حماسه اول اسد را بخاطر بسپارید

حضور ملیونی مردم هزاره در کابل و بامیان، نشان دهنده فریاد علیه نژادگرایی و تبار پرستی فاشیستان بود.
خیلی ها دیده نداشتن این نمایش عظیم مردمی را ببینند و خیلی ها هم گزارش ندادند ( متهم به اختلافات قومی شوند) اما واقعیت حضور ملیونی مردم را نمی توان کتمان کرد.

به گزارش منابع مردمی راهپیمایی دیروز کابل علی رغم کارشکنی، ممنوعیت و ممانعت با شکوه تمام برگزار شد، ابتدای راهپیمایان در چوک دهمزنگ و انتهایش در چوک کوته سنگی به طول 5000 متر و عرض 30 متر، تازه راهپیمایان تایمنی و چهار قلعه وزیر آباد و چنداول را هم راهشان را بسته بودند، خود محاسبه کنید تعداد جمعیت را.

مردم هزاره در این نمایش به اثبات رساندند که از فرهنگ صلح، دیموکراسی و اعتراضات مدنی پشتیبانی می کنند، در این حرکت ملیونی و بی سابقه در افغانستان کوچکترین خشونت گزارش نشد، حال آنکه یک مظاهره دو صد نفره، آنهم محصلین در جلال آباد یا کندهار و ... چندین کشته و زخمی و تخریب ساختمان و موتر به همراه دارد.

شب قبل از راهپیمایی وزیران داخله، دفاع و امنیت ملی، خلیلی، کرزی به محقق فشار می آورند که راهپیمایی را لغو کنند، او قبول نمی کند، سخنگوی امنیت ملی از تلویزیون بیانیه نشر می کنند و با تهدید انتحاری مردم را می ترساند، در ساعت 11 شب خلیلی دیپلوماسی حاجی صاحب ها را فعال می کند که مردم را از راهپیمایی باز دارند، اما همه زحمات به هدر می رود.

رسانه های خارجی و داخلی و مدعیان انتشار حقایق چشمان خویش را می بندند، یکی دهها نفر می گوید، یکی صدها و یکی هزاران نفر و خیلی مختصر از کنار این حماسه می گذرد، حاجی آقا (محسنی) نیز که به برکت تبلیغات مذهبی صندوق جادویی اش در بین هزاره ها مخاطب پیدا کرده بود، نیز می خواست کتمان واقعیت کند، اما مگر می شود، اگر من نبینم، دنیا هم نمی بیند، گذشت آن زمان، مردم بیدار و آگاه شده اند.
زنده باد مردم.