دیشب داشتم با موتور سایکل از سرآسیاب به طرف خانه می رفتم، سرک ها تاریک بود، کارگران شهرداری مشغول جارو کردن چوک رهبر شهید و سرک زیر کوتل چونی بودند، لباس های تاریک سورمه ای آنها به زحمت در زیر نور چراغ موتور سایکل دیده می شد، موتر وانان و موتر سایکل سواران هم که بی دقت اند و ناشی، اگر خدای ناکرده کدام حادثه ای رخ دهد...
درست است که در مملکت ما جان انسانها ارزش و بهایی ندارد و کدام مقام هم در صورت حادثه احساس مسئولیت نمی کند، اما شهردار محترم باید مطلع باشد که حفظ جان کارگران با هیچ چیز دیگر برابر نیست!
حداقل می تواند چند تابلوی شبرنگ دار در عرض سرک بگذارند یا به لباس کارگران کمربند شبرنگ دار و ... نصب کند.
اگر چنین علایم ایمنی را ندارند بازارهای لیلامی بامیان پر از لباس های مستعملی است که نشان های ایمنی شبرنگ در آن موجود است.
این پست را بمناسبت روز جهانی کارگر به تمام کارگران صدیق و زحمت کش شهرمان تقدیم می کنم.
این پست را بمناسبت روز جهانی کارگر به تمام کارگران صدیق و زحمت کش شهرمان تقدیم می کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر