از دوستان اصحاب رسانه كه از جاغوري آمده بودند از وضعيت راه پرسيدم، گفتند از مسير قره باغ با قبول ريسك آمديم، منتهي به هيچ كس حتي نزديك ترين دوستانمان هم مقصد خود را نگفتيم، حدود نيم ساعت از مسير از منطقه تحت كنترل طالبان بايد بگذريم، گذرگاه بيم، ترس، تلاشي، شناسايي، گرفتاري، اختطاف، سربريدن و ...
اگر بفهمند يا راپور داشته باشند كه خبرنگارند، كارمند دولت يا موسسه يا اردو و پليس اند، برگشتي در كار نيست، وي ادامه داد كه به گفته مسئولين امنيتي جاغوري طالبان حدود 300 نفر از مردم محلي را به شكل جاسوس در سه بازار جاغوري ( انگوري، سنگ ماشه و غجور) دارند كه اطلاعات مربوط به مسافرين را تلفني اطلاع مي دهند!
وي افزود در گذرگاه فوق گاهي شده دو نفر طالب يا شبه طالب كه با موتر سيكل اند سر راه را گرفته و دهها موتر عبوري از جاغوري را ايستاد كرده، تلاشي مي كنند و افراد مورد نظرشان را پياده مي كنند و كسي را ياراي كوچكترين حركتي نيست!!
دوستان دايكندي هم به مدد طياره يوناما آمده اند ورنه راههاي زميني حالا حالا بسته است.
۱ نظر:
در پشتو یک ضرب المثل است که میگویند
د خره یا عرعره ده یا لغطه..
ریس جمهور ریاست جمهوری ره بند میندازه و قومایش سرک ها را بند انداخته و حالا اگر حقیقت بشنوه شاید بدش هم بیاید..
اقای ریس جمهور از بی ادبی و جسارت خود معذرت میخواهم و اما فراموش نکنید که اگر قوامای تو پشتون ها حق قطاع الطریقی و ادم کشی را دارند به ما هم اجازه انتقاد بدهید نشنیده که گفته اند که ادمی که جوال دوز میزنه طاقت زخم سوزن حتما دارد...ها ها ها ها
ارسال یک نظر