جمعی از مردم، متنفذین، علما و فرهنگیان بامیان امروز و روز شنبه گرد هم آمدند تا درباره منازعه کوچی ها و مردم بهسود واکنش نشان دهند.
محکومیت این عمل (تجاوز)، یاد آوری سابقه تاریخی این معضل و ادامه انحصار و زورگویی، ارتباط آن با صلح و انکشاف امنیت، پروسه ملت سازی و کمک های عملی برای آسیب دیدگان از مهمترین آجندای این جلسات بود.
از سویی نمایندگان کوچی، مردم، رسانه ها و رهبران هزاره را در شروع این جنگ و دامن زدن به آن و استفاده سیاسی از آن مقصر می دانند، آنان می گویند که ما قباله داریم.
اگر آنها قباله دارند، چرا به محکمه مراجعه نمی کنند، چرا با سلاحهای سبک و نیمه سنگین بر روستائیان حمله می کنند، کشتن پیرمرد، زن و دختر نشانه جنگ از سوی هزاره هاست، آواره و بی جا شدن بیش از 5000 خانواده تنها از دره کجاب چه چیزی را ثابت می کند.
وانگهی دهقان فقیر هزاره که سابقه دیرینه این هجوم را دارد، حق ندارد از علفچر قریه اش استفاده کند، آیا او راه و رسم مالداری را یاد ندارد؟ آیا او حق دفاع از ملکیت اش ندارد؟
دولت با کمیسیون سازی اش که نتوانست این معضل را حل کند؟ پس مردم چه کنند؟ بنشینند تماشا کنند که عده با هزاران رأس مال و رمه کشتزار های آنان را تاراج کنند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر