جنبش مردمی مصر

دیشب خبرهای مصر خیلی قمر در عقرب بود و امروز که رادیو را گرفتم انتظار داشتم که مبارک هم فرار کرده باشد اما، نه خیر تاکنون چنین، نشده است.

واکنش کشورها در این رویداد خیلی جالب است، هر کدام بر اساس میزان تأثیر این رویداد بر وضعیت و منافع خودشان موضع گیری کرده اند، جمهوری اسلامی از ترس سرباز کردن جنبش سال گذشته ایران که آنرا فتنه می نامند و با خشونت آنرا سرکوب کرده اند، با خوشحالی تمام این خیزش مردم مصر را لقب جنبش اسلامی، خیزش مردمی و ... می دهند و برای سرنگونی فرعون مصر لحظه شماری می کنند.

آمریکا، بزرگترین مدعی حقوق بشر و دموکراسی در جهان هم از ترس از دست دادن خاورمیانه و تهدید شدن اسرائیل و قدرتمند شدن اخوان المسلمین و ... از مردم مصر حمایت نکرده است و به جای آن از رژیم مبارک می خواهد که این بحران را با اصلاحات مدیریت کند.

حمایت از خواست مردم برای شریک شدن در قدرت، نظارت بر قدرت، از بین رفتن ظلم، فساد و استبداد، شفافیت در عملکردها عین حقوق بشر، دموکراسی و عین تعالیم دینی اسلامی است، چه آنکه مردم نظام اسلامی را بخواهند چه نظام سوسیال دموکراسی را اما دیکتاتور ها بدانند که مردم جهان دیگر تحمل آنها را با هر نام و عنوان ندارند، دیر یا زود گلیم آنها نیز جمع خواهد شد.

اما نتیجه آنکه، ما نه فریب شعارهای به ظاهر اسلامی و ... جمهوری اسلامی را بخوریم و نه به  شعارهای دموکراسی خواهی و حقوق بشر طلبی آمریکا باورمند باشیم، هر کدام به نفع منافع خودشان شعار می دهند، چیزی که مظلوم است اسلام، حقوق بشر و دموکراسی است.