۱۳۹۲ تیر ۱۸, سه‌شنبه

رئیس دفتر حقوق بشر بامیان

هفت سال را در کمیسیون مستقل حقوق بشر دفتر بامیان کار کردم اکنون هرچند که در آنجا کار نمی کنم اما هفت سال فعالیت برای اهداف و ارزش های حقوق بشری برایم تعلقات خاطری فراهم آورده است که نمی توانم از آن دور باشم.

اخبار و رویدادهای حقوق بشری آن ساحه را تعقیب می کنم و در تماس هایی که با دوستان و همکاران سابق خود دارم جویای احوالات دفتر را هم می شوم.

بیش از یک سال بود که آن دفتر رئیس نداشت و رئیس برحال آن محترم عبدالاحد فرزام هوای کابل به سرش زده بود و در ماموریت کاری کابل به سر می برد و گهگاهی برای سیر و سیاحت به بامیان می آمد و مسئول بخش نظارت آقای حیات الله حیات (ماستر حقوق) به عنوان سرپرست اداره می کرد تا آنکه رئیس سابق جای پای خود را در کابل استوار کرد و بامیان را رها کرد!

و باز هم مدت ها طول کشید، حیات سرپرستی کرد تا اینکه این پست از طریق رقابت آزاد به اعلان گذاشته شد، اینک فردی به نام روح الله فروغ به ریاست این دفتر انتخاب شده است.
وی پیش از این استاد دانشگاه بامیان بود، لیسانس ریاضی داشته و ماستری خود را از هند گرفته است، جوان است و سابقه کار  و همکاری در کمیسیون مستقل حقوق بشر نداشته است و ناگفته نماند که از جاغوری است.

با توجه به تجارب گذشته انتظار داشتم که اینبار مسئول دفتر از بامیان باشد به طور مثال شیخ صادق علی یار از بامیان است، خوش نام است، اهل مطالعه و تحقیق است، تجربه سنی و کاری متعدد دارد و فعال و همکار دایم حقوق بشر می باشد.

و همین گونه اگر بگردیم چنین ویژگی هایی در استادان دانشگاه، فعالین مدنی یا روحانیون و متنفذین هم می توان جست.

رهبری کمیسیون و کسانی که در انتخاب مسئول فعلی دست داشته اند به نظر من مثل گذشته این پارامتر ها را در نظر نگرفته اند.

من مسول فعلی را نمی شناسم و کدام خصومت شخصی هم با ایشان ندارم اما برای دفتری که هفت سال کار کرده ام برای دستاوردهای آن و موفقیت اش دل نگران می باشم و انتظار دارم که نه تنها این دستاوردها حفظ شود بلکه روز افزون هم گردد اما به تجربه دیده ام که اگر مسئول دفتر این ویژگی را نداشته باشد با چالش ها و مشکلات زیادی درگیر خواهد بود، حقوق بشر و ارزش های آن در عمل مسئله ساده ای نیست یک مسئله اجتماعی است که در جامعه سنتی و مذهبی افغانستان و هزارستان مردان  و زنان کاری خویش را لازم دارد که با آن به طرز صحیح برخورد کند.

و متاسفانه تنها دلیلی که به ذهن خطور می کند جاغوری بودن ایشان می باشد و دلم برای مردمان خوب، زحمت کش و ساده بامیان می سوزد که دیگران برای شان تصمیم می گیرند که چه کسی بر آنها ریاست کند مثال های متعدد از ریاست ها و پست های دولتی موجود هست که چنین می باشد نمونه دیگر آن پست ریاست صحت عامه بامیان می باشد.

خانم ریحانه حیدری را از نزدیک می شناسم ایشان خود را قابله معرفی می کند و فکر نمی کنم مدرک رسمی قابلگی از دانشگاه را داشته باشد مگر در مکتب قابلگی دوره های شش ماهه را خوانده باشد ایشان با کمک شوهر خواهر شان داکتر احسان الله شهیر که یکی از مقامات وزارت صحت عامه می باشد به عنوان رئیس صحت عامه تعیین می گردد و مشهور بنام (داکتر ریحانه) می باشد.

داکتر شهیر را می شناسم از مدیران موفق بامیان بود که در دوران سخت و خطیر به عنوان رئیس صحت عامه بامیان کار کرد و دستاوردهای مهمی هم داشت بعد از اینکه از بامیان به وزارت تبدیل شد به نظر من حق ندارد که جایگاه صحت عامه را میراث خویش بپندارد و به اقارب هرچند بی سواد خود بسپارد و مردم بامیان خود در این مدت از نزدیک سوء مدیریت این خانم را شاهد می باشند و این خانم هم متاسفانه از جاغوری می باشد.

 نمونه دیگر هم ریاست معارف و محمد رضا ادا می باشد وضعیت کیفی تعلیم و تربیت و آشفتگی های آن چیزی نیست که پنهان باشد و متتاسفانه این فرد نیز با لابی گری های خویش سالهاست که این پست را علی رغم مخالفت های جدی مردم حفظ کرده است.

تنها دوستان جاغوری نیستند که مدیریت هایی کلان بامیان را با نداشتن ویژگی و صلاحیت تصرف کرده اند، دیگر ریاست ها هم مثل ریس دانشگاه بامیان که از بهسود هست چنین می باشد در انتخاب و گزینش پست های دولتی داکتر حبیبه سرابی را علی رغم اینکه از نزدیک شاهد تلاش ها و دلسوزی های شان برای بامیان بودم مقصر می دانم، حداقل می توانست این تقرری ها را قبول نکند!

من عقیده دارم کسانی برای مدیرت های کلان بامیان و هزارستان انتخاب گردند که شایستگی، اهلیت، دانش و تجربه این کار را داشته باشند و ترجیحن مردمان بومی باشند در کارشان موفق تر خواهند بود از  نهاد های مدنی بامیان اعم از نهادهای منتخب مردم، فعالین مدنی و رسانه انتظار دارم که خاموش نباشند رفتار و کردار حاکمان و مسئولین را نظارت کنند این حق آنان است و آنان چشم و گوش مردم هستند عموم مردم که اطلاع و آگاهی ندارد آنان اجازه ندهند که هر بی لیاقتی بر آنان حکم براند، چور، چپاول و اختلاس کند، با سوء تدبیر خویش خرابکاری ها کند و بامیان را محلی برای کسب تجربه کاری خود برگزینند!

۳ نظر:

ساغر گفت...

این خصلت مسئولین حقوق بشر افغانستان غیر قابل انکار است، زمانی در جایی یکی رو کرد به خانم داکتر سمر و گفت: یک حقوق بشر است و جماعت هم شهری و هم ولایتی شما خانم داکتر، و خانم داکتر رو کرد به مرد و گفت: دلت سوخته، برو یک جای را بگیر باز هر چی دایزنگی والایت است درش شامل کو!و آنجا بود که شخصیتش برایم شکست با این منطق زننده شان. چه باید گفت!

ناشناس گفت...

جناب نظری من روح الله فروغ را می شناسم زیاد فهم و شعور بجا نداره ولی به گفته شما که از جاغوری است ولی به اندازه ایشان هر جوان بامیانی تحصیل داره ما بامیانی ها سوختیم از دست حبیبه جان و مردم غزنی و جاغوری که حتی سک دفتر انها هم از جاغوری است.

ناشناس گفت...

سلام آقای نظری
امیدوارم در آسترالیا خوش باشی و روزگار بکامت باشد. به این وبلاگ عادت کرده بودم زمانیکه در بیرون کشور بودم و بعد مهاجرت شما و سکتگی در کار این وبلاگ. خوشحال شدم دوباره و با قوت برگشتی.

درکل به نظر من معلومات شمادرمورد اشخاص مورد بحث کم بوده تعجب میکنم چطور قبل از مطمئن شدن از معلومات خود این نوشته را پست کردید, مثلن نوشتی" لیسانس ریاضی دارد و ماستری از هند"
فروغ لیسانس ادبیات فارسی از دانشگاه کابل داره و ماستری جامعه شناسی از دانشگاه حیدرآباد در ضمن از ولسوالی جیغتو است.

به نظر من اینکه ما بگوییم ریاست فلان بخش باید از فلان جای باشد درست نیست. دفتر کمیسیون در بامیان, دفتر زون مرکزی حقوق بشر است و چرا ما فکر کنیم که حتمن از بامیان باشد, درحالیکه غزنی, میدان و... نیز شامل آن است.

صرف نظر از انتخاب رییس دفتر حقوق بشر در بامیان و اینکه ایشان چقدر تجربه داشته و یا نداشته, اینکه ما باید شایسته سالاری را بجای گفتمان بومی سالاری پیشنهاد کنیم بهتر خواهد بود.

آقای علیار یک روحانی است و همین روحانی بودن اش بر حقوق بشری بودن اش میچربد. مواردی که به مذهب مربوط میشود ایشان چهره ضد حقوق بشری میگیرد.

و اما ما از دولتمردان توقع داشته باشیم که بطرف سیستم سازی پیش بروند تا اینکه مثلن در گذشته ترجمان سرمنشی ملل متحد را آورده اند و اتفاقا خوب از آب در آمده و بعد از گذشت چندین سال بازهم همان تجربه را تکرار کنیم؟ یقینا نه. اینکه رییس از مجرای رقابت آزاد انتخاب شود باید بدیده قدر نگریسته شود با وجود ایرادات ممکنه تا اینکه ما ضد آن جبهه بگیریم.

پیشنهاد میکنم در نوشته هایت قبل پست کردن کمی دقت کنید در غیر آن اعتبار این وبلاگ وزین مورد سوال قرار خواهد گرفت. تشکر