جمعه چهار صبح رفتم در آخر رند وی میدان هوایی بامیان، جایی که قرار بود مسابقه دوش شروع شود، ماشاءالله همه 350 نفر آمده بوده و لباس پوشیده بودند.اول حدود 50 دختر که سن آنها بین دوازده تا پانزده سال می نمود، حدود چهار کیلومتر را دویدند.
سکینه دوازده ساله با چپلق و قسمتی را پای برهنه دوید و نفر دوم هم شد، 25000 افغانی جایزه نقدی هم گرفت، او ساکن مغاره های پیتاب لغمان- مرکز بامیان است.
رقیه و ضیا خواهر و برادری بودند که هر دو مقام اول را در بین دختران و پسران کسب کردند، یک لک افغانی هم جایزه نقدی را هم کسب کردند.
گل خان و علی خان از سرآسیاب فرزندان شهدای قتل عام بامیان بدست طالبان هم که سالهای گذشته مقام های نخست را بدست می آوردند، هم شرکت کرده بودند، هر چند که گل خان دچار خونریزی بینی شد، اما علی خان سوم شد.
این مسابقه را شرکت مخابراتی افغان بی سیم و بنیاد بیات راه اندازی کرده بود که برای پسران مسیر ده کیلومتری لیله نسوان مریم بیات الی پیکره تخریب شده بودا و دختران چهار کیلومتر الی چوک شهید مزاری برگزار شده بود.
شور، هیجان، احساسات و اجتماع بیش از پنج هزار نفر و اعلام تنفر از مخدرات از دستاوردهای این همایش عظیم ورزشی در بامیان بود.
هرچند که افغان بی سیم و بنیاد بیات اهداف دیگری هم ممکن داشته باشند، اما چرا دیگر قدرت طلبان به چنین رویکرد و رقابت مثبت که سبب شکوفایی جامعه می شود، روی نمی آورند.
مردم بامیان تشنه چنین حرکت هایی است، بامیان تاکنون چنین حرکت عظیم ورزشی را به خود ندیده بود.
۱ نظر:
انشاالله توجه بسیار بسیار زیادی به ورزش شود
ارسال یک نظر