روز یکشنبه هزاران تن از مردم بامیان مظاهره ای صلح آمیز انجام داده و خواهان استعفای خانم سرابی از ولایت شدند.
حضور این تعداد جمعیت تاکنون در بامیان بی سابقه بود، حال بگذریم که عده ای دوکان های بازار را تهدید کرده بودند که بسته کنند اما شرکت هزاران نفر از اقشار مختلف و عموما" از قشر پایین جامعه می تواند حامل پیام های مهمی برای حکومت باشد.
من از نزدیک شاهد بودم که پیر، جوان، معلول، محصل و ... با انگیزه و احساس شعار می دادند و برای تغییر حرکت کرده بودند، اگر سنگپرانی عده ای جوانان احساساتی بر دروازه ولایت بگذریم، این مظاهره نمایشی بود از روح مدنیت و منش آرام و صلح جویانه قاطبه مردم.
این دو تصویر از یک منطقه گرفته شده و شاید نیمی از جمعیت را نشان دهد
بی شک که عده هستند که بخواهند این حضور را به نفع منافع خویش قلمداد نمایند و ...اما زیبایی این حرکت مدنی در این است که مردم اینک از حقوق خویش آگاهی یافته اند، آنان از فقر، بیکاری، عدم دسترسی به آب صحی، نداشتن برق، نداشتن سرک، وعده های عمل نشده دولت، کندی انکشاف، کیفیت نامناسب معارف، صحت، پروژه های زراعت و ... شکایت داشتند و تنها راه حل این مشکلات را برطرفی والی می دانستند.
قدرت و اقتدار مردم در آن روز پایه های حکومت محلی را لرزاند و خواب را از چشمان مسئولین بی کفایت و فاسد ربود.
حکومت مرکزی یا محلی (سرابی یا کسی دیگر) باید این صدای مردم را جدی بگیرد و برای تحقق خواسته های مردم تلاش کند، حکومت محلی باید این پیام مردم را به حکومت مرکزی برساند اگر تبعیض یا تعصب را می بیند باید صادقانه آنرا با مردم در میان گذارد در این صورت مردم نیز با او خواهد بود.
حاکمان محلی بجای هراس از تزلزل جایگاه شان در برابر حکومت مرکزی از سستی موقعیت شان در برابر مردم باید نگران باشند.
فعالین مدنی و حقوق بشر باید مراقب باشند که عده ای فرصت طلب این حرکت را قبضه نکند و در آگاهی دهی مردم کوشش مدام نمایند.
۷ نظر:
حالا درست نوشتی
اما درنوشته اولی ات درمورد این قضیه ظلمی کورکورانه ای به مردم مظلوم ما کرده بودی. شما را می شناختم تیزبین وحق شناس مردم بودید لذا به محضی که نوشته ات را خواندم تکان خوردم که نکند تعدادی مثل خودت دربامیان پیدا شود و جانب والی را گرفته ساده لوحانه یا با معامله درحرکت حق خواهانه مردم سنگ اندازی کنند
دوست عزیز در نوشته اول شما نظرت چیزی دیگه بود چرا به این زودی تغیری عقیده دادید.
اعتمادی صاحب سلام!
نظرم تغییر نکرده است، هدف رساندن صدای مردم است، مردمی که دردی دارند و هر کس که این درد را حس کند باید به نحوی آنرا منعکس کند تا تغییری مثبت به نفع مردم بوجود آید، من با دوستان مظاهره چی که با اکثر آنها آشنایی نزدیک دارم و مطمئن ام که هدف آنها نیز درد مردم است، هدفی مشترک داریم اما درباره راهکار آنها با آنها اختلاف داشته و دارم، درست است نظام ما ادعای دموکراسی و مردم سالاری را دارد، آزادی بیان و آزادی تجمعات و حق دسترسی به معلومات تضمین شده است اما استفاده از این حقوق ابزارهای خاص خود را هم دارد، نباید انتظار داشت که وزیر باید سر چوک آمده و رو در رو با مردم صحبت کند- رسانه ابزار این کار است، یا اینکه به بهانه حق تظاهرات دو شبانه روز سرک ها را بر روی عبور و مرور وسایط نقلیه بست و یا اینکه مهمانان کابینه را مانع برگشت شان شد و موتر آنان را سنگباران کرد و آنها مجبور شوند پیاده خود را به میدان هوایی برسانند و اینکه عده ای فرصت طلب از نمایش اقتدار مردم به نفع عقده ها و منافع شخصی شان استفاده کنند و یا اینکه کسی را که با نظر آنان مخفالفت کنند تهدید کنند و ...
من می گویم باید از مکانیزم های مختلف اما مدنی برای دفاع از حقوق مردم و مبارزه با فساد و اختلاس و دزدی و مردم فریبی استفاده کرد.
نوشته های من اکثرا" انتقادی است اما من طرفدار نقد صحیح هستم که راهکار باید ارایه کند من طرفدار اصلاح سیستم هستم تا از بیخ کندن سیستم موجود و ...
خوب این هم یک نظر و اندیشه است، درست یا نادرست، ممکن است کسی را خوشش آید و ممکن است کسی را بدش آید.
نمی دونم آیا توامان شدن حوادث بهسود با بامیان به نفع یا ضرر ماست؟
جناب امیر شریف!
شما اگر بجای حبیبه سرابی بودی چی میکردید، با پول شخصی ولایت آباد میشود.
استعفا
با سلام جناب نظری! با نظریات فوق شما کم و بیش موافقم. کسی بنام امیر شریف که من در مواردی رگه های برجسته سمت گرائی را قبلا نیز در کامنتهایش متوجه میشدم اینبار نیز بدفاع از این حرکت کور و کورانه پرداخته است. در اینجا و از طریق ویب سایت شما از ایشان دعوت میکنم تا دوباره حضورش را نشانداده و به اثبات گفته هایش بپردازد.
ارسال یک نظر