قریه ملایان، سرک اصلی بامیان- کابل؛ یک کیلومتری مدخل شهر بامیان، با عمقی 50-80 سانتی متر، بیش از یک سال است که وضعیت اش چنین است، هیچ کس آستین بر نمی زند تا آنرا سامان بخشد و کشاورز هم بی خیال آب جوی را به این خندق رها می کند، بارها و بارها والی صاحب همراه وزیران، سفیران و رئیس صاحب ها از این مسیر برای رسیدن به باغ فامیلی شش پل عبور کرده اند اما...
این سرک یکی دو سال پیش ترمیم شده بود.
فکر می کنم آمریتی داریم بنام حفظ و مراقبت سرکها، شاروالی و دیگر نهادهای مسئول و مجری قانون، البته جزای کسی که آب را بر سرک اصلی رها کند هم در قانون معلوم و مشخص است اما چه کسی باید قانون را اجرا کند، معلوم نیست؟
دموکراسی و حقوق بشر هم به معنی عدم تطبیق قانون نیست، تخطی کننده و مقامات مسئول که وظیفه خود را درست اجرا نمی کنند باید جزا ببینند.
اینجا هم مدخل وردی زرگران یا شهرک صفا است، روزانه دهها دختر، زن و کودک در وسط سرک اصلی این شهرک مشغول شستن لباس، ظروف و برداشت آب می باشد، خط تصادف با وسایط نقلیه، بی حرمتی و ... آنها را تهدید می کند.
راه حل آسان: چند متر آن سوتر، در کنار جوی اصلی می توان جایگاه سمنتی با یکی دو پله و سایه بانی درست کرد که این مردم از آن استفاده کنند، مصرف چند خریطه سمنت برای شاروالی و دیگر نهادها چندان بار گران نخواهد بود.
۱ نظر:
واقعا تشکر از شما که اینطور مشکلات را زیر ذره بین قرار میدهید تا شاید مسیولین از خواب بیدار شوند و کاری بکنند.
وبلاگتان خیلی زیباست و همیشه خبرهای روز بامیان را از اینجا دنبال میکنم. امیدوارم این خدمت نیک را با قوت بیشتر ادامه بدهید.
موفق باشید
ارسال یک نظر