۱۳۸۹ خرداد ۴, سه‌شنبه

پیام خلیلی

استاد خلیلی در پیام دوم جوزای خویش انگیزه های موضع گیری های خود را در قبال معضل کوچی ها تشریح کرده است.
اگرچه گفتار زیبا و معقولی را بیان داشته است اما برخی عملکرد های نامبرده و خانواده شان مانند زراندوزی  حاجی نبی در شهرک امید سبز و ... صداقت گفتار و رفتار را زیر سئوال می برد!

اما سفر ایشان به بهسود و ماندن ایشان تا ختم این قضیه در آنجا به عنوان دفاع از حقوق مردم و اینکه در پاراگراف آخر گفته است: اگر بحران ادامه یابد و "خداي ناخواسته خوني بر زمين بريزد، ترجيح ميدهم، نخستين قطره هاي خوني که بر زمين مي ريزد، خون من، به عنوان معاون رئيس جمهور باشد."

باید این اندیشه درست را قدر نهاده و حمایت نماییم.



۳ نظر:

غریبه گفت...

حیف که مولانا گفت:
ما برون را ننگریم و قال را

ما درون را بنگریم و حال را

ناشناس گفت...

آشنا گفت...

خلیلی جاگزین بابه استی
همیشه حاضر و در صحنه استی

ناشناس گفت...

برادر عزیز!
لطفا اشتباه نکنید، خلیلی را تساوی دانستن بابابه مزاری گناه بزرگ است، چی کاری کرده خلی شما...