سرک کابل- بامیان در حال درست شدن است و رسیده است تا دهن ککرگ (پسته اول، تانک خراب) و سرک یکاولنگ بامیان هم رسیده است تا دو سرکه فولادی اما تکلیف عبور سرک از داخل شهر بامیان هنوز نامعلوم است، شاروالی گفته که این قسمت را که حدود هفت و نیم کیلومتر از است به موازات سرک فعلی که از نزدیکی های بودا، شفاخانه، زرگران می گذرد از میان زمین های زراعتی تی بتی، تولواره، شمال میدان فوتبال عبور خواهد داد.
اگرچه احداث سرک به طول هفت کیلومتر در داخل یک شهر نباید زیاد مشکل باشد اما من گمان نمی کنم چنین کاری به این زودی ها عملی گردد.
با توجه به اینکه بامیان زمین زراعتی کمی دارد، این پروژه، زمین های زراعتی زیادی را تخریب خواهد کرد و این زمین ها هم اکثرن از اقلیت قوم تاجیک می باشد، و سابقه واکنش سیاسی-قومی آنها با چنین پروژه هایی بر کسی پوشیده نیست و دولت هم عاجز است از استملاک این زمین ها. (به عنوان نمونه طرح توزیع زمین به مغاره نشینان اطراف بودا که سه سال پیش شروع شده بود با دلایل فوق هنوز عملی نگردیده است).
خوب بازسازی سرک قبلی که از کنار میراث فرهنگی بودا عبور می کند امکان ندارد و احداث سرک جدید هم با چالش فوق روبرو است نتیجه آنکه سرک های آسفالت تا دروازه شهر رسیده اما شهر هم چنان محروم از چنین سرک هایی خواهد بود.
و وعده های شاروال هم همچنان مانند سایر مسئولین فقط به عنوان یک وعده باقی خواهد ماند.
۲ نظر:
با یک دوستم که از دایکندی است داشتیم با هم این مطلب ره میخواندیم. بعد از چند لحظه دوستم با حسرت گفت تا ای سرکهای پخته ده دایکندی برسه...
یک لحظه میخواستم به دوستم امیدواری بدهم که جور موشه کم کم اما مطمئن نبودم و حرفی نزدم...
این عاقلانه نیست که سرک اصلی را از داخل شهر بکشد اگر سرک فعلی را درستتر بسازند و عریضتر کنند بهترین کار است و دیگر لازم نباشد سرک موازی درست کنند
ارسال یک نظر