۱۳۸۹ دی ۲۰, دوشنبه

تجربه سودان

همه پرسی در جنوب سودان دیروز  تیتر اول تمام رسانه های جهان بود از صفحه تلویزیون شاهد بودیم که آن مردم چگونه با شادی و شوق به جدایی از شمال رأی می دادند.
  • پایان بخشیدن به تبعیض، نابرابری و محرومیت عامل اصلی اشتیاق  بود، مردم جنوب این موقعیت را به ارزانی بدست نیاورده اند، حداقل یک و نیم ملیون کشته قیمتی بود که آنان برای این پایان تاکنون پرداخته اند.
         به احتمال زیاد ماههای آینده کشوری جدیدی شکل  خواهد گرفت.

  • تبعیض، نابرابری و محرومیت درد مشترک ما و جنوب سودان است، قرن هاست که پدران و اجداد ما و سرزمین ما مورد غضب، تبعیض، قتل عام، کوچ اجباری و بی توجهی قرار داشته است، تاکنون هیچ کس از آنها از قربانیان و ما  به  عنوان وارثین آنها معذرت خواهی نکرده و هیچ کس هم به این همه ظلم و تعدی که کرده اند و می کنند اعتراف هم نکرده اند؛ جبران که بماند.
          اما عاملین  را با لقب سردار، امیر... خان در کتاب های درسی معارف به خورد اولادهایمان می دهند و ...  

  • در مقدمه اعلامیه جهانی حقوق بشر به دولت ها توصیه شده است که " از آنجا که در اصل حقوق انسانی را باید با اجرای قانون حمایت کرد تا بشر به عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور نگردند."
  • اگر می خواهیم که افغانستانی متحد، یکپاچه، نیرومند و توسعه یافته داشته باشیم باید به ظلم های گذشته به نحو درست برخورد کرد و  به آن نقطه پایان گذاشت و در صدد جبران بر آمد، حقوق شهروندان، حقوق بشر را با اجرای درست قوانین حمایت کنیم تا قربانیان اعتماد کنند و کار به آنچه در جنوب سودان اتفاق افتاد نکشد.

۷ نظر:

ناشناس گفت...

ما که از خدایمان است به همان سرنوشت سودان برسیم.
این برادران همیشه ناراضی پشتو هیچ وقت حاضر به تقسیم قدرت نبودند نیستند و نخواهند بود، تاریخ این را ثابت کرده است
بهتر است همه از جدایی حمایت کنیم. مطمئنا بدون خونریزی نخواهد بود اما آینده بهتری دارد

سخیداد هاتف گفت...

نظری عزیز سلام ،
البته باید منتظر ماند و دید که فرجام کار در سودان چه خواهد شد. دیروز باراک اوباما در نیویورک تایمز مقاله یی در این باره نوشته بود. یعنی برای دولت امریکا این مساله فوق العاده مهم است. و همین مساله ماجرا را پیچیده تر می کند.
این که عمر البشیر به رفراندوم تن داده هم چیز عجیبی است. باید دید از زیر این بازی چه بیرون می آید.
شادکام باشید.

ناشناس گفت...

بنده هم معتقدم که مسئله افغانستان با حکومت فدرالی حل خواهد شد. وگرنه ما هم سودان بعدی خواهیم بود.

سرنوشت اکثریت به قریب تمام کشور هایکه جنگ داخلی را تجربه کرده اند و بالاخره جنگ پایان یافت، با تجزیه بدست امد. بوسنی، سودان و ...

نجیب الله گفت...

نظری جان ممنون.

من کاری به سودان ندارم ولی از اینکه در مورد ظلم و ستم در سیاه دان خودمان تحلیل زیبا و درد مندانه کرده ای مراگرفت و قلبا از شما تشکر می کنم. ای کاش همه مثل شما آگاه بودند! بسیاری از برادران ما هنوز که هنوز است. نمی توانند عمق تبعیض و زیاده طلبی را در ک کنند.

ناشناس گفت...

سلام اقای نظری و هاتف عزیز

من فکر می کنم استقلال جنوبی های سودان خواست مردم این دیار بوده است. وقتی در کشورت با دیگران برابر نباشی، وقتی تحقیر شوی، وقتی هشتاد در در صد کل در آمد کشور از منطقه تو به دست بیاید اما تو فقط 50 کیلومتر سرک پخته در منطقه ات داشته باشی، وقتی هیچ چیز مشترکی با باداران و اقایان به ظاهر هموطنت نداشته باشی ، طبیعی است که باید خواهان جدا شدن باشی. این بازی نیست. این یک واقعیت است که ممکن است دیگران بخواهند از آن استفاده کنند.

من شخصا باور دارم که اگر در افغانستان عدالت و برابری و انسانیت حاکم نشود منتظر تکه تکه شدن این کشور هم باید باشیم. افغانستان تمام پیش شرط های یک کشور در حال از هم پاشیدن را دارد.

علی

خانه کودکان افغانستان گفت...

سلام دوست بزرگوارم
از بازدید و یائآوری مشکل وبلاگ بسیار از شما ممنونم. به نظرم شما را در ایران دیده ام و می شناسم نمی شما یادتان مانده است یانه؟
به هر صورت خوشحالم از دیدار دوباره شما.
جور باشید و باخدا

سیمای هزاره گفت...

سلام نظري صاحب.
احسنت ،مرحبا به قلمت كه ...
افغانستاني متحد وبدور از هر گونه استبدادوتبعيض آرزوي هر افغان است.افغان به معناي واقعي نه آنگونه كه مفسرين ناباب بنا به اقتضاي سياست وارداتي،بد بو وفرسوده شان تفسير ميكنند.
موفق ومؤيد وهميشه سبز باشي وقلمت سبزتر از هميشه.

پ.ن.ن:راستي به اصل ذكر شده در اعلاميه جهاني حقوق بشر كه...متذكر شديد چقدر اعتقاد داريد...چقدراعتقاد دارند...!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟