به قرار گزارشات تلفنی از مرکز بهسود، کوچی ها مناطق تصرف شده حصه دوم بهسود را تخلیه کرده اند و فقط مناطقی از حصه اول را هنوز در کنترل دارند.
اردوی ملی به کوچی ها ضرب الاجل تعیین کرده اند که هرچه زود تر این مناطق را نیز تخلیه کنند.
به هدف بازدید از مناطق آسیب دیده بهسود، قرار است سفری به بهسود داشته باشم، در پست های آینده چشم دید های خود را با شما قسمت خواهم کرد.
۲ نظر:
ضمن درود به روان شهدای بهسود و اظهار همدردی با بازماندکان و آوارگان
به نظر من در کشور مثل افغانستان ما هزاره ها نباید ساده لوحانه عمل کنیم. نباید به شعارهای داخلی و خارجی به زودی تکیه کرده دست از آمادگی های خود بر داریم. درست است که باید راههای دیگر مبارزه را جست اما اگر ان قدر ضعف باشیم در مقابل حتی کوچی ها از هزاره جات دفاع کرده نتوانیم حتی دانش و چیزهای دیگر هم زیاد به درد ما نخواهد خورد و آن را به گور و یا به آوارگی خواهیم برد. باید اول زنده ماند و بعد به چگونه زنده ماندن و چطور زندگی کردن اندیشید. نظر من این است که باید ما یک شبکه سالم و سازمان یافته دفاع خودی داشته باشیم. لازم نیست از دور دیده شود تا بهانه ای به دست دیگران نیافتاد اما مطمنا از تجربیات ملبت ها و اقوام تحت ستم در نقاط مختلف جهان می توان چیزها آموخت. من شخصا حاضرم که از اروبا برگشته از سرزمین سربلند خود دفاع کنم. بهسود و هرکجای هزاره جات خانه همه ای ما است. افغانستان به این سادگی ها جور نخواهد شد. مشکلات این کشور بسیار عمیق تر از آن است که فقط قدرت نظامی امریکا بتواند حل کند. حماقت سیاسی امریکا هم گاه می تواند وحشتناک باشد. یاد مان باشد که سرنوشت های وحشتناک می تواند در صورت عدم هوشیاری و در انتظار ما باشد.
من از دوستان می خواهم که در این موراد کمی باز تر صحبت کنند. چرا این قدر مصلحت اندیشی؟ چرا می ترسیم ؟ مگر ما از این کشور چه گرفته ایم که از دست بدهیم؟ نسل اند نسل ظلم و بدبختی کشیدن که چیزی از دست دادن ندارد. چه داریم که از دست بدهیم؟
یک ضرب المثل انگلسی می گوید:
کسانی می برند که شهامت بردن را دارند.
البته این سخنان من به معنای نفع عقلانیت و زیرگی نیست. اما من زیرکی و عقلانیت را بزدلی و مصلحت جویی نمی دانم.
ba shoma ham aghida astam aghaye yasa
mitawanid nazarate nara dar
www.bami4n.blogfa.com bekhanid
ba tashakor
ارسال یک نظر