عرف و عنعنات ناپسند

امروز موسسه اکوال اکسیس (دسترسی برابر) در هوتل روف بامیان میز مدوری را در موضوع عرف و عنعنات ناپسند برگزار کرده بود.

عبدالاحمد سراج مسئول این برنامه ها، مرا تلفنی به این محفل دعوت کرد، حدس می زدم بالاخره کسی مرا به عنوان صاحب نظر دعوت کرده، این دعوت ساعت 12 بجه ظهر بود، او می گفت نان چاشت هم مهمان ما هستید. ( باعرض شرمندگی این نکته برای خیلی ها یک انگیزه شده است.)

وقتی رفتم به هوتل روف آف بامیان (یادگار زکی والی سابق بامیان در زمان حزب وحدت که خود این هوتل که اینک اقامت گاه خارجیان است، داستان ها دارد) دیدم که دیگر خبرنگارها هم دعوت شده و عده ای از علما هم در ختم ورکشاپ قرار دارند.

حدس زدم که بی خود ادای کارشناسی در آوردم، چهار عالم دینی، یک خانم صاحب نظر اند و دیگران مستمع و دست اندرکاران برای رادیو، جریان را ثبت می کنند.

من هم سوء استفاده کرده و جریان را ثبت نمودم، آنان سواد آموزی، تعلیم حقوق اسلامی، آگاهی مردم از حقوق شان و استفاده از قانون را به عنوان راهکار معرفی کردم.

من هم طاقت نکردم، در فرصتی که دست داد، ضمن تاکید راهکارهای فوق به الگوسازی و پیشگام شدن و عمل کردن رهبران جامعه (ملا ها، متفذین، داکتران، معلمین و سایر اقشار ذی نفوذ) در امر مبارزه با این پدیده شوم اشاره کردم، گفتم که گپ زیاد است، یک عمل بیشتر از صدها گپ ارزش دارد، بیایید از خود شروع کنیم.

من به عنوان یک متنفذ و رهبر محلی دخترم را برای بچه یا خود بدل نکنم، من از دامادم گله نگیرم و طوی را مختصر برگزار کنم، فاتحه خوانی را در یکساعت بعدازظهر برگزار کنم، این میشود الگو و کم کم در جامعه نهادیده می شود و الا در پیشگاه خدا و رسول مسئولیم.

به یکباره مجلس به وجد آمد، همگی چک چک کردند، چیزی که سابقه نداشت.