استاد خلیلی در پیام دوم جوزای خویش انگیزه های موضع گیری های خود را در قبال معضل کوچی ها تشریح کرده است.
اگرچه گفتار زیبا و معقولی را بیان داشته است اما برخی عملکرد های نامبرده و خانواده شان مانند زراندوزی حاجی نبی در شهرک امید سبز و ... صداقت گفتار و رفتار را زیر سئوال می برد!
اما سفر ایشان به بهسود و ماندن ایشان تا ختم این قضیه در آنجا به عنوان دفاع از حقوق مردم و اینکه در پاراگراف آخر گفته است: اگر بحران ادامه یابد و "خداي ناخواسته خوني بر زمين بريزد، ترجيح ميدهم، نخستين قطره هاي خوني که بر زمين مي ريزد، خون من، به عنوان معاون رئيس جمهور باشد."
۳ نظر:
حیف که مولانا گفت:
ما برون را ننگریم و قال را
ما درون را بنگریم و حال را
آشنا گفت...
خلیلی جاگزین بابه استی
همیشه حاضر و در صحنه استی
برادر عزیز!
لطفا اشتباه نکنید، خلیلی را تساوی دانستن بابابه مزاری گناه بزرگ است، چی کاری کرده خلی شما...
ارسال یک نظر