در کابل و هم که به بامیان آمدم اولین سئوال دوستان اوضاع راه و سرک بود، بد نیست چشم دید خود را در این رابطه با شما هم شریک سازم.
علی رغم توصیه محافظه کارانه برخی دوستان که از راه دره میدان نروم، همراه فامیل و موتر از مدل رفته مان از راه آجه گگ و جلریز رفتیم، چون هم راه کوتاه و هم سرک اش بهتر است ولی تهدید ماین، در گیری طالبان و آمریکایی ها و احیانا" تلاشی توسط طلاب کرام وجود داشت.
در دره میدان چندین پسته پلیس و نیروهای محلی کمک به نظم عامه دیده می شد و یکی دو قرارگاه آمریکایی ها هم روی تپه ها نیز دیدم که با بوچی ها و استحکامات شدید محافظت شده بود، در روز بازگشت هم یک ستون از نیروهای آمریکایی و اردوی ملی در حال گشت زنی در مسیر سرک پخته دیدیم که دو عسکر آمریکا " سلام والیکم" هم به ما گفتند و دستی به سوی کودکانم تکان دادند و آنها هم.
در دهن سیاسنگ یکی دو دوست را هم که به کار سروی سرک گردن دیوال-چغچران مشغول بودند دیدم، آنها کارمندان یک شرکت انجینری سرک سازی داخلی بودند، چندی پیش مسئولی از وزارت فواید عامه گفته بود که این مسیر را شرکتی از آسترالیا برنده شده و آن دوستان گفتند درست است، شرکت ما بعد از چند واسطه موفق شده است که این پروژه را از شرکت خارجی خریداری نماید!
علی رغم توصیه محافظه کارانه برخی دوستان که از راه دره میدان نروم، همراه فامیل و موتر از مدل رفته مان از راه آجه گگ و جلریز رفتیم، چون هم راه کوتاه و هم سرک اش بهتر است ولی تهدید ماین، در گیری طالبان و آمریکایی ها و احیانا" تلاشی توسط طلاب کرام وجود داشت.
البته تمام اسناد حامل خودمان را چک کردیم که مباد توسط آن سرمان را به باد بدهیم، از شش پل الی کوتل آجه گگ سال گذشته پروژه ای انجام شده و سرک خاکی از قلوه سنگ های رودخانه کالو پاکسازی شده و حالا حداقل برای چند ماه سرک خوبی شده است و از آجه گگ تا کوتل اونی ولایت میدان نیز مانند سالهای گذشته دست نخورده باقی است و بر اثر طغیان آب ها و عبور کامیونهای سنگین خراب تر هم شده است و مسئولین بی کفایت بهسود هم حتی یک بیل خاک هم بر روی این سرک پاش نداده اند.
کانال هایی که چینایی ها در اونی و دیوارهای محافظتی سرک در سیاخاک زده اند هم چنان مثل سال گذشته دست نخورده مانده است، در حوالی بازار جلریز چند لودر و موترهای حمل خاک و با چند نفر چینایی دیده می شد که مشغول ساخت زیر سازی سرک بودند از منطقه سالار الی شهر میدانشهر به طول 16 کیلومتر سرک آسفالت دیده می شد که همان آسفالت سال گذشته بود.
در دره میدان چندین پسته پلیس و نیروهای محلی کمک به نظم عامه دیده می شد و یکی دو قرارگاه آمریکایی ها هم روی تپه ها نیز دیدم که با بوچی ها و استحکامات شدید محافظت شده بود، در روز بازگشت هم یک ستون از نیروهای آمریکایی و اردوی ملی در حال گشت زنی در مسیر سرک پخته دیدیم که دو عسکر آمریکا " سلام والیکم" هم به ما گفتند و دستی به سوی کودکانم تکان دادند و آنها هم.
در دهن سیاسنگ یکی دو دوست را هم که به کار سروی سرک گردن دیوال-چغچران مشغول بودند دیدم، آنها کارمندان یک شرکت انجینری سرک سازی داخلی بودند، چندی پیش مسئولی از وزارت فواید عامه گفته بود که این مسیر را شرکتی از آسترالیا برنده شده و آن دوستان گفتند درست است، شرکت ما بعد از چند واسطه موفق شده است که این پروژه را از شرکت خارجی خریداری نماید!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر