محمد علی مدیر محبس بامیان از معدود مسئول دولتی بود که واقعا" خدمت می کرد.
جوانی آرام، منطقی و مدافع حقوق محبوسین که بارها با قاضی ها و ثارنوالها برای معلوم کردن سرنوشت زندانیان درگیر شده بود، با او چند بار مصاحبه کرده بودم درباره مشکلات محبس، مشکلات کمبود معاش و امتیازات نگهبانان محبس و مشکلات معیشتی خانواده های زندانیان بسیار می گفت که باید مطرح شود و راه حلی برای آن سنجیده گردد.
یک ماه پیش دو نفر زندانی از طریق پشت بام این محبس ( حویلی کرایی ) فرار می کنند، در این ارتباط مدیر هم مورد ظن واقع می گردد و برکنار می شود.
مهربانی، صداقت و بر خورد نیک از ویژگی عمده این مقام مسئول محبس بامیان بود که به همین علت از نزد حقوق بشر بامیان، لوح تقدیر دریافت کرده بود.
در ادارات ما جایی برای صداقت، درستکاری و ایمان نمانده است، اگر چنین کنی، توطئه ای برایت می چینند و برکنارت می کنند، کسان زیادی برای تصاحب پست ها هرروزه در پشت دروازه وزارت خانه ها منتظر اند، آنها حاضر برای کسب مقام هر نوع شرایطی را بپذیرند و هزاران افغانی یا دالر رشوه می دهند.
در چنین شرایطی، جایی برای مدیر محمد علی ها نمی ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر