۱۳۸۷ مرداد ۱, سه‌شنبه

فریاد علیه برتری طلبی

هزاران تن از مردم بامیان اعم از زنان، مردان از اقشار مختلف جامعه بویژه مردم عام امروز در بامیان علیه هجوم کوچی ها در بهسود تظاهرات کردند.

محکومیت حمله کوچی ها و بی توجهی دولت، خروج بی قید و شرط کوچی ها از منطقه، جبران خسارت مردم، لغو فرامین ظالمانه، اسکان کوچی ها و حمایت از فرمان اخیر رئیس جمهور از مهمترین خواسته آنان بود، اجتماع بیش از دو هزار نفر از مردم هزاره در مرکز بامیان تاکنون بی سابقه بود، نود درصد بازار بسته بود، تظاهرات از مسجد رهبر شهید آغاز و در مقابل دفتر یوناما با قرائت قطعنامه پایان یافت.
گفتنی است که در یکاولنگ نیز صدها تن در چنین راهپیمایی شرکت کرده بودند و در کابل و دیگر شهرها نیز چنین تظاهراتی برگزار شده است.

عدم هماهنگی درست برگزار کنندگان و عدم استفاده صحیح از خشم و احساسات آنان از نقاط ضعف این راهپیمایی بود، بطوریکه مردم خواهان ادامه راهپیمایی تا پی آرتی، حقوق بشر و ولایت بودند، اما برگزارکنندگان، بزرگان ( شورای علما و شورای ولایتی) به دلیل ترس از عدم کنترل خشم مردم، این راهپیمایی را زود ختم کرده و خود رفتند، مردم هر چند راضی به نظر نمی رسیدند ولی اندک اندک محل تجمع را ترک کردند.

نمی دانم آنانی که دم از نمایندگی مردم، حکومت مردم و ... می زنند، چرا از حضور مردم می ترسند، مگر مردم ما طغیان گر و آشوب گرند در دیگر جاها از چنین اجتماعی حداکثر استفاده می گردد و آنوقت مسئولین ما، فرار می کنند.

هیچ نظری موجود نیست: