چند روز پیش از دوستی پرسیدم، آینده چی خواهد شد؟ وی گفت: هزاره ها در هزار راه روان است، کدام طرح مشخصی نداشت اما در مرحله فعلی گذار از احساس به عقلانیت را توصیه کرد.
شبکه سراسری هزاره ها توصیه های مفید و راهگشایی را برای حل این بحران سفارش کرده است.
و برخی دوستان در فیس بوک نیز صفحه ای را بدین منظور ایجاد کرده اند.
شما چه فکر می کنید؟
سرمایه های علمی و فرهنگی جامعه باید هرچه زودتر جامعه را از این بن بست برهانند، طرح ها باید با توجه به شرایط امروز جامعه قابل تطبیق باشد و باید هرچه زودتر توسط نخبه گان و رهبران اجتماعی تطبیق گردد.
۲ نظر:
همه این راهکارها عالی هستند ولی نباید دست روی دست گذاشت و خیلی سریع باید به مرحله عمل برسند و به کسانی تکیه کرد که خود فروخته به این دولت نباشند و واقعا برای مردم بخواهند کار کنند.
متاسفانه در این زمان مثلا رهبران مردم هزاره که همه آنها می شناسند و نیازی به اسم بردن در اینجا نیست فقط به فکر پول به دست آوردن هستند و وقتی که یک حرکاتی از سوی مردم صورت می گیرد آنها فقط به فکر کسب منافع سیاسی از این رویداد ها هستند نیازی هم به مثال زدن نیست در آخرین تظاهراتی که بر علیه کوچی گری در کابل صورت گرفت مردم شاهد بودند که یک عده چه منافع سیاسی ای کسب کردند ولی هیچ سودی به نفع مردم نبود.
سلام
یکی از افکار اشتباهی که کله های ما را پرکرده است این است که برای ایجاد یک جنبش و شروع یک حرکت، باید تمام قوم از ان حمایت کند، باید رهبران سیاسی قدرتمند از ان حمایت کند، باید کشورهای خارجی از ان حمایت کند و ...
در حالیکه برای شروع یک حرکت جدی به بیش از ده نفر نیاز نیست. وقتی این ده نفر اهل کار و هدف و برنامه باشند خود به خود حمایت، قدرت، مهارت و سرمایه ای کار را به دست خواهند اورد. اما مهم تعهد و هدف است.
پیشنهاد من ان است که دوستانی که واقعا می خواهند کار کنند یکجا شوند و یک حرکت خالص ملی را به راه بیاندازند و شروع به کار کنند. با حرکت های همسو و خارج از جامعه ای هزاره رابط بگیرند و بدون دغدغه شروع به کار کنند. این است راه ساده ای شروع یک حرکت و کار. اگر روزی نیاز به کار مسلحانه شد چون چهار چوکات یک حرکت است مسلح کردنش کار مشکلی نیست.
اما از فس بوک مس بوک چیزی به دست نمی اید. ما نه مصر هستیم و نه هم تونس.
سهراب
ارسال یک نظر