حفریات باستان شناسی

پروفسور زمریالی طرزی باستان شناس معروف افغانی هفته گذشته کار حفریات سال جاری را ختم کرده و بامیان را ترک کرد.
وی از هفت سال گذشته در مقابل بودای 38 متره (شمامه) با جمعی از باستان شناسان خارجی مشغول کاوشگری برای پیدا کردن مجسمه بودای خوابیده می باشد.
طرزی که فرزند محمود طرزی پدر ژورنالیزم افغانی می باشد، ساکن اروپا بوده و علاقمند به کشفیات دوره بودایی در بامیان می باشد.

به گزارش رسانه های ملی و بین المللی وی موفق شده است چندین آثار قدیمی مربوط به دوره فوق و چندین مجسمه هایی را پیدا کند.

هفته گذشته به محل کار وی رفته بودم، گودالی به مساحت حدود 100 متر مربع به عمق 2-3 متر حفر گردیده بود، به جزء یک راه زینه و چند سنگ چین چیز دیگری به ظاهر دیده نمی شد، امروز دوباره به آنجا رفتم، دیدم که جای هست و جولا نیست، تمام آن منطقه دوباره با خاک خودش پر شده است.

اعلان خبر احتمال 90 درصد یافته شدن بودای 300 متره خوابیده، یافت شدن بودای 19 متره و ... و انعکاس موضوع از طریق رسانه های ملی و بین المللی که گویا چیز جدیدی کشف شده و اما در عمل هیچ دیده نمی شود، نمی دانم به چه هدفی صورت می گیرد، یا چشمان ما چشم بصیرت بین نیست یا که کدام چیزی نیست.

مجسمه های بودا و هر خبری درباره آن برای تمام مردم افغانستان و جهانیان جالب توجه است، دوستان خبرنگار آژانس های خبری هم که سر درد دنبال یک خبر می گردند تا نانی به کف آرند و برخی مقامات هم به دنبال شهرت و نام و نشان و برخی انجیو داران هم دنبال فند و پروژه جدید، چه وسیله ای بهتر از رسانه ها برای دستیابی به این اهداف، چی کار داری به اینکه در عمل چی هست یا نیست.

کشفیات بودا در بامیان، ترمیم پیکره های بودا و ... خبرهایی است که هر از چندگاهی روی تلکس خبرگزاری ها مهم و نیمه مهم می رود و بدنبال آن دیگر رسانه های ملی و بین الملی آنرا بوق و کرنا می کنند اما آنانی که در بامیان اند و هر روز از کنار بودا می گذرند چیزی را مشاهده نمی کنند.