محمد جواد پدر عبدالصمد که پنج دختر و یک پسر دارد می گوید: شب جنگ من در فکر نجات دخترها بودم که به چنگ کوچی ها نیفتد، بچه را به امان خدا رها کردم، بعد از سه ساعت که به محل امن رسیدم متوجه شدم که پسرم هنوز نرسیده است، یکی از آشنایان گفت که او در حین فرار دچار ضعف شد و درون جویی افتاد، رفتم او را پیدا کرده و آوردم.
پسرم از آن روز به بعد هر از چندگاهی دچار این عارضه می گردد و می ترسم که از دست برود، پول ندارم که او را برای درمان مجدد به کابل ببرم، اگر می توانی برایم کمک کن.
به او قول دادم که صدایش را به گوش هموطنان می رسانم، شاید که فرجی حاصل گردد.
شماره تلفن پدرش چنین است. 0775377454
موضوع را به داکتر محمد ظاهر همدرد مسئول کلینیک گردن دیوال بهسود گفتم، او گفت این طور موارد لاعلاج و مزمن در منطقه زیاد است و ما کدام نهادی را سراغ نداریم که کمک کند، آنها به جز مردن هیچ راهی ندارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر