۱۳۸۷ مهر ۱۸, پنجشنبه

روز قدس و درس های آن

گزارش نما درباره نشانه های خطر در جامعه هزاره چند روزی است که ذهن مرا مشغول کرده است، گرچه امثال من که از ایران آمده و هنوز هم متأثر از آن مملکت ایم و با شنیدن روز قدس دوست داریم به خیابان ها بریزیم و "مرگ بر آمریکا" بگوییم، دور شدن از آن حال و هوا کمی سخت باشد اما فکر می کنم برای جلوگیری از تکرار چنین عمل باید عمل کرد نه فقط حرف!

به آنانی که توانستند چنین جمعیتی را به خیابان بکشند، باید دست مریزاد گفت، چون که پروژه را به موفقیت به سرانجام رساندند و حتما" بی کار نخواهند نشست برای سیزده آبان و بیست و دو بهمن و چهارده و پانزده خرداد هم از همین اکنون برنامه خواهند ریخت، اینک رسالت بر دوش آگاهان است که مردم را آگاه کنند، تبلیغ آنان را خنثی کنند و اصل ماجرا را برای مردم عام بگویند که باردیگر بدنبال هرکس راه نیفتاده و برضد منافع ملی خود شعار ندهند.

آنان توانستند از مذهب (سوء) استفاده نمایند، منابر، مساجد، تکیه خانه ها، حسینیه ها، بنیادهای خیریه، کتابخانه ها، کانون ها و دارالقرآن ها را و نیز رسانه ها، از جمله تلویزیون را در اختیار دارند، مردم هم که مذهبی اند و سنتی چه فرق می توانند بین حسن و سوء استفاده از مذهب را!
رسوایی یا هرچی نامش را بگذاریم به وقوع پیوست، و ما چی کردیم؟ چند مقاله، نظر، فحش، تهدید و ... نثار گردانندگان و بس!

نتیجه:
تربیون مذهب را رها کردن خطاست، طلبه های روشنفکر و آگاه باید مسئولانه وارد میدان شوند.
روشنفکران، نویسندگان و فرهنگیان نیز باید از دنیای مجازی اینترنت وارد زندگی و اجتماع مردم عام شوند با آنها صحبت کنند باید به مردم واضح کنند که وضعیت سیاسی- اجتماعی جامعه ما به کدام طرف می رود،

(پیاده نظام طالبان پشت دروازه های کابل اند و رهبرانشان همراه باداران عرب و نماینده های کرزی در مکه مشغول مذاکره اند و احتمالا" یکی از شرط های طالبان عدم موجودیت هزاره ها خواهد بود- آمریکا و ناتو هم که از خدای شان است از این مخمصه بطور آبرومندانه نجات یابند- برای آنها قربانی کردن هزاره ها که مسئله ای نیست!)

قدس و همبستگی دنیای اسلام را با منافع سیاسی جمهوری اسلامی ایران تجزیه کنند، موجودیت آمریکا و جامعه جهانی برای کشورما خصوصا" هزاره ها را تشریح کنند و بازگشت به دوره قبل از 2001 را روشن کنند، آنگاه فقط نظاره کنند که چند نفر در روز قدس سال آینده شرکت خواهد کرد.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

hame ma roozi wajhol moamele
khahim bood
donyaye siasat kasif ast

ناشناس گفت...

ظاهر جان امروز خود ایرانی هاهم چوب سیاستهای تندروانه خودرا می خورند
انها در اغازین روزهای انفلاب خود احساساتی شده و متوجه پیامدهای ان نبودند .بسیاری از روشنفکرانشان به این امر اعتراف میکنند .برای انها راه برگشت شاید سخت باشد چون مسائلی مثل روز جهانی قدس با حیثیت ملی انها گره خورده است
اما ما که کدام دینی به ایرانیها نداریم که خودرا شریک غم انها نموده و بخوا هیم ادای دین کنیم
کاملا واضح است که تمام دولتها بر اساس منافع خود سیاستگذاری میکنند
"حمید"

ناشناس گفت...

I love Bamyan