روز گذشته محفل اختتام تربیت پروژه کارمندان اجتماعی شبکه حمایت از اطفال در معرض خطر در دانشگاه بامیان برگزار گردید.
در این پروژه سی تن از کارمندان اجتماعی به هدف حمایت و دخالت در زمینه حقوق اطفال در معرض خطر آموزش سه هفته ای را گذراندند.
اطفال مهاجر، یتیم، بی سرپرست،معلول، کارگر، در معرض ازدواج اجباری را اطفال در معرض خطر می گویند.
آنان یاد گرفتند که چطور از حقوق اساسی چون زندگی، تفریح، تربیت و آموزش این اطفال حمایت کنند و در برخی مورد مداخله کنند.
این پروژه را یونیسف تمویل کرده بود.
بیش از پانزده موسسه مرتبط با حقوق اطفال زیر نظر ریاست کار و امور اجتماعی در این پروژه سهم داشت، به شرکت کنندگان این محفل (بیش از صد نفر) نان چاشت مفصل و 5 دالر (ترانسپورت) داده شد.
نفس ایجاد چنین برنامه هایی مفید و یک ضرورت است، اما من فکر می کنم این پروژه ها وقتی می تواند مفید باشد که مردم خود به ایجاد آن مبادرت ورزند و آن وقتی میسر است که احساس نیاز و ضرورت کنند و الا برگزاری این پروژه های پر مصرف آن هم برای مردم فقیر بامیان دردی را دوا نخواهد کرد، مگر آنکه برگزار کنندگان را به نان و نوایی برساند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر