با تشکر
سلام بر نظري عزيز
طيب الله انفسكم دوست من....
موفق باشي وهميشه سبز
مثل بهار باميان ونفست آكنده بادا از عطر دلپذير وپر از شادي اين مرز وبوم.
ارسال یک نظر