۱۳۸۸ تیر ۸, دوشنبه

مظاهره دانشجویان

دهها تن از دانشجویان تربیه معلم بامیان امروز دست به تحصن و مظاهره زدند.
6 تن از اساتید این مرکز آموزشی از سوی وزارت معارف به اتهام ترتیب مظاهره و برهم زدن نظم از وظیفه شان سبک دوش شده و این عامل اصلی تحصن و مظاهره دانشجویان را تشکیل می داد.

دانشجویان ادعا داشتند که این 6 تن از برجسته ترین اساتید می باشند، بجای آنها چند استاد بی سواد از مناطق دیگر آمده که هیچ زبان فارسی را نمی دانند.
آنها محمد رضا اداء و مبارز رئیسان معارف و تربیه معلم را مسئول دانسته و ادعا داشتند که آنها توطئه کرده اند.
هم چنین دانشجویان مدعی بودند که ماهانه 1500 افغانی بدل اعاشه مستحق می باشند اما این مرکز ماهیانه 1300 افغانی توزیع می کند.

نماینده هایی از این دانشجویان برای رفع مشکل شان به ملاقات والی صاحب رفتند که نامبرده در جلسه بوده و آنها را نپذیرفته و آنان موضوع را به اطلاع دانشجویان متحصن در بیرون تربیه معلم می رسانند و همگی به طرف شورای ولایتی حرکت می کنند.

تعدادی از نیروهای پلیس کوشش کردند که مانع حرکت دانشجویان گردند و این امر سبب مشاجره تند لفظی و اندک برخورد گردید اما دانشجویان توانستند به طرف شورای ولایتی حرکت کنند که هیچ یک از اعضای شورای ولایتی حضور نداشتند پس از مدتی خانم صفورا ایلخانی نماینده پارلمان در جمع حاضر شده و پس از اطلاع از موضوع وعده رفع مشکل نامبردگان را داد.

گفتنی است که بین اساتید دانشگاه و تربیه معلم تقسیم بندی منطقه ای مثل (غزنی چی، بامیانی، یکاولنگی، سید، هزاره و ...) رواج دارد و اساتید برکنار شده فوق همگی از یکاولنگ می باشند.

تربیه معلم بامیان حدود 320 (حدود 30 دختر) دانشجو دارد و سه سال است که تأسیس شده است و در زمستان گذشته اولین فارغین خود را به جامعه تقدیم کرد.

برخورد همراه با احساسات، خشونت لفظی و آمادگی مبارزه و برخورد با پلیس و عدم اطلاع پلیس از مظاهره و ممانعت از عکاسی توسط خبرنگاران از نقاط منفی این مظاهره بود که نگارنده شاهد آنها بود.
سال گذشته نیز این دانشجویان مظاهره، تحصن و اقدام به بستن سرک کردند که چندین روز به طول انجامید و سر انجام به برکناری رئیس منجر شد.

پنجاب شهر صلح

روز گذشته طی مراسمی در شهر پنجاب این شهر به عنوان چهارمین شهر صلح در ولایت بامیان اعلام شد.
در این مراسم ده میل اسلحه از طرف افراد غیر مسئول به پروگرام آغاز نو یا دایاگ سپرده شد و این شهر از طرف این پروگرام به عنوان شهر صلح اعلام شد.

قرار است یکی دو پروژه متوسط و عمومی در قبال این همکاری مردم در این شهر منظور گردد.
در طی دو سال اخیر این چهارمین شهر ولایت بامیان است که بنام شهر صلح نامگذاری می گردد و به زودی ولایت بامیان به عنوان ولایت صلح اعلام خواهد شد.


۱۳۸۸ تیر ۴, پنجشنبه

حمله کوچی ها

بر اساس برخی گزارشات روز سه شنبه هفته جاری یک گروه مسلح از کوچی ها از منطقه دشت گلوله قصد ورود به ساحه کجاب را داشتند که با مقاومت محلی برخورد می کنند و به هدف شان نمی رسند.

این گزارش می افزاید در این حمله تلفاتی به مهاجمین وارد گردیده است.

این خبر را تاکنون منابع مستقل تأیید نکرده است.

۱۳۸۸ تیر ۳, چهارشنبه

حمایت از حقوق بشر در ایران

چند روزی بود که از اینترنت دور بودم، امروز فرصتی دست داد تا گزارشات متنی و تصویری دفاع مردم ایران را از حقوق انسانی شان را بخوانم و بنگرم.
برای چهره گلگون "ندا آق سلطان" خیلی متأثر شده و اشک ریختم.

امروز مردم ایران از ابتدایی ترین حقوق انسانی خویش محروم اند، حق رأی، حق دسترسی به عدالت، حق آزادی بیان و ابراز عقیده، آزادی اجتماعات، تظاهرات، آزادی و محرمیت شخصی، آزادی مطبوعات، مکالمات و ...

چند سالی است در زمینه حقوق بشر مطالعه می کنم، بسیاری از حقوق و آزادی هایی که اشاره کردم برای مردم افغانستان که اکثرا" اطلاعی از آنها ندارند تضمین شده است و دولت هم جرأت تخطی از آن را ندارد و ملت ایران شایسته ی دارا بودن این حقوق و آزادی ها هستند.

چقدر خوب است که نهاد های مدنی و سازمان های مدافع حقوق بشری در افغانستان از نقض گسترده حقوق بشر که حقوق جهانی است واکنشی از خود نشان دهند تا قوت قلبی باشد برای مبارزین حقوق در ایران.

سرک

در کابل و هم که به بامیان آمدم اولین سئوال دوستان اوضاع راه و سرک بود، بد نیست چشم دید خود را در این رابطه با شما هم شریک سازم.

علی رغم توصیه محافظه کارانه برخی دوستان که از راه دره میدان نروم، همراه فامیل و موتر از مدل رفته مان از راه آجه گگ و جلریز رفتیم، چون هم راه کوتاه و هم سرک اش بهتر است ولی تهدید ماین، در گیری طالبان و آمریکایی ها و احیانا" تلاشی توسط طلاب کرام وجود داشت.

البته تمام اسناد حامل خودمان را چک کردیم که مباد توسط آن سرمان را به باد بدهیم، از شش پل الی کوتل آجه گگ سال گذشته پروژه ای انجام شده و سرک خاکی از قلوه سنگ های رودخانه کالو پاکسازی شده و حالا حداقل برای چند ماه سرک خوبی شده است و از آجه گگ تا کوتل اونی ولایت میدان نیز مانند سالهای گذشته دست نخورده باقی است و بر اثر طغیان آب ها و عبور کامیونهای سنگین خراب تر هم شده است و مسئولین بی کفایت بهسود هم حتی یک بیل خاک هم بر روی این سرک پاش نداده اند.

کانال هایی که چینایی ها در اونی و دیوارهای محافظتی سرک در سیاخاک زده اند هم چنان مثل سال گذشته دست نخورده مانده است، در حوالی بازار جلریز چند لودر و موترهای حمل خاک و با چند نفر چینایی دیده می شد که مشغول ساخت زیر سازی سرک بودند از منطقه سالار الی شهر میدانشهر به طول 16 کیلومتر سرک آسفالت دیده می شد که همان آسفالت سال گذشته بود.

در دره میدان چندین پسته پلیس و نیروهای محلی کمک به نظم عامه دیده می شد و یکی دو قرارگاه آمریکایی ها هم روی تپه ها نیز دیدم که با بوچی ها و استحکامات شدید محافظت شده بود، در روز بازگشت هم یک ستون از نیروهای آمریکایی و اردوی ملی در حال گشت زنی در مسیر سرک پخته دیدیم که دو عسکر آمریکا " سلام والیکم" هم به ما گفتند و دستی به سوی کودکانم تکان دادند و آنها هم.

در دهن سیاسنگ یکی دو دوست را هم که به کار سروی سرک گردن دیوال-چغچران مشغول بودند دیدم، آنها کارمندان یک شرکت انجینری سرک سازی داخلی بودند، چندی پیش مسئولی از وزارت فواید عامه گفته بود که این مسیر را شرکتی از آسترالیا برنده شده و آن دوستان گفتند درست است، شرکت ما بعد از چند واسطه موفق شده است که این پروژه را از شرکت خارجی خریداری نماید!

شفاخانه فرانسوی ها

چند روزی بود که برای مداوای طفل کوچکمان رفته بودیم کابل، انسیتوت طبی فرانسه برای اطفال، عقب پوهنتون طب، علی آباد دو روز تمام از صبح کله سحر الی ساعت چهار عصر علاف بودیم، ( شنیده بودیم که علی هم شهر است و ...).

سیستم ثبت و پذیرش کامپیوتری بود، رنگ و ظاهر شفاخانه هم مدرن جلوه می کرد و دستگاههای پیشرفته هم در خدمت گرفته شده است و داکتران برای هر مریض دوسیه (پرونده) جداگانه تشکیل می دهند و تمام بیماران علاوه بر پزشکان باید توسط تکنولوژی ( سی تی اسکن، رادیولوژیري، سونوگرافی، لابراتوار و ...) هم باید چک شوند، هر معاینه هم حداقل یک هزار افغانی (20 دالر) هزینه بر می دارد.

بعد از دو روز صرف وقت و پیاده شده سه هزار افغانی داکتر متخصص گفت: کدام مشکل جدی ندارد!

شفاخانه توسط بنیاد آغاخان و کشور فرانسه رهبری می گردند، در زمینی دولتی اعمار گردیده است و به گفته داکتر ناصر محقق رئیس شفاخانه وطن از مالیات هم معاف است، مراجعین اش هم اکثرا" از طبقه مرفه و ثروتمند جامعه اند اما از طبقات ضعیف هم مراجعه کننده وجود داشت، شفاخانه نامش برای اطفال است اما همه بیماران در هر سنی را پذیرش دارند.

ولی من به این نتیجه رسیدم که این شفاخانه خیریه نه بلکه موسسه ای انتفاعی شبیه دیگر موسسات اقتصادی آغاخان مانند هوتل سرینا است و شاید هم مسئولین صحت عامه کشور هم که همواره ژست خدمت به وطن را می گیرند در این پروژه شریک باشند، شاید هم مسئولین شفاخانه بگویند که کار و وسایل ما معیاری است و همین هزینه را بر دارد اما به نظر من در شرایط امروز افغانستان تجارت در بخش صحت، تجارت سالمی نباشد.

داکتر محقق که اداره یک شفاخانه کوچک در حد یک کلینیک در برچی را با تعدادی پرسونل صحی بر عهده دارد از هفت لک مالیه سال گذشته اش و عدم توجه دولت به آنها گله کرد، او امثال مرا متهم کرد که پولمان حرام است، پیش ما که شاید یک دهم هزینه آن شفاخانه را ندارد، نمی آیید و هرچه دیده و کشیده اید حق تان است.

البته بخشی بنام "خیریه" هم دارد که قسمتی از هزینه معاینات را تخفیف می دهند، اگر معاینات شما 4000 باشد، اگر آنجا مراجعه کنی و کلی عذر و زاری کنی 800 افغانی اش را تخفیف می دهند و تو کلی خوشحال خواهی شد که هشت صد افغانی صرفه جویی کردی، بالاخره دست زن و بچه را گرفته از کابل به سوی بامیان فرار کردیم.

۱۳۸۸ خرداد ۲۸, پنجشنبه

بند امیر اولین پارک ملی

قرار است امروز بند امیر به عنوان اولین پارک ملی افتتاح شود!
معاون دوم ریاست جمهوری و برخی از مسئولین حکومت مرکزی و محلی امروز به بند امیر رفته اند تا افتتاح کنند!

من خودم هم گیج شدم که چی را می خواهند افتتاح کنند، اگر قصه اعلام باشد که چند وقت پیش در کابل اعلام شد، حالا در بند امیر چی کار می کنند من نمی توانم حدس بزنم.

به هرحال تا پایان روز صبر می کنیم که دوستان از بند برگردند و گزارش دهند که مقامات در بند امیر چه کار کردند؟
فعلا" در همین حد معلومات داشته باشید.

۱۳۸۸ خرداد ۲۶, سه‌شنبه

احمدی نژاد و نقض حقوق افغانها

من در پست "همدردی" نوشته ام که رویدادهای ایران بر ما هم تأثیر دارد، اولین نشانه این روند اختلال در فرکانس تلویزیون فارسی بی بی سی در ماهواره هاتبرد است که چند شب است افغانستان را همانند ایران و اکثر کشورهای خاورمیانه از حق دسترسی به معلومات محروم کرده است.

حتی فضا هم از پارازیت های رژیم کودتایی احمدی نژاد امنیت ندارد.
چه کسی من (در بامیان) و صدها انسان دیگر را از حق دسترسی به واقعیت ها و معلومات محروم کرده است، من در برابر این نقض حقوق ام به چه کسی شکایت برم؟

اسکلت در شهر ضحاک

دیروز شایعه ای از سوی یکی از مسئولین بامیان نشر گردید که گور دسته جمعی در شهر ضحاک توسط گروه ماین پاک ها کشف گردیده است.
جمع زیادی از مسئولین ذیربط باتفاق خانم سرابی به این محل رفته بودند، تعدادی استخوان از محلی در شهر ضحاک پیدا شده بود که نشان می داد اسکلت حداکثر دو نفر می باشد، برخی ها هم حدس می زدند، آنجا قبرستانی کهنه بوده زیرا رو به قبله خوابانده شده است.

خانم خاکزاد کارشناس یونسکو درباره این استخوان ها و قدمت آنها گفت: نمی بایست این استخوان را از جای اصلی شان حمل می گردید، این منطقه جزء مناطق کهن باستانی می باشد.

سرابی هم از خبرنگاران خواست واقعیت ماجرا را گزارش کنند تا مبادا به عنوان گور دسته جمعی و ... شایعه گردد.
شهر ضحاک هم اکنون توسط گروهی از ماین پاک های مربوط به ملل متحد در حال پاکسازی بوده و قطعه ای پلیس بنام 012 از سوی وزارت فرهنگ حفاظت از آثار تاریخی را برعهده دارد و سازمان جهانی یونسکو نیز از نزدیک این فعالیت ها را نظارت می کند.

شهر ضحاک در 15 کیلومتر شرق بامیان در منطقه شش پل ( دروازه وردی مسیر کابل-بامیان ) موقعیت داشته و آثاری از دوره های بودایی و اسلامی در خود دارد.

۱۳۸۸ خرداد ۲۴, یکشنبه

روز مادر

24 جوزا (امروز) در افغانستان روز مادر است، فلسفه نام گذاری این روز را نمی دانم، همچنین امروز در ایران هم برابر است با میلاد حضرت زهرا و روز مادر (زن) به هر حال این روز بزرگ را به همه مادران و زنان تبریک می گویم، برای مادر مرحومم نیز فاتحه ای از دور خواهم خواند.

اهدای خون

سید مهدی راننده دفتر حقوق بشر در حال اهدای خون

امروز روز جهانی اهدای خون است.
به همین مناسبت شانزده تن از فعالین حقوق بشر ( رئیس و کارمندان دفتر حقوق بشر بامیان باتفاق ژورنالیستان ) به شفاخانه بامیان رفته بودند و هزاران سی سی خون خویش را اهداء نمودند.

داکتر پاکستانی مسئول بانک خون و آزمایشگاه خیلی خوشحال بود و زیاد فعالیت می کرد تا اهدای خون به سرعت انجام شود.
برای تقدیر از این عزیزان نام تمام آنها را در اینجا می نویسم.

عبدالاحد فرزام، باز محمد آموزگار، صادق تیموری، محمد حسین عطایی، روح الله کریمی، جاوید، سید مهدی سمیر، کبری عطایی، عبدالرئوف شایان، شکیبا اسدی، اسلام الدین حسینیار، سید کریم جاوید، نجیب اخلاقی، رضا حیدری، مهدی مهرآیین و خودم.

سالگرد

این وبلاگ امروز یکساله شده است، 367 عنوان پست در طی این سال در اینجا نوشته کردم، وبگذر هم عدد 47704 بازدید کننده را نشان می دهد، شاید نصف این رقم مراجعه کننده و خواننده نوشته هایم باشند، نوشته هایی که بیشتر منعکس کننده واکنش ام راجع به رویدادهایی باشد که در اطرافم می گذرد.

کوشش کردم و اعتقاد دارم که وب نویس باید صادق، درستکار و شفاف و پای بند به اخلاق ژورنالیزم باشد، نام و مشخصات کامل ام، شماره تلفن ام، محل کار و زنده گی ام را نوشته ام، در برابر کلمه به کلمه نوشته هایم احساس مسئولیت کرده ام.

واکنش و تشویق خوانندگان ام مرا بر آن داشت که همواره با آنان باشم، آنها را ناامید نکنم و بنویسم و خواهم نوشت.
چند چشم غره هم از سوی برخی زورمداران بخاطر این وبلاگ نصیبم شد اما من به آرمان و هدفی که داشتم، فکر کردم و الحمدلله که آنها نتوانستند کاری کنند.

با انعکاس رویدادهای خوش، شادی خود را منعکس کردم و با انعکاس درد و رنج مردم ام، خواستم اندکی از رنج و اندوهم را کاسته باشم.

همدردی

دیروز و دیشب خبرهای کودتا علیه دموکراسی در ایران را دنبال می کردم.
به دوستان و جوانان ایرانی که با شور و شوق و با اعتقاد به انتخابات برای تغییر رأی داده بودند اما نتیجه را عده دروغگو، سرقت کرده و خیانت در امانت کردند فکر می کردم.

انسان به خیر خود آگاه نیست، اگر رژیم به نتیجه انتخابات احترام می گذاشت، شاید به نفع اش بود.
و وضعیت پیش آمده هرچند تلخ است اما شاید به نفع مردم ایران باشد و پایان نظام و رژیم "آقا" نزدیک باشد.
این وعده پروردگار است.

مردم افغانستان، بویژه فارسی زبانان با آینده و سرنوشت مردم ایران احساس قرابت دارند، من تحولات ایران را از نزدیک دنبال می کنم، این تحولات بر زندگی سیاسی و دموکراسی نوپای ما تأثیر داشته و از آن تجربه می آموزیم و در این جفایی که به حق ملت ایران شده است ابراز همدردی می کنم.

۱۳۸۸ خرداد ۲۱, پنجشنبه

سرک اولویت نخست

مهمترین گپ های اجلاس دیروز مسئله سرک به عنوان اولویت اول بود.
نماینده فواید عامه گفت:
  1. سرک میدان شهر الی کوتل اونی به طول 54 کیلومتر که بودجه آن 26 ملیون یورو از طرف ایتالیا است، قرار بود در دسامبر 2008 ختم گردد، اما به علت مشکلات امنیتی تمام نشده و فعلا" 37% پیشرفت داشته و اگر مشکلی پیش نیاید در دسامبر امسال باید پایان یابد و قسمت دوم از اونی الی مرکز بامیان به طول 82 کیلومتر (به ارزش 63 ملیون یورو) سروی آن تمام شده و عنقریب به داوطلبی گذاشته خواهد شد، والی و نماینده های مردم می گفتند باید این سرک از بامیان الی کوتل اونی ساخته شود.

  2. سرک پل متک الی مرکز بامیان از بودجه قومندانی آمریکایی ها در بگرام (68 ملیون دالر) تحت کار است، برای تسریع در کار دره غوربند به طول 132کیلومتر (ساحه پروان) هشت قسمت شده و هرقسمت به شرکت ها واگذار شده است و از شش پل الی کوتل شیبر (ساحه بامیان) هم در ظرف سه هفته آینده شروع خواهد شد.

  3. سرک دوشی -دره شکاری الی بامیان به طول 130 کیلومتر نیز کار سروی و دیزاین آن امسال انجام خواهد شد.

  4. سرک بامیان-یکاولنگ هم در جریان است، پیشرفت کار 12% می باشد و قرار است در سه سال آینده تمام شود.
  5. سرک گردن دیوال بهسود الی چغچران (شاهراه شرق به غرب) به طول 665 کیلومتر مطالعات مقدماتی اش پایان یافته و قرار است توسط کمپنی استرالیایی دیزاین اش امسال شروع شود.

ادامه کانفرانس انکشافی بامیان

دومین اجلاس گروپ کاری کانفرانس انکشافی بامیان دیروز برگزار شد.
هدف آن بود که تعهدات اجلاس سال گذشته پیگیری شود، انکشاف بامیان محور توجه حکومت مرکزی و دونرهای خارجی قرار بگیرد.

عکس از مهدی مهر آیین

در این جلسه کدام وزیر یا سفیر حضور نداشت، مهمانان در سطح معین، نماینده وزارت یا نماینده سفارت حضور داشتند، عالی ترین مقام، معین وزارت اقتصاد(پوهاند شهیدی) و رئیس پالیسی ارگان های محل (برنا کریمی) بود.

کدام تعهد خاص یا خبر دندان گیر که تأثیر آنی برای مردم داشته باشد شنیده نگردید.
نماینده های مردم بامیان گله و انتقاد کردند که به بامیان توجه نشده.
عکس از مهدی مهر آیین

نماینده های انکشاف دهات، فواید عامه، امور زنان، تحصیلات عالی، معادن، محیط زیست، اقتصاد و انرژی هم از کارهای شده و نشده شان صحبتها کردند و خارجی ها هم ( کوریا، هند، جایکای جاپان، آمریکا، یوناما، یونسکو، ناروی، پی آرتی نیوزلند و سنگاپور، قومندان آمریکایی بگرام) جیب های خود را محکم گرفتند و گفتند در حدی نیستند که تعهد بدهند و بالاخره جلسه به پایان رسید.

چندین خبرنگار هم از کابل آورده شده بودند، روسای ادارات، اینجیوها و اعضای شورای ولایتی هم حضور داشتند، از ساعت نه صبح الی 6 بعد از ظهر جلسه ادامه داشت، نمایشگاهی نقاشی از طرف موسسه اکوتوریزم در جنب این اجلاس برگزار شده بود، شب هم تندیس های بودا نورانی گردید و امروز صبح هم مهمانان به بند امیر برده شدند.


بسیاری از مهمانان می گفتند برای اولین بار است بامیان آمده اند، میراث های تاریخی و طبیعت بامیان برای شان شگفت انگیز است و محرومیت مردم نیز مایه تأسف و چند چق چق و بس خلاص!!

گفتنی است که کنفرانس انکشافی ولایت بامیان سال گذشته برگزار شده بود و شش ماه قبل نیز اولین جلسه گروپ کاری در کابل برگزار گردیده بود.

۱۳۸۸ خرداد ۱۹, سه‌شنبه

کتابخوانی

دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر در بامیان به هدف آموزش حقوق بشر، کتاب "تاریخچه حقوق بشر" (منتشر شده توسط این کمیسیون) را به مسابقه گذاشته بود، بیش از 130 نفر عمدتا" دانشجو شرکت کرده بودند و نقش دختران دانشجو کمرنگ بود (حدود ده نفر).


مسابقه در دو مرحله کتبی و شفاهی برگزار شد، سه نفر از فعالین حقوق بشر و جامعه مدنی داوران این مسابقه بودند، از جمله حاج کاظم یزدانی، مورخ و نویسنده مشهور.

در پایان سه نفر برگزیده انتخاب شده و جوایزی را در محفلی که به مناسبت هفتمین سالروز تأسیس کمیسیون مستقل حقوق بشر در دانشگاه بامیان ترتیب داده شده بود دریافت نمودند.

عبدالاحد فرزام رئیس دفتر حقوق بشر در بامیان، وضعیت حقوق بشر در زون بامیان را امید بخش خواند اما "وزنه های سنگین شخصیتی" را یکی از موانع حاکمیت قانون و تحقق حقوق بشر دانست، وی بطور ضمنی ناخوشنودی خود را از عدم اجرای صحیح قانون توسط نهادهای عدلی و قضایی نیز ابراز داشت.

داکتر سرابی، والی بامیان تأمین حقوق بشر را مکلفیت حکومت دانست، وی تعهد سپرد که در برابر ناقضین حقوق بشر خواهد ایستاد.
سرابی همکاری مردم را هم در این امر لازم و حتمی دانست.

حاج کاظم یزدانی نیز گفت: اعلامیه جهانی حقوق بشر نیاز امروز جامعه ماست و با دین اسلام هم منافاتی ندارد، وی گفت حدود بیست سال پیش بخش هایی از این اعلامیه را در کتاب "تاریخ شیعیان افغانستان" که در ایران (رژیمی که حقوق بشر را سوغات غربی ها می داند) نشر شده مهم ارزیابی کرده و درج کرده است.

۱۳۸۸ خرداد ۱۳, چهارشنبه

کمک به زمین

دیروز از 5 جون روز جهانی محیط زیست تجلیل شد. ( بهانه این بود که 5 جون در جمعه واقع شده)
شعار محوری امسال پروگرام محیط زیست ملل متحد این است:

هر انسان حق زندگی در محیط صحی مصئون را دارد و همینطور حق برخورداری از سطح زندگی زندگی مناسب به شمول غذا و آب صحی و مسکن مناسب.
و اطفال حق دارند از محیطی برخوردار باشند که مناسب رشد جسمی و فکری آنان باشد.
و هر انسان حق دارد در تصمیم گیری هایی که مستقیما" بالای زندگی و معیشت وی تأثیر دارد، سهم بگیرد.

تخریب محیط زیست و منابع طبیعی نقض حق انسانی وی است.

بامیان یکی از زیباترین و پاکترین محیط های زیستی را دارد اما این محیط با چالش ها و خطراتی مواجه است که باید با آنها مبارزه کرد و این محیط پاک را سالم نگه داشت.


داکتر سرابی والی بامیان سالهای گذشته با اقدامات نمادین پاک کاری سرک و بند امیر را شروع نمود و در مطبوعات خارجی به عنوان قهرمان محیط زیست مشهور گردید، امسال هم به مردم توصیه کرد که خودشان در حفظ محیط زیست شان کوشا باشند، مثلا" بجای استفاده از کیسه های پلاستیکی از کیسه های نخی استفاده کنند.


به مناسبت این روز مسابقه نقاشی بین شاگردان ده مکتب هم برگزار گردیده بود.

۱۳۸۸ خرداد ۱۲, سه‌شنبه

روز جهانی کودک

دیروز روز جهانی کودک بود، برای تهیه گزارش به دو مکتب لیسه (دبیرستان) دخترانه و پسرانه مرکز بامیان رفته بودم.

بعد از طی تشریفات اداری وارد یک صنف پنجم لیسه دخترانه شده از آنها درباره حقوقشان پرسیدم یکی شان گفت: اطفال حق دارند درس بخوانند و دیگران هیچ نگفتند، درلیسه ذکور هم وارد صنف هفتم شدم، حدود 80 نفر در یک کلاس، آنجا هم یکی به حق تعلیم اشاره کرد و دیگری به حق محافظت اطفال در برابر خشونت، کار شاقه و تجاوز اشاره کرد و بقیه سکوت کردند،

آنها از روز جهانی کودک خبر نداشتند.

از خواسته ها، آرزوها و رویاهایشان برای آینده وطن سئوال کردم، جواب ها متنوع بود و اکثرشان جور شدن سرک ها، صلح و امنیت و نبود جنگ از آرزوهایی اصلی شان برای وطن بود.

وقتی که پای حرف های دل شان نشستم یک دنیا حرف داشتند:

مکتب در نزدیک خانه شان درست شود زیرا مسافه خانه تا مکتب زیاد است و آنها خسته می شوند.
مکتب شان کمبود صنف دارند، مجبورند زیر خیمه درس بخوانند، خیمه در اواخر بهار و فصل تابستان گرم است.
همه اطفال افغانستان از نعمت تعلیم برخوردار باشند.
پیشرفت، ترقی و آبادی افغانستان و بازسازی بامیان.
در انتخابات آینده رئیس جمهوری انتخاب شود که صلح و آرامی بیاورد و سرک ها را جور کنند.
کمک به بچه های فقرا تا آنها مجبور نشوند پشت هیزم به کوه بروند یا برای پول دار ها با مرکب شان آب حمل کنند.
خروج آمریکایی ها.
روی آوردن شاگردان به معارف دینی بجای کورس انگلیسی و ...

دست آخر هم سه تایشان چهاربیتی هایی را با لهجه شیرین هزارگی خواندند ( آخ خدایا کشکی ما بقال موبودی... سرکوه بلند فریاد و کردم ... ده پاکستان چطور غوباره به هر سو مینگروم مهاجرین قطاره ...) و دیگران هم چک چک و چک چک و ... کردند،

خداحافظی کردم، وقت تفریح آنها را ضایع کرده بودم، معذرت خواستم، اما آنها از این مصاحبت، بویژه آوازخوانی بسیار به هیجان آمده بودند.

بیاییم به خواسته کودکان گوش کرده، احترام گذاشته، زمینه مساعد برای رشد استعدادهایشان فراهم کنیم، آنها بر ما حق دارند، هرچند از این حق شان آگاهی ندارند.

بازی با ارقام یا انکشاف

روز گذشته گروپ جدید PRT کشور نیوزلند مستقر در بامیان کنفرانس مطبوعاتی تشکیل داده بود ( هر گروپ 6 ماه در بامیان است و بعدا" جایش را به گروپ جدید می دهد) در ابتداء، پرزینتیشن وظایف این گروه با کمک پروجکتور و توسط مسئولین مربوطه (نیوزلندی، آمریکایی و سنگاپوری) تشریح گردید، نمونه چاپی این پیشکش نیز در اختیار خبرنگاران قرار گرفت، عمده ترین گپ در قسمت بازسازی که آمار و ارقام داشت به قرار زیر بود:

در حال حاضر 50 پروژه به ارزش ده ملیون دالر زیر کار است و 30 پروژه دیگر آن که بالغ بر 25 ملیون دالر است به زودی آغاز به کار خواهد کرد، قیر ریزی شاهراه غوربند از محدوده کوتل شیبر الی شش پل عمده ترین آن است.

(از پل متک ولایت پروان الی کوتل شیبر را آمریکایی های بگرام تمویل می کنند و شش پل الی شهر بامیان جزء پروژه شاهراه بامیان- کابل است)

مطالعه و دیزاین سرک دوشی- بامیان از اواخر امسال شروع شده و کار اصلی آن از سال آینده آغاز خواهد شد و ظرف سه سال تمام خواهد شد.

در بخش بازسازی عمده ترین سهم را موسسه آمریکایی USAID هزینه می کند، نماینده این موسسه با خوش بینی تمام اظهار داشت که این موسسه ظرف شش سال گذشته 60 ملیون دالر مصرف کرده است و این کمک ها نقش مهمی در تغییر زندگی مردم بامیان داشته است و ...

به این دوست محترم گفتم، وصف جنابعالی از تغییر در زندگی مردم بامیان چنان است که آدم فکر می کند بامیان پاریس است، این تغییر در کجاست؟ به گفته خودتان هنوز هم پروژه های عاجل غذا در برابر کار جریان دارد؟ قسمت عمده مردم بامیان زیر خط فقر زندگی می کنند کدام پروژه زیر بنایی ساخته شده است که سطح اقتصاد و در آمد مردم را تغییر داده است؟ چقدر شغل برای مردم ایجاد کرده اید؟ و ...

من فکر می کنم ذکر آمار و ارقام نوعی بازی با ارقام و فقط به هدف گنس (گیج) کردن است و الا که چندان کار قابل توجهی دیده نمی شود که تأثیر واقعی بر زندگی مردم گذاشته باشد.


۱۳۸۸ خرداد ۱۱, دوشنبه

انکشاف صحت

دیروز بخش جدید جراحی و بخش تشخیص از راه دور شفاخانه ولایتی بامیان رسما" افتتاح شد.
وزیر صحت عامه، سفیر جاپان و یک عالمه خبرنگار برای پوشش این رویداد با طیاره شرکت پامیر (برای اولین بار) به بامیان آمده بودند.

وزیر صحت ادعا داشت که بامیان بیشترین پوشش صحی در کشور را دارد.
وی افزود: راه اندازی مرکز تشخیص از راه دور که توسط فن آوری ماهواره ای شرکت تلفنی روشن به شفاخانه فرانسوی ها در کابل و شفاخانه آغاخان در کراچی وصل است برای اولین بار است که در سطح ولایات راه اندازی می شود و با سرعت در دیگر ولایات هم گسترش می یابد.

با این فن آوری می شود، تصاویر، عکس ها و نتایج آزمایشگاهی یا تشخیص اولیه بیماری های مشکوک را برای اظهار نظر داکتران مجرب به آن شفاخانه ها فرستاد و فورا" بصورت آن لاین جواب را دریافت کرد.

راه اندازی بخش مجهز جراحی که هزینه آن حدود نیم ملیون دلار اعلام شد و بخش تداوی از راه دور انکشاف قابل ملاحظه ای است در بخش صحت، اما وضعیت صحت در مناطق کوهستانی و دور دست بامیان یا هزاره جات چنین نیست که وزیر صاحب ادعا کرده است؛

بطور مثال ورس با بیش از 150 هزار جمعیت هنوز محروم است از شفاخانه، این ولسوالی متشکل است از دره های صعب العبور ولی تنها یک آمبولانس بنام کلینیک سیار در آن کار می کند و تداوی و درمان مردم هم بدست داکتر صاحبانی است که حداکثر سوادشان دو سال آموزش، در زمینه پرستاری توسط اینجیوهاست! و خود باقی حکایت را حدس بزنید.