۱۳۹۲ تیر ۱۹, چهارشنبه

رئیس دفتر حقوق بشر بامیان-2



1- اولن پوزش می طلبم بخاطر چند اشتباهی که در معرفی افراد در پست قبلی پیش آمده بود و دوستان لطف نموده آنرا تصحیح کردند. (اینکه فروغ و ریحانه حیدری- از دیگر ولسوالی های غزنی هست- از جاغوری نیست و رئیس دانشگاه از شیخ علی هست)


2- محترم جاوید کریمی (جاهد)- مسول فعلی بخش اداری و مالی دفتر بامیان کمیسیون- که از دوستان شفیق ام نیز می باشد گویا از اینکه من کلمه "جاغوری" را در آن پست ذکر کرده ام فکر می کنم ناراحت شده اند و با برخی دوستان وارد مباحثه شده اند اما باید خاطر نشان کنم که علی رغم اشتباهات فوق که دوستان تصحیح کرده اند اصل قضیه که اینجانب بر انتخاب رئیس فعلی دفتر بامیان ایراد گرفته ام نمی کاهد؛ لیاقت، تجربه و مهارت کاری در زمینه حقوق بشر، شرایط سنی و ترجیحن منطقه ای بودن.

3- البته شاید بگویید که این شرایط ساخته ذهن من می باشد اما فکر می کنم این شرایط حداقلی است برای انتخاب یک مدیر یا مسئول در علم امروز مدیریت.

4- از شرط آخر منطقه ای هم که بگذریم باز می بینیم که انتخاب فعلی در حق برخی همکاران فعلی دفتر بامیان ظلم شده است به طور نمونه سید حسین حسینی – معاون بخش نظارت – از آوان افتتاح دفتر بامیان کار کرده است، لیسانس حقوق از یکی از معتبرترین دانشگاههای ایران دارد، روحانی و ملا هم هست که به راحتی از پس کج بحثی های آخوند ها و مردمان سنتی بر آمده است و بر می آید پختگی سن و تجربه کاری اش به حد کافی دارد، تا به حال سه جوان خام و بی تجربه را که به عنوان رئیس دفتر آمده بودند از نظرات سودمند خود مشوره داده و به اصطلاح آنها را رئیس جور کرده است و در حال حاضر نفر چهارم را نیز باید آموزش دهد و در نهایت از جاغوری هم می باشد، چرا به عنوان رئیس انتخاب نمی گردد؟ شاید بگویید که خود را نامزد نکرده است مگر روسای قبلی خود را نامزد کرده بودند؟ مگر آنانی که نامزد کرده ریشخند نشدند؟حسینی این تجربه ها را دارد و خود را نامزد نمی کند آیا حق اش نبود که این بار به پاس این همه زحمات به عنوان رئیس انتخاب می شد گره کار در کجاست؟

5- من هم چنان به ارزش های حقوق بشر وفادار می باشم و بخاطر کارها و فعالیت هایی که در این رابطه خود و همکارانم انجام داده ایم افتخار می کنم و از همین روست که حساسیت نشان می دهم.

6- داکتر سیما سمر شخصیت ارزنده ای هست که هم چنان او را دوست دارم و از نزدیک شاهد تلاش ها و زحماتش برای مردم فقیر هزاره و مخصوصن بامیان بوده ام و او را فردی فارغ از این مسایل پیش پا افتاده می دانم اما در سلسله مراتب فرماندهی که در بحث ترسیم منازعه آموخته ام مسئولیت این تصمیم به نحوی به ایشان ارتباط می گیرد.

7- من نقد عملکرد افراد را همین که به عنوان مسئول، مدیر یا رئیس انتخاب شدند لازم می دانم، این بهایی برای ریاست، کسانی که تحمل نقد را ندارند بهتر است پست و مسئولیت را رها کنند تا از شر نقد راحت باشند، مادامی که ادعای خدمت به مردم در ارگان خدمات عامه را داشته باشند باید عملکردهایش زیر زره بین نقد مردم، جامعه مدنی و ژورنالیستان قرار گیرد.

هیچ نظری موجود نیست: