نقشه محل اسارت، پل رنگان و محل شهادت دره قمچاق ولسوالی سیاگرد ولایت پروان
- جنرال جوهری در سخنرانی و مصاحبه مطبوعاتی خود در روز تشییع جنازه شهید ضحاک گفت: ما به کمک نیروهای ائتلاف روز جمعه سیزدهم جوزا (روزی که آقای ضحاک دستگیر شده بود)، دشمن را در ساحه مورد نظر محاصره کرده بودیم و حتی محل اختفای ایشان را هم زیر نظر داشته و آماده عملیات بودیم، گرچه زنده بیرون آمدن شهید ضحاک 30-40 فی صد بود اما به اصرار ریش سفیدان، بزرگان و خانواده ایشان این عملیات لغو شد و فرصت برای مذاکره کنندگان فراهم شد، وی افزود که اکنون نیز پلان علمیات بالای این گروپ تروریستی 60-70 داریم اما زمان آن مشخص نیست.
- به نقل از هیئت مذاکره کننده، تروریستان در منطقه قمچاق و اطراف ولسوالی سیاگرد لانه دارند، رفت و آمد آزاد داشته و از پشتیبانی مردم محل نیز برخوردار هستند و پلیس و مقامات محل نیز به آنها کار ندارند یا زورشان نمی رسد.
- دوستانی که جنازه شهید ضحاک را دیده بودند، گفته اند، ازپشت گردن الی پشت پای ایشان آثار کیبل و نیز خراشیدگی پوست و در جاهای دیگر بدن شان نیز آثار سیاهی و کبودی مشاهده شده است و دو محل گلوله یکی در صورت دیگری در سمت راست سینه ایشان مشاهده گردیده است، یعنی ایشان را بعد از شکنجه های زیاد و زجر کشی به شهادت رسانده اند.
- فرمان هر گونه عملیات نظامی را باید رئیس جمهور به عنوان سرقومندان اعلی قوای مسلح صادر کند و نیروهای ائتلاف هم می ترسد سر خود، عملیات نظامی نماید، منطقه فوق، پشتنون نشین است و تروریستان هم براداران ناراضی رئیس جمهور و جناب ایشان هم به این راحتی ها تن به این عملیات نخواهد داد، یعنی از دیدگاه ایشان این گونه حرکات عادی است و هر روز در جایی از این وطن اتفاق می افتد.
- درس آموخته شده آن است که دشمن زبون با چنین عناصری، جزء شکنجه و کشتن معامله دیگر نخواهد کرد، پس بهتر بود، عملیات در آن روز انجام می شد، اگر ایشان هم در این عملیات کشته می شدند، بهتر از این بود که زجر کش شود و حداقل چندین نفر از نیروهای دشمن هم کشته می شدند.
- اما حالا برای تشفی خاطر بازماندگان، برای ریشه کن شدن نا امنی و و از بین رفتن لانه تروریستان باید رئیس جمهور را از هر راهی که امکان دارد تحت فشار قرار داد (رهبران، نمایندگان پارلمان، شورای ولایتی، نهادهای مدنی و مدافعین حقوق بشر و ...) تا دستور این عملیات را صادر کند، این یعنی خونخواهی از شهید ضحاک و دادخواهی آرمان های او خواهد بود.
۴ نظر:
هرجا که پشتونها است لانه و پرورشگاه تروریستان و طالبان است. یادم می آید در سالهای که از راه غوربند بطرف کابل و بامیان تردد میکردیم، یکروز حین عبور از منطقه سیاه گرد یکی از دوستان همسفر گفت دو طرف پشتونهای ساکن ولسوالی سیاه گرد را غیر پشتونها (هزاره ها و تاجیکها) ساکن می باشند. اگر اینها نباشند، طبعا پشتونهای سیاه گرد نیز شورش میکنند و منطقه را نا امن می سازند. بهرحال، من از این لحاظ خیال راحت داشتم و مطمئین بودم که در نتیجه محاصره بودن پشتونها میان دو قوم دیگر، قادر به شورشگری و نا امنی نخواهند بود. اما در نتیجه سیاستهای دلسوازنه کرزی نسبت به برادران وحشی و خونخوارش، حتی همینها نیز قادر شده اند که فرهنگ آدم کشی خویش را هر از گاهی تمرین نمایند تا پشتون بودن خویش را ثابت سازند. ساکنان دو طرف ولسوالی سیاه گرد اتحاد خویش را تقویت نمایند و نگذارند این گروه خونخوار و آدم کش دست به نا امنی زند. ضمنا، فشارهارا بر آنها افزایش دهند. خدا میداند بیچاره ضحاک با چی سختی جان داده است!
خداوند روح ضحاك شهيد را با اولياء اش محشور كند،از دست دادن چنين مرداني براي جامعه هزاره مصيبت است،نظري عزيز وبلاگ شما مدتها است كه در ايران فيلتر است ودسترسي به ان اسان نمي باشد ومن اكنون با استفاده از فيلتر شكن سعي در باز نمودن صفحات ان را كرده ام.به هرحال رسالت مردان قلم بدستي چون شما اين است كه فرياد عدالتخواهي بابه شهيد وياران ملحق شده به او را،مانند جواد عزيز،به سمع ونظر جهانيان برسانيد.
آرزوي موفقيت برايتان دارم.
حسن توسلي
بر پدر چنین ارتش را لعنت که با داشتن دشمن در تیر رس می رود با ریش سفیدان محل مشوره می کند !! این یک شوخی است.
چرا از ریش سفیدان ضمانت نگرفتند؟؟
به خدا طالب هیچ قدرت و زور ندارد. این حمایت دولت از طالب است که طالبی وجود دارد. شما به من صد نفر مسلح بدهید با سلح خفیفه من ریشه ای طالب و تروریست را از تمام این دره های در یک ماه می کنم.
واضح است که وقتی دولت حمایت می کند از طالب ، هیچ کسی طالب را از بین برده نمی تواند.
این تازه اغاز فیلم است. افغان ملتی ها ، هدیه های جالب تر از این در اینده پیشکش خواهند کرد.
بهادر انگوری
کرزی هیچ وقت اجازه عملیات را نخواهد داد چون برادران ناراضی شان هستند و از طرف از رهبران یاد کردید! کدام رهبر؟ همان های که حتی زحمت ندادند تا حد اقل در تشیع جنازه قهرمان ضحاک اشتراک کنند! وقت سید خیلی و شاه جهان نوری در قندوز و تخار از بین میروند، فهیم خودش را از همه پیشتر میرساند و ابراز همدردی و بدولت هشدار میدهد که دیگر این گونه ترورها قابل تحمل نیست ولی برای شهید ضحاک جز مردم عادی، هیچ کس اشک واقعی نریختاندند. این رهبران مطرود مردم اند و نوبت رسیده تا مردم خودشان در باره سرنوشت شان اقدام کنند. واقعا بر شهید ضحاک گریستم، بر شجاعت اش، بر بی رحمانه شهادت اش و بر اینکه بقول خانواده اش، هیچ حرکت شایان شهید ضحاک از طرف دولت و سایر سردمداران صورت نگرفت. خدا همه ای اینها را در قهر و غضب خود گرفتار کند
ارسال یک نظر