۱۳۹۰ مرداد ۶, پنجشنبه

درس آموخته شده

در لیسه عالی سنگشانده بهسود با معلمین جلسه تدارک ورکشاپ حقوق بشر را دایر کرده بودیم، لیست مدعوین به کمک آنها تهیه کردیم، هم چنین از آنها کمک خواستیم که مکان و زمان جلسه را در دعوت نامه ها نوشته کنند، آخر کار خواستیم که نام مدعوین را در دعوت نامه ها نوشته کنیم، بنا به تجارب قبلی برای اینکه مطمئن شویم این کار مطابق لیست می باشد یکی از همکاران به من اشاره کرد که این کار را انجام دهم و من پذیرفتم، یعنی نگذاشتیم این کار را معلمین کنند.

ساختمان لیسه عالی سنگشانده حصه دوم بهسود که به کمک پی آر تی ترکیه ساخته شده است

معلم رضا یکی از معلمین فوق العاده فعال، جوان و باهوش این جمع بود، او به خیلی از مسایل از جمله حقوق بشر به دیده شک می نگریست و در صحبت خصوصی با من که بلافاصله بعد از این کار انجام شد، گفت شما که شعار حقوق بشر می دهید، چرا نگذاشتید معلمین لیست مدعوین را در دعوت نامه ها نوشته کنند؟، شما به ما اعتماد نکردید؟ حقوق بشر این است؟

من که در همان لحظات اول، بازی را به حریف باخته بودم، چیزی برای گفتن نداشتم و ما از این رفتار خود درس بزرگی آموختیم.

۱ نظر:

محمد ابراهیم علوی گفت...

نظری عزیز اعتماد به مردم به عنوان حقوق بضر واقعا مقوله جدید و عجیبی است ...ها هاها