اینک مقاومت امسال بهسود خاتمه یافته است، مردم و مدافعین بهسود کار خود را تمام کردند و رسالت بر عهده فرهیختگان است تا آنرا تجزیه و تحلیل کنند تا جلوی فجایع آینده گرفته شود.
سخنرانی معلم عزیز رویش در تجلیل از شهدای بهسود را اینجا بخوانید.دوهفته پیش با داکتر حیدر علامه دکترای حقوق جزاء از دانشگاه شهید بهشتی و استاد موسسه تحصیلات عالی کاتب و داکتر صادق باقری دکتری حقوق بین الملل از دانشگاه شهید بهشتی تهران و حقوقدان موسسه ماکس پلانک در کابل که برای مأموریتی به بامیان آمده بودند در رابطه با چگونگی راه اندازی دعوای قانونی در محاکم افغانستان در خصوص وقایع بهسود با آنها گفتگو کردم، آنها هم عقیده داشتند که اگر چند وکیل یا حقوقدانان برجسته هزاره گی کمر همت را ببندند این دعوا را می شود به نحو بسیار خوب در نهاد های عدلی و قضایی پیگیری کرد.
سال گذشته یازده نفر شهید شد و امسال بیست و چهار نفر بیش از پنج هزار خانواده آواره شد، بیش از یکهزار خانه مسکونی به آتش کشیده شد و ... باید عاملین این فجایع به محاکمه کشانده شود، چرا کسی این دعوا و این دوسیه را راه نمی اندازد؟، هرچند که از نهادهای عدلی و قضایی افغانستان فعلی خیر و امیدی نیست اما این دلیلی نیست برای عدم اقامه دعوی.
۱ نظر:
به نظر من با توجه به اینکه دولت افغانستان در برابر این جنایات کوچی ها هیچ واکنشی نشان نداد که هیچ بلکه مورد تایید کرزی هم بود بهتر است که از دولت کرزی به دادگاه های بین المللی مثل لاهه یا سازمان ملل به خاطر چشم پوشی در برابر نسل کشی و اجبار به کوچ اجباری مردم هزاره بهسود اقامه دعوا کرد.اگر چنین شود من مطمین هستم که پیش از شروع دادگاه همه چیز حل میشود. این دولتی که ما دریم فقط از غربی ها مثل سگ میترسد و بس! و از طالب به همچنان
ارسال یک نظر