۱۳۸۷ بهمن ۱۲, شنبه

منطق مستدل

رفته بودم به كتابخانه مجهز ... نشريه اي را خوشم آمد، از مسئول آنجا نحوه استفاده از آنرا جويا شدم، گفت فقط براي مطالعه در اينجاست،
گفتم امكان ندارد فقط يك شب ببرم به خانه؟
- اصلا" و ابدا".
اصرار كردم.
- مسئولين سفارت ... (دونر مربوطه) گفته اند كه اگر مقام اول ولايت هم كتابي را مي خواست ببرد، اجازه نداري بدهي، به ما ايميل كن ما آن كتاب را با پرواز ويژه آيساف به باميان مي رسانيم!!
به اين مي گويند، منطق مستدل و دندان شكن.

چند روزپيش دوستي كه كارمند يكي از دواير دولت است مي گفت: موسسه اي بتازگي ديش اينترنت به ما كمك كرده، اينترنت ما سرعت اش بالاي 100 كيلو بايت در ثانيه است و رئيس صاحب ما كه زياد معلومات و سواد ندارد، اينترنت را فقط به كامپيوتر خود وصل نموده است، ما در خواست لين كشي كرديم به ما مي گويد: نه،‌ دست نزنيد، خراب مي شه!

اين هم شبيه آن استدلال.

۷ نظر:

ناشناس گفت...

فهمیده نشد این کتاب خانه در کجای ولایت و کدام ولایت موقعیت دارد و مربوط کی است..هزینه ساخت ان را که پرداخته است..

ناشناس گفت...

به نظرم این عاقلانه ترین کار است. این منطق حکومت قانون غربی است. اینگونه می توان مطمین بود که مثلا همین کتابخانه تا ده سال دیگر خالی نمی شود.

هزاره نوری

ناشناس گفت...

دوست عزیزم آقای نظری
سلام و خسته نباشید.
در مورد اینکه از کتابخانه این مرکز فرهنگی هیچ استفاده ای نمی شه من با شما موافقم.
خدمت دوست دیگرم هزاره نوری عرض کنم که این منطق غربی نیست . این عدم شناخت غرب از فضای بامیان وافغانستان است . چون آنجا کتابخانه است موزیم نیست تا نتوان به آن دست زد. در ضمن اگر نامش ره سالن مطالعه بانیم نیز باید محیط ساکت و آرام داشته باشد در حالیکه این مرکز بیشتر به سالن انترنت و اجتماعات فرهنگی شبیه است تا مرکز مطالعه . بنابراین اگر نگاه عاقلانه داشته باشیم باید کتابهای مرکز ره به امانت نیز بدهیم . هر چند به مدت محدود مثلا دو یا سه شب .

به امید روزی که فرهنگ غربی ره درک کرده و مطابق محیط خود از آن کنیم .

ناشناس گفت...

دوست عزیزم آقای نظری
سلام و خسته نباشید.
در مورد اینکه از کتابخانه این مرکز فرهنگی هیچ استفاده ای نمی شه من با شما موافقم.
خدمت دوست دیگرم هزاره نوری عرض کنم که این منطق غربی نیست . این عدم شناخت غرب از فضای بامیان وافغانستان است . چون آنجا کتابخانه است موزیم نیست تا نتوان به آن دست زد. در ضمن اگر نامش ره سالن مطالعه بانیم نیز باید محیط ساکت و آرام داشته باشد در حالیکه این مرکز بیشتر به سالن انترنت و اجتماعات فرهنگی شبیه است تا مرکز مطالعه . بنابراین اگر نگاه عاقلانه داشته باشیم باید کتابهای مرکز ره به امانت نیز بدهیم . هر چند به مدت محدود مثلا دو یا سه شب .

به امید روزی که فرهنگ غربی ره درک کرده و مطابق محیط خود از آن کنیم .

ناشناس گفت...

سلام
وبلاگ شما دومین وبلاگ افغانی‌است که از آن بازدید می‌کنم و از این بابت خوشحالم.
در رابطه با مطلبی که بیان کرده‌اید نمی‌توان چیز زیادی بگویم.
فقط برای شما آرزوی موفقیت و کامیابی می کنم.

امیر از ایران.

ناشناس گفت...

سلام اقای حسن علامبور

تشکر از نظر و عصبانیت تان. لازم نبود عصبانی شوید. شاید در نظر هر کسی مقداری خوبی بتوان یافت.

اینکه در آن کتابخانه فضای ارام نیست خبری بدی است.

اما از آنجایی که من مدتی را در جاغوری در یک کتابخانه بوده ام می دانم که برگرداندن کتاب زیاد هم ساده نیست در کشور ما. اول ما سیستم ادرس دقیق نداریم. نمی توانیم ادمها را به سادگی بیدا کنیم. کار امانت گرفتن و برگرداندن آن هم چندان رواج نیست چون سیستم بازخواست درستی وجود ندارد. فکر کنید که 15 نفر کتاب بردند و 5 نفر شان بر نگرداندند. حال از کدام بودجه استفاده کرده به دنبال آنها می رویم؟ سیستم بوست هم که اصلا وجود ندارد. آیا عملی هست که برای این 5 دانه کتاب به 5 قریه ای بامیان برویم؟ به نظر من عملی نیست. به این قسم در طول چندین سال کتابخانه خالی می شود.

در کشورهای دیگر اگر شما کتاب را برنگردانید به شما نامه روان می کنند. اگر باز هم برنگرداندید به بولیس شکایت می کنند. بولیس به دادگاه تان می برد. البته اگر حاضر به دادن کتاب یا بهای آن نشوید. اعضای کتابخانه هم کارت هوشمند دارند که در رفتن شان را از دست بولیس نا ممکن می کند. مخارج همه چیز هم به گردن کتاب گیرنده می افتد.

در ضمن آن چه من می گویم غربی نیست. در غرب کتاب را قرض می دهند ! راه حل من خیلی هم داخلی است. برای خدا این قدر به زودی و به صورت تلویحی از برچسب استفاده نکنید. ما و شما از صبوری و گفتگوی ارام هم می توانیم برای رساندن منظور مان استفاده کنیم. تمام مسایل را ایدیولوزیک کردن خوب نیست.

خلاصه تشکر می کنم اگر شما راه حل عملی نشان بدهید.

هزاره نوری

ناشناس گفت...

سلام و
تشکر آقای نوری عزیز بابت تذکرتان ،

من اگر به جای مسئولین این کتابخانه بودم قیمت کتاب ره به عنوان امانت از اعضای کتابخانه می گرفتم . و در صورت برنگرداندن کتاب مبلغ را برای تهیه کتاب جدید استفاده می کردم . و کسی که می خواهد کتاب بخواند باید حاضر باشد تا مبلغ فوق ره به صورت امانت در دست کتابخانه بسپارد.
اما مشکل این نیست . شما اگر به کتابخانه مراجعه کنید می فهمید که چندان این سیستم جدید ( فعلی ) کارایی دارد .
به هر حال به نظر من آنچه فعلا این مرکز پیش گرفته است ، راه حل نیست .
و اگر احساس می کنید من با عصبانیت نوشته ام از این بابت عذرخواهی می کنم .

شاد و سربلند باشید .

حسن