۱۳۸۹ خرداد ۲۷, پنجشنبه

حمایت از رشد علمی

دیشب تلویزیون فارسی بی بی سی گزارشی را نشر کرد از آفریقای جنوبی، دو تن از بازیکنان تیم ملی انگلستان به دیدار نهادی خیریه ویژه اطفال رفته بودند، آنها سالها برای نگهداری و تحصیل اطفال کمک مالی کرده بودند و هر کدام از آنها یک یا چند کودک را حمایت مالی کرده بود.

بالاخره به بهانه جام جهانی فوتبال آنها موفق شده بودند، اطفالی را که سالها کمک مالی کرده بودند، از نزدیک ببینند، رشد و تغییرات مثبت در زندگی آنها را از نزدیک مشاهده کردند.

گزارشگر با این جمله گزارش خود را به پایان رساند؛ اگر روزی شود که بازیکنان مهمان در آفریقای جنوبی جایی برای ماندن نداشته باشند، این دو بازیکن در میان اطفال جای دارند و تصویر آخر هم عکسی بود که اطفال این دو بازیکن را احاطه کرده بودند.

در پست قبلی، من صدای دوستی دانشجو را برای شما منعکس کردم؛ خوشبختانه کمتر از دو ساعت بعد از انتشار آن دوستی طی تماس تلفنی، آمادگی خویش را برای حل مشکل فوق اعلام داشت و خوشبختانه که چند دوست دیگر هم تماس تلفنی و ایمیلی اعلام آمادگی کردند.

من سال گذشته هم مشابه چنین پستی از وضعیت زندگی دختری دانشجو که در مغاره زندگی می کرد، نشر کردم و خوشبختانه آن پست هم با استقبال خوب روبرو شد و اکنون دانشجوی دختر مغاره نشین نداریم.

من به همراه چند دوست دیگر در بامیان می توانیم حلقه وصلی باشیم برای آن عده که دلشان برای پیشرفت علمی دانشجویان دانشگاه و تربیت معلم بامیان می تپد، دانشجویانی که مشکلات مالی دارند، اسپانسری بازیکنان فوتبال تیم ملی انگلستان  از کودکان بی بضاعت در آفریقای جنوبی می تواند الگوی خوبی برای مکانیزم عملی و شفاف حمایت از رشد علمی دانشجویان باشد.

۵ نظر:

ناشناس گفت...

سلام آقای نظری تشکر ازاینکه دردها،مشکلات وواقعیت های تلخ وآزاردهنده مردم محروم ومخصوصاًقشر جوان و دانشجوی رادر نوشتیه های خویش انعکاس داده اید اما درخواست من ازشما اینست که اگر امکان داشته باشد بعد از نوشتن هر گذارشی ازمشکل راهای حل وبرون رفت ازآن مشکل رابنوسید خوب خواهد بود وبسیار برای مردم کمک کننده می باشد.

شیرمحمد حیدری(میرافغان) گفت...

سلام
خیر ببینی جوان.
تو نیکی کن اندر بند امیر بینداز
تا اذیت در بیابانت دهد باز

محمد یوسفی گفت...

سلام
امید وارم موفق باشید

این ایده خیلی خوبی است که ما نیز چنین کارهای را به انجام برسانیم ومثل آن دوبازی کن انگلیسی در دل کسی جای بگیریم
بقول شهریار!
بخدا نباشد به از ازین ثمر کسی را
که بروی نا امیدی در بسته باز کردن

از شما نیز بخاطر اطلاع رسانی تان تشکر می کنم

لیاقتعلی گفت...

با سلام جناب نظری! قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود. بخوبی بیاد داریم که چند سال قبل همه ای کارمندان حکومت محلی و کارمندان موسسات خارجی با اختصاص دادن حقوق یکروزه شان، توانستند قطعه زمین برای اعمار بخش شفاخانه بامیان را خریداری نمایند و همچنان مقدار زیاد پول باقی ماند تا صرف سایر بخشهای مربوطه گردد. این یک اقدام مثمر و الگو ساز بود. در طی سالهائیکه در بامیان بودم بنده همراه بعضی دوستان دیگر بارها تلاش نمودیم صندوق اعانه ایجاد نموده و گاهی بتوانیم به افراد مستحق کمک نمائیم. ولی موفق نشدیم. با توجه به اینکه در طی دو سال اخیر تعداد زیاد انجوها در بامیان عرض اندام نموده و تعداد زیاد قوما در این موسسات شامل کار شده، اگر شما و سایر دوستان آنجا بتوانید این هماهنگی را در وادی بامیان بوجود بیاورید فوق العاده مهم و قابل تحسین خواهد بود. موفق باشید. راستی قالب ویبلاگ تان لا یتچسپک بنظر میرسد و کاش قالب قبلی را تغییر نمیدادید!

بسم الله تابان گفت...

نظری عزیز سلام
کار من در ابتدا روز هر رزو بازدید حتمی از وبلاگ وزین شما وسایر دوستان است خیلی خوشحالم از اینکه بسیار مشتاقانه در پی راه چاره برای حل مشکلات هستید واقعامیخواهم از صمیم قلب از شما تشکری کنم
من هم به سهم خویش در زمینه حماتی از رشد علمی کارهای را انجام دادم سربلند باشید