۱۳۸۷ مرداد ۱۴, دوشنبه

قریه های متروک

علی یاور باشنده قریه شهر نیرو-دایمرداد، حصه اول را در هوتل هلمند دهن سیاسنگ ملاقات کردم، شهر نیرو را خوب می شناسم، سال گذشته هم در حین جنگ به هدف بازدید این قریه رفته بودم که در کمین کوچی ها گرفتار شدیم و نزدیک بود که به دیار باقی بروم اما امسال هم دوست داشتم بروم که همراهان صلاح ندانستند.

از علی یاور که سال گذشته توسط کوچی ها اسیر شده بود و شانس آورده بود که زنده مانده بود، پرسیدم سال گذشته قریه شما قبل از جنگ چند فامیل نفوس داشت و بعد از جنگ چند تای آنها برگشت او در جواب گفت: 170 فامیل بودیم، در جنگ همه آواره شدند، بعد از جنگ 70 فامیل برگشت، بقیه ساکن کابل شدند و نیامدند، ما رفتیم و با هزار زحمت خانه های خود را ترمیم کردیم و امسال دوباره آواره شدیم و خانه هایمان سوخت.

او می گفت آنهایی که نیامدند کار خوبی کردند و حدس می زد که امسال کمتر کسی حاضر شود به قریه برود، زیرا سال آینده بازهم کوچی ها خواهد آمد.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

امتحانی

نسیم فکرت گفت...

امتحانی دوم